ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ခိုးယူျခင္းအႏုပညာသည္မ်ား

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ခိုးယူျခင္းအႏုပညာသည္မ်ား
ရသစာတမ္း

          မသိပါ။ ေလာကတြင္ သူခိုးအမ်ိဳးအစားဘယ္ႏွမ်ိဳးရွိသလဲဟု ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ သို႔ေသာ္ သူခိုးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အေၾကာင္းကိုေတာ့ သိသည္။

           မရွိပါ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ သူခိုးတစ္ဦးတစ္ေယာက္ဆီမွ မည္သည့္ပစၥည္းမွ် မရွိပါ။ အပ္တိုတစ္ေခ်ာင္းမွ်ပင္ မရွိပါ။ ရွင္းရွင္းေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သူခိုးလက္ခံတစ္ဦး မဟုတ္ပါ။ သူခိုးလက္ခံမဟုတ္ဘဲႏွင့္ သူခိုးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ ဆံုဘူးသူမွာ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္။
            မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ရဲသားတစ္ဦးမဟုတ္ပါ။ ေထာင္မႉးတစ္ဦးလည္း မဟုတ္ပါ။ ေရွ႕ေနတစ္ဦး မဟုတ္သလို တရားသူႀကီးတစ္ဦး လည္း မဟုတ္ပါ။ စကားကုန္ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ ဥပေဒဝန္ထမ္း မဟုတ္ပါ။ ဥပေဒဘက္ေတာ္သား မဟုတ္ဘဲႏွင့္ သူခိုးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအေၾကာင္း သိသူမွာ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္။
             မဟုတ္ရပါ။ ကၽြန္ေတာ္သည္ တန္ခိုးရွင္တစ္ဦး မဟုတ္ရပါ။ ထို႔အတူ ခင္ဗ်ားထင္ထားသလို သူခိုးတစ္ဦးလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါ။ တန္ခိုးရွင္ တစ္ဦး သို႔မဟုတ္ သူခိုးတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘဲႏွင့္ သူခိုးမ်ား၏ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ပံုမ်ားကို သိေနသူမွာ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္။ ထူးျခားစြမ္းရည္ဟု သတ္မွတ္မရသည့္ မွတ္သိစိတ္တစ္ခု ကၽြန္ေတာ့္မွာရွိသည္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ခိုးယူေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ သို႔မဟုတ္ ခိုးယူေနၿပီဆိုလွ်င္ သိေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူခိုးႏွင့္ မၾကာခဏ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိတတ္သည္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သည္။ သို႔မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ့္ကံျဖစ္သည္။
ကမၻာဦးအစ လူသားေတြ ပိုင္ဆိုင္မႈသတ္မွတ္လိုက္သည္ႏွင့္ တြဲလွ်က္ေပၚလာသည့္ လုပ္ငန္းမွာ သူခိုးလုပ္ငန္းျဖစ္သည္ဟု စာအုပ္ တစ္အုပ္ထဲတြင္ အတည္လိုလို ေနာက္သလိုလိုႏွင့္ ေရးသားထားသည္ကို ဖတ္ခဲ့ရဖူးသည္။ သူတစ္ပါးပုိင္ဆိုင္သည့္ ပစၥည္းကို လိုခ်င္ႏွစ္သက္စိတ္ ျဖင့္ ေနရာေလးေရႊ႕ထားမိလွ်င္ပင္ ခိုးမႈေျမာက္သည္ဟု ဆရာေတာ္တစ္ပါးေရးသားထားသည့္ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲတြင္ ဖတ္ခဲ့ရသည္။
လူအမ်ားစုကေတာ့ ခိုးေနဆဲျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က မသိ၍ျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က မရွိ၍ျဖစ္သည္။ သိေသာ္လည္း ခိုးေနၾကသည့္ သူခိုးမ်ား၊ ရွိေသာ္လည္း ခိုးေနၾကဆဲ သူခိုးႀကီးမ်ားရွိသည္။
တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ဝမ္းေရးအတြက္ ခိုးသည္။ ဆန္ခိုးသည္။ ဆီခိုးသည္။ စားေသာက္စရာ ခိုးသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက စိန္၊ ေရႊ၊ ေငြ၊ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ မွစကာ အဖိုးထိုက္ရာမွန္သမွ် ခိုးသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ၾကက္၊ ငွက္၊ ဆိတ္၊ ဘဲ မွစကာ ဆင္၊ ျမင္း၊ ကၽြဲ၊ ႏြား ထိ ခိုးသည္။ အတိုခ်ဳပ္ရလွ်င္ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက သက္မဲ့ရတနာ ခိုးသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက သက္ရွိရတနာ ခိုးသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက သက္ရွိရတနာေရာ၊ သက္မဲ့ ရတနာပါ ခိုးသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ထိေတြ႕စမ္းသပ္မရသည့္ အရာေတြကို ခိုးသည္။ အိပ္မက္ေတြကို ခိုးသည္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ခိုးသည္။
လူသားေတြ၏ လိုအင္ဆႏၵက အမ်ိဳးမ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ၿခံထဲမွာရွိသည့္ “ က ” ေနသည့္ေဒါင္းကို ျမင္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ေတာထဲမွာေနသည့္ ခြပ္မည့္ေဒါင္းကို လုိခ်င္သည္။ လူသားေတြ၏ ျပင္းပ်သည့္ ဆႏၵမ်ိဳးစံုေၾကာင့္ ခ်ိဳးငွက္ေလးက အေဝးသို႔ ပ်ံသြားၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လူသားေတြ၏ ေလာဘထုထည္က ႀကီးမားေနဆဲ၊ ႀကီးထြားေနဆဲျဖစ္သည္။
တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ေပါ့ေပါ့ေတြးသည္။ သူတို႔အတြက္ အရာရာသည္ ေပါ့ေပါ့ေလးပဲျဖစ္သည္။
“ ဒီစာအုပ္ ယူသြားမယ္ ”
ကတၳဴဖံုးထားသည့္ ထုိစာအုပ္သည္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲ ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ေကာက္ထားသည့္ ရက္ေဂးတစ္ဦး၏ ဦးေခါင္းထက္မွ ဆံပင္လို ပြေယာင္း ဖြေဖာင္း၍ေနသည္။
“ ေဆာရီး ေရထဲျပဳတ္က်လာလို႔ ”
အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းဆိုသူသည္ ကၽြန္ေတာ့္စာအုပ္၏ သပ္ရပ္လွပ ခိုင္ခံ့မႈကို ခိုးယူသြားသည္။
“ ဒီစာအုပ္ေလး ခဏငွါးကြာ၊ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ေလာက္ပဲၾကာမွာ၊ စာအုပ္ဆိုင္ သြားရွာေသးတယ္၊ ဝယ္မရေတာ့လို႔ကြ ”
ဦးေလးလို ေလးစားခ်စ္ခင္ရသူတစ္ဦးက ငွါးသြားသည့္ ဂါထာမႏၱန္မ်ားပါသည့္ ဝါၾကန္႔ၾကန္႔စာအုပ္ေလးသည္ တစ္ပတ္ခန္႔ၾကာၿပီးေနာက္ မွာ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ထံသို႔ ျပန္ေရာက္လာသည္။ စာရြက္တစ္ခ်ိဳ႕က ကၽြန္ေတာ့္ထံသို႔ ျပန္လိုက္မလာေတာ့။ စုတ္ၿဖဲယူလိုက္သည့္ ပိုင္ရွင္သစ္ထံတြင္ ေပ်ာ္ေနေတာ့သည္။

တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြက ကၽြန္ေတာ့္ထံမွ ငွါးထားသည့္ စာအုပ္ကုိ အေမ့ေကာက္ကာ အေပ်ာက္ေျဖာက္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ေပ်ာက္သြားလို႔ဆို ေသာ စကားသံုးလံုးျဖင့္ ရွားပါးစာအုပ္ကို အေပ်ာက္ရွင္းသည္။ ထုိသူမ်ားကို ကၽြန္ေတာ့္မွတ္သိစိတ္ထဲတြင္ စာခ်စ္သူမ်ား သို႔မဟုတ္ ခိုးယူျခင္း အႏုပညာသည္မ်ား ဟူေသာ ေခါင္းစီးေအာက္တြင္ နံပါတ္စဥ္လိုက္သည္။
“ အဲဗ်ာ … ဒီေဆးပရုတ္ဆီက သံုးေထာင္လား၊ သူငယ္ခ်င္း ငါးရာစိုက္လိုက္ကြာ၊ နက္ျဖန္ျပန္ေပးမယ္ စိတ္ခ် …”
“ ဒီနားက်မွ ဆီျပတ္သြားတာလို႔ သူငယ္ခ်င္းေရ၊ ပိုက္ဆံအိတ္ကလည္း အိမ္မွာ ေမ့ထားခဲ့တာ၊ အဲဒါ …”
“ မင္းတူမေလး ေဆးရံုတင္ရမွာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရာ၊ အလုပ္ကလည္း ႀကိဳသံုးထုတ္လို႔ မရေတာ့ဘူး၊ တျခားသူေတြကလည္း ဘဝတူေတြ ခ်ည္းပါပဲကြာ၊ အားကိုးစရာဆိုလို႔ မင္းပဲရွိတာ သူငယ္ခ်င္းရာ၊ မျဖစ္ ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ လုပ္ေပးပါကြာ၊ ကူညီပါကြာ ေနာ္ …”
ထိုသို႔ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ဆံုၿပီးေနာက္တြင္ မပ်က္ယြင္းသည့္ သစၥာျဖင့္ အမွန္တရာတစ္ခုုက ေစာင့္ႀကိဳေနတတ္သည္။ သူတို႔ ျပန္ဆပ္မည္ဟု ခ်ိန္းထားေသာရက္တြင္ ျပန္ဆပ္ႏိုင္ျခင္းမရွိဘဲ “ အဆင္မေျပေသးလို႔ပါ ” ဆိုေသာ စကားတစ္ခြန္းႏွင့္အတူ ခိုတို႔၏သံစဥ္ေတးကို တိုင္ပင္ထားသူမ်ားပမာ ဆိုညည္းျပၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ေရႊေပ်ာက္ျပတတ္ၾကသည္။ ထိုသူမ်ားကိုေတာ့ ပိုက္ဆံမရွိ ကတိမတည္ဆိုေသာ အုပ္စုေအာက္တြင္ မွတ္တမ္းတင္သည္။
ပိုက္ဆံရွိၿပီး ကတိမတည္သည့္ သူတစ္ခ်ိဳ႕လည္း ရွိေသးသည္။ (Time is money) ဆိုေသာ စကားလံုး၏ အဓိပၸါယ္ကို အတိအက်ပံုေဖာ္ ႏိုင္သည့္ သူေဌးတစ္ဦးရွိသည္။ ေဖေဖ့၏ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕လယ္ရွိ အခ်က္အျခာက်သည့္ ရပ္ကြက္ႀကီးတစ္ခုရွိ အထင္ကရ လမ္းမႀကီးတစ္ေလွ်ာက္ ေနအိမ္၊ တိုက္တာေပါင္းမ်ားစြာကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူျဖစ္သည္။
“ ၿမိဳ႕ထဲမွာေနဖို႔ဆိုတာ အရည္အခ်င္းေရာ အေရအတြက္ပါရွိမွ ျဖစ္တာကြ …”
ဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္မွာေနသည့္ ကၽြန္ေတာ္က ၿမိဳ႕ထဲမွာရွိေနသည့္ ေတာင္တစ္လံုးကို ေလးစားစြာ ဦးညႊတ္ခဲ့ဖူးသည္။ အခ်ိန္အတန္ၾကာ သည့္ေနာက္မွာေတာ့ သူ၏လုပ္နည္းလုပ္ဟန္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ေလ့လာသိရွိခဲ့ရသည္။ သူ႔ထံတြင္ တိုးရင္းပြားရင္းေလးမ်ားအတြက္ ရင္းႏွီးျမႇပ္ႏွံထားသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိသည္။ ထိုသူမ်ားအား ေပးဆပ္ရမည့္ေငြကို အခ်ိန္ေရႊ႕ဆိုင္းေသာနည္းျဖင့္ အျမတ္ထုတ္ယူျခင္းျဖစ္သည္။ တိုးရင္းပြားရင္းေလး မ်ားသည္ ေလးငါးရက္ခန္႔ေနာက္က်ၿပီးမွ ပိုင္ရွင္ထံသိုု႔ေရာက္သည္။ အခ်ိန္ေစ့၍ ျပန္လည္ထုတ္ယူရသည့္ ရင္းႏွီးေငြေလးမ်ားသည္ တစ္ပတ္ ဆယ္ရက္ ေနာက္က်တတ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ တစ္လနီးပါးမွ် ေစာင့္ဆိုင္းရသည္။ ထုိသို႔ေစာင့္ဆိုင္းရသည့္အတြက္ အျမတ္ေငြ ႏွစ္သိန္း သံုးသိန္း ေပးတတ္ေသာ္လည္း ထုိေငြအတြက္ သူရရွိထားသည့္ အက်ိဳးအျမတ္မွာ ႏွစ္ဆ၊ သံုးဆမက ရွိေနေသာ ေငြမ်ားျဖစ္သည္။ သူသည္ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ အေဝးႀကီးေသာ္လည္း အနီးေသးသည့္ ေတာင္တစ္လံုုးျဖစ္သည္။
“ ေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီလား၊ ခဏေလးေနာ္ ..”
အိမ္မွာ က်န္ခဲ့သည့္ ေရးလက္စ ဝတၳဳတိုကို ျမင္ေယာင္မိသည္။ ဖတ္လက္စ စာအုပ္မယူခဲ့မိျခင္းကို ေနာင္တရသည္။
“ ခဏေစာင့္ဦးေနာ္ … ဘဏ္သြားထုတ္တယ္၊ တနလၤာေန႔ဆုိေတာ့ လူမ်ားတယ္ထင္တယ္ …”
“ ဟြန္ဒီနဲ႔လႊဲမယ္ ေျပာတယ္၊ ဖုန္းေခၚမရေသးလို႔ … အေအးေလးေသာက္လိုုက္ဦး ..”
ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္ၿပီ။ ထိုစကားမ်ိဳးၾကားလိုုက္ရလွ်င္ ႀကီးမားေအာင္ျမင္သည့္ လုပ္ငန္းႀကီးႏွစ္ခုႏွင့္ လုပ္ငန္းငယ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ပိုင္ဆိုင္ သည့္ သူေဌးႀကီးသည္ သူ၏အခ်ိန္ေတြကို ခိုးယူေတာ့မည္ ဆိုတာကို သိသည္။ (Juice) ဂ်ဳ႕စ္တစ္ခြက္ႏွင့္ ထုိသူေဌး၏ (Lobby) ေလာ္ဘီတြင္ ဂ်ာနယ္ဖတ္ရင္း၊ (Satellite) မွသတင္းမ်ားကို ၾကည့္ရင္း အခ်ိန္ေတြ ေန႔တစ္ဝက္ေလာက္ ျဖဳန္းရေတာ့မည္ကို သိသည္။
ဘူဇြာဟု ေခၚရမည္လား၊ ယေန႔ေခတ္အေခၚ ခရိုနီဟု သတ္မွတ္ရမည္လား မသိသည့္ သူေဌးႀကီးသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ အခ်ိန္ေတြကို ခိုးယူ ေနသည့္ သူခိုးႀကီးျဖစ္သည္။ ထုိသို႔ အခ်ိန္အခိုးမခံရေစရန္အတြက္ ရစရာရွိသည္မ်ားကို ေနာက္ရက္မွ လာယူမည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ပထမတစ္ခြက္ ေလာင္းခ်လိုက္လွ်င္ ေအးမွာစိုးသည့္အတြက္ သြန္ပစ္လိုက္သည့္ ေရခ်ိဳးသူႏွင့္တူေနေတာ့မည္ဆိုတာကို အတပ္သိသည္။ အခ်ိန္သူခိုးႀကီးမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္၏ ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကိုု ယူလာခဲ့လိုက္သည္။ ေရးလက္စ စာမူအတြက္ ႏုတ္ထုတ္ျခင္း၊ စကားလံုးရွာေဖြျခင္း ျဖင့္ ျပဳန္းတီးသြားမည့္ အခ်ိန္ေတြကို အသံုးခ်ျခင္းျဖင့္ ကာကြယ္ရသည္။
               လူတန္းစားအသီးသီးတြင္ သူခိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္။ အလႊာအသီးသီးမွာရွိသည့္ တူညီေသာသူခိုးမွာ အခ်ိန္သူခိုးျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ၄င္းတို႔၏ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားမႈကို ျပသရန္အတြက္ ဧည့္ခန္းတြင္ ေစာင့္ဆိုင္းေစျခင္းျဖင့္ တစ္ပါးသူ၏ အခ်ိန္ကို ခိုးသည္။ အင္တာဗ်ဴးမည့္သူက အလုပ္ေလွ်ာက္သူ၏ စိတ္ရွည္သီးခံမႈကို စမ္းသပ္တာပါဆိုသည့္ ရိုးအီေနသည့္ဆင္ေျချဖင့္ အင္တာဗ်ဴးေျဖမည့္သူ၏ အခ်ိန္ထဲမွ သံုးေလးနာရီခိုး သည္။ ရယူလိုမႈတစ္ခုအတြက္ စိတ္ရွည္ျပသည့္ လူတစ္ေယာက္၏ ရိုးသားမႈတံတုိင္း မည္မွ်ျမင့္မည္ကို မခန္႔မွန္းႏိုင္သည့္ (Board) အဖြဲ႕၏ အားနည္းခ်က္လည္း ျဖစ္မည္။ သို႔မဟုတ္ လစ္လ်ဴရႈမႈလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။
“ ဒါေလးၿပီးမွ ျပန္ေနာ္ …”
ထိုစကားမ်ိဳးျဖင့္ အလုပ္ရွင္က အလုပ္သမားထံမွ အခ်ိန္ကိုခိုးသည္။
အလုပ္ရွင္ေရွ႕တြင္ အလုပ္ေတြကို အားႀကိဳးမာန္တက္ ႀကံဳးလုပ္ျပကာ ကြယ္ရာတြင္ ေခ်ာင္ခိုေနျခင္းျဖင့္ အလုပ္သမားက အလုပ္ရွင္၏ အခ်ိန္ကိုခိုးသည္။
ဝန္ထမ္းအခ်င္းခ်င္းကလည္း အခ်ိန္ကို ခိုးသည္။ ဝန္ထမ္းက တာဝန္ခ်ိန္ကို ေနာက္က်ဝင္ျခင္းျဖင့္ မိမိေရာက္မွ ျပန္နားရမည့္ ဝန္ထမ္း၏ အခ်ိန္ကို ခိုးသည္။
ကိုယ္တိုင္ သူခိုးမျဖစ္ေစရန္အတြက္ အလုပ္ခန္းတြင္လည္းေကာင္း၊ မွတ္စုစာအုပ္တြင္လည္းေကာင္း စကားလံုးတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေရးသားထား လိုက္သည္။
“ Are you thief? Someone is waiting for you.” (ခင္ဗ်ားက သူခိုးလား။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ခင္ဗ်ားကို ေစာင့္ဆိုင္းေနတယ္)
ထုိစာေၾကာင္းေလးသည္ ကၽြန္ေတာ့္ကို သူခိုးဘဝ မက်ေရာက္ေစရန္ ကယ္တင္ေပးသည့္ စာေလးျဖစ္သည္။ ခင္ဗ်ား သူခိုးမျဖစ္ခ်င္ဘူး ဆိုလွ်င္ေတာ့ လက္ေဆာင္တစ္ခုေပးခ်င္ပါသည္။
“ တစ္ေယာက္ေယာက္ ခင္ဗ်ားကို ေစာင့္ေနတယ္ဆိုတာ သတိရလိုက္ပါ …”
လိုက္နာက်င့္သံုးႏိုင္မည္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ အခ်ိန္သူခိုးဆိုေသာ ေဝါဟာရသည္ ခင္ဗ်ားႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေတာ့္သည့္ စကားလံုးျဖစ္လာမည္ ျဖစ္သည္။
သိပၸံပညာရွင္မ်ား၏ ထုတ္ေဖာ္ခ်က္အရ ကမၻာႀကီးသည္ ႏွစ္ဆယ့္သံုး ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္းဒီဂရီတိမ္းကာ ေစာင္းေစာင္းႀကီးလည္ေနသည္ဟု သိရပါသည္။ ထုိကမၻာႀကီးတြင္ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ရယူဖို႔ႀကိဳးစားသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ေပးဆပ္ဖို႔ႀကိဳးစားသည္။ ရယူလိုသူတို႔က မွန္ကန္သည့္ နည္းလမ္းကို အသံုးမျပဳၾကေသာအခါ သူခိုးဆိုသည့္ ေဝါဟာရ ေပၚေပါက္လာသည္ ထင္သည္။ ကမၻာႀကီးျပန္တည့္သြားလွ်င္ေရာ သူခိုးမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါမည္လား။ ထိုအရာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။
ေသခ်ာသည္ကေတာ့ ယခုအခါတြင္ လူတန္းစားအသီးသီး၌ ေပ်ာ္ဝင္ေနသည့္ လူတစ္မ်ိဳးမွာ သူခိုးဆိုေသာ လူထဲမွ လူသားတစ္မ်ိဳးသာ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ခ်စ္ျခင္းမ်ားျဖင့္
သင့္ရဲ႕
ရွဥ့္ညိဳေလး
https:/sintnyolay.blogspot.com
Faces Magazine
No(167) July (2015)
٭٭٭٭٭ ٭٭٭٭٭ ٭٭٭٭٭
PS; စာမူ၏ ဒုတိယပိုဒ္ႏွင့္ တတိယပိုဒ္သည္ ပံုႏွိပ္စာလံုးအျဖစ္ စာမ်က္ႏွာထက္ေရာက္ခဲ့စဥ္က ေနရာလြဲသြားခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ ေပါ့ေလ်ာ့မႈေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါသည္။ စာမူေရြးခ်ယ္ထားေၾကာင္း သိရသည့္အခ်ိန္တြင္ ျပင္၍ပို႔ရန္ အခ်ိ္န္မမွီေတာ့။ တစ္ခ်ိန္ စာအုုပ္အျဖစ္ ထုတ္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ယခုအတိုင္းသာ ထုတ္မည္ဟု စိတ္ကူးထားပါသည္။