Shint Nyo Lay

ခ်စ္ေသာစံ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းတက္တုန္းက အေၾကာင္းအရာေလးေတြ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ဆယ္တန္း ၿပီးေတာ့ ၾကားထဲမွာ (၂)ႏွစ္ေလာက္ နားေနရေသးတယ္ မဟုတ္လား။ အားအားယားယားနဲ႔ အခ်ိန္ေတြပိုေနေတာ့ ျမန္မာဗြီဒီယိုေခြေတြ ငွားၾကည့္တယ္။ အဂၤလိပ္ အက္ရွင္ေတြ ငွားၾကည့္တယ္။

ရိုးသားသူမ်ား             မ်က္လံုး ဆိုတာ စိတ္ရဲ႕ျပဴတင္းေပါက္လို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႕ေျပာတာကို ၾကားမိသည့္ေနာက္ပိုင္း မ်က္လံုးဆိုေသာအရာေတြကို ဂရုတစိုက္ေစာင့္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့သည္။ အစပိုင္းတြင္ တမင္တကာ ေစာင့္ၾကည့္ရ ေသာ္လည္း သိပ္မၾကာေသာကာလတြင္ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္လိုက္သည္ႏွင့္ ပထမဦးဆံုး သတိထားမိ ေသာအရာမွာ မ်က္လံုးမ်ား ျဖစ္လာေလသည္။ (ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ မ်က္ဝန္းတို႔၏ဘာသာစကားမွ/)

ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ေမေမ ကုလားအုပ္ငယ္ တစ္ေကာင္သည္ ကုလားအုပ္ေမေမကို ေမးခဲ့သည္။ “ ေမေမ .. ေမေမ .. ဘာျဖစ္လို႔ သားတို႔ရဲ႕ မ်က္ေတာင္ေမြးက ဒီေလာက္ရွည္လွ်ားေနရသလဲ ”

ၾကက္တူေရြး      တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ဟာ ေမြးေန႔မွာ ၾကက္တူေရြးတစ္ေကာင္ကို လက္ေဆာင္ရလိုက္တယ္။ ၾကက္တူေရြးက လူစကားတတ္ေပမယ့္ ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္းေတြပဲ ေျပာတယ္။

ကိုစပ္စု     တစ္ခါက လူတစ္ဦးဟာ ေနာက္ဆံုးေပၚေလယာဥ္တစ္စင္းေပၚ လိုက္ပါစီးနင္းခဲ့တယ္။ ေလယာဥ္စီးရင္း ရုတ္တရက္ သူ႔ဗိုက္နာလာခဲ့တယ္။ အမ်ဳိးသား အိမ္သာေတြ ျပည့္ေနခဲ့လို႔ အမ်ဳိးသမီး အိမ္သာမွာ သံုးခြင့္ေပးဖို႔ ေလယာဥ္မယ္ဆီ သူခြင့္ေတာင္းလိုက္တယ္။ ေလယာဥ္မယ္က စစခ်င္းမွာ ခြင့္မျပဳေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးမွာ ေဝဒနာခံစားေနတဲ့ သူ႔ကို မၾကည့္ရက္လို႔ အသံုးျပဳခြင့္ ေပးလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အိမ္သာထဲမွာရွိတဲ့ ခလုတ္ေတြကို ေလွ်ာက္မႏိွပ္ဖို႔ သူ႔ကိုေသေသခ်ာခ်ာ မွာလိုက္တယ္။

  မႏၱေလးကို ပ်ံသြားသလား (၁)                  အေပၚထပ္ကေန ဟုိး... ေအာက္ဆံုးထပ္ လမ္းမကုိ လွမ္းၾကည့္မိတယ္၊ ထံုးစံအတုိင္း လူေတြ အေရွ႕က အေနာက္သြား၊ အေနာက္က အေရွ႕သြားေပါ့။ ပိပိဆုိတဲ့ ကြမ္းယာဆုိင္ေလးမွာရွိတဲ့ ေကာင္မေလးကေတာ့ ခပ္သြက္သြက္ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕ ကြမ္းယာေတြကို အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ထုပ္ေနတယ္။

E book ကိုအားက်လို႔ . . . . . .E T ရဲ႕ e ေဝါဟာရမ်ား    ၁။ ယဥ္ေက်းသူ ………………..အီးမေပါက္ခင္ "ခြင့္ျပဳပါေနာ္" ဟုေျပာျပီး အီးေပါက္ျပီးေသာအခါ "ေဆာရီး" ဟုေျပာတတ္သူ။  ၂။ မရိုးသားသူ………………….ကိုယ္ကအီးေပါက္ေသာ္လည္း ၀န္မခံပဲ "က်ြန္ေတာ့္ေခြးလက္ခ်က္ေပါ့" ဟုလႊဲခ်တတ္သူ။

ၾကယ္စင္သစ္ကို လင္းတဲ့ရင္ခြင္ ၁။ “အစ္မ ၾကက္႐ိုး က်န္ေသးလား” “ညီမေလးေရ ၾကက္႐ိုး က်န္ေသးလား” ၿပိဳင္တူ ေမးလိုက္ေသာ စကားသံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ အတူ ၾကက္႐ိုး၀ယ္ေသာ သူကို ၾကည့္လိုက္ ေတာ့ လမ္းထိပ္က ဆုိက္ကား ဆရာ ဦးေလးႀကီး။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္က အရင္ ေရာက္တာ ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ စိတ္ေတာ့ နည္းနည္းေအး သြားသည္။ ေရႊပုိက္ဆံ ျမန္မာ ထမင္းဆုိင္မွ ၾကက္႐ိုးဟင္းက နာမည္ႀကီး ေနေသာ ေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ လက္ထဲက ပိုက္ဆံ အေျခအေန ရေၾကာင့္သာ ၾကက္႐ိုး ဟင္းႏွင့္ ႏွစ္ပါး သြားရျခင္း ျဖစ္သည္။ “ဒီေန႔ ၾကက္႐ိုးက တစ္ပြဲစာပဲ က်န္တယ္။ ဘယ္သူ႔ကုိ ေပးရမလဲ” “ကၽြန္ေတာ္ အရင္ေရာက္တာ ကၽြန္ေတာ္ ယူမယ္” ထမင္း ဆုိင္ရွင္၏ အေမး စကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ အေလာသံုးဆယ္ ပင္ ေျဖျဖစ္ လုိက္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္စကား ေၾကာင့္ ဆိုက္ကား ဆရာႀကီး မွာ အသာရယ္ လုိက္ရင္းမွ- “ဟုတ္ပါၿပီ အေမာင္ ေဆးေက်ာင္းသား ရယ္။ အေမာင္အရင္ ေရာက္တာ ဆုိေတာ့ အေမာင္ပဲ ယူလိုက္ ပါ။ ဒါေပမဲ့ ဦးေလးက ညေန ကတည္းက မွာထားတာ ေနာ္။ ၾကက္႐ုိးဟင္းကို။ ဒါေပမဲ့ အေမာင့္ကိုပဲ ဦးစား ေပးလိုက္မယ္ ဟုတ္ၿပီလား” ထမင္း ဆုိင္ရွင္ဆီမွ ၾကက္႐ုိး ဟင္းထုပ္ကို အသာ လွမ္းယူရင္း ပိုက္ဆံ တစ္ရာ ေပးသည္