Shint Nyo Lay

သူဇာပျို့ ၇၃။   ယင်းသို့စသည် ၊ ကျူးမြည်သံညင်း၊ ဘွဲ့ဧချင်းနှင့်၊ မတင်းနေကျ၊ မွေးဘဘုန်းရှိ၊ မွေးမိဘုန်းကျော်၊ အိမ်တော်သူလုံး၊ ချစ်ကုံးရစ်သီ၊ ချီလည်းမင၊ နမ်းမဝတည့်၊ ယုယတုံတုံ၊ ချစ်မျိုးပုံ၍၊ ချစ်ကုံပေါင်းစု၊ ကသိုဏ်းပြုလျက်၊ မျက်ရှုကာကာ၊ မြင့်ရှည်ကြာသော်၊ အခါတပါး၊ မင်းဖျားပဝရ၊ ရာဇိန္ဒဝယ်၊ တရားအရာ၊ လိမ္မာနားဝင်၊ ကျွမ်းလှကျင်ဟု၊ စီရင်နေကြ၊ ဆုံးဖြတ်ရသည်၊ ရာဇိန္ဒရာဇဂုရု၊ ယဉ်နုဘွဲ့မည်၊ ပုဏ္ဏားသည်လျှင်၊ ပိတ်ထည်ခါသာ၊ မာတရဘက်၊ ငွေရွက်စားများ၊ တန်ဆိုးစား၍၊ နိုင်သားရှိလျက်၊ နှိပ်စက်ရှုံးစေ၊ ဆင်ခြေမလှ၊ ရှံးရမည်သူ၊ နိုင်စေဟူ၍၊ ကောင်ယူကတ်လတ်၊ ဓမ္မသတ်ကျမ်း၊ မိန့်တော်တမ်းလျက်၊ စဉ်လှမ်းစွဲသုံး၊ စီရင်ထုံးကို၊ နှလုံးမထား၊ လောဘအားဖြင့်၊ မှောက်မှားစီရင်၊ အလွဲဆင်သော်၊ တိုင်းခွင်ဝန်းလျား၊ ပြည်သူများဘို့၊ မင်းနားရောက်တိုင်၊ မပေါက်နိုင်ရှာ၊ ကြံရာခဲအင်၊ ကြွေးတင်ကျွန်ဖြစ်၊ သားနစ်-မြေးမွှန်း၊ ကြေးပန်း-ငွေကုန်၊ ဆူမှုန်ဝမ်းမှာ၊ မသက်သာလျက်၊ မိစ္ဆာနှောင့်ရှက်၊ ပုဏ္ဏားဖျက်၍၊ အောင်ချက်ရွှေပြည်၊ ပျက်တော့မည်ဟု၊ ကမြည်ညည်းညည်း၊ စိုးရိမ်သည်းသည်။ ။   မနည်းကာလ ရှည်၏တည်း ။ စာဆိုရှင်အမည် = ဝန်ကြီးပဒေသရာဇာ ကဗျာအမျိုးအစား = ပျို့

သူဇာပျို့ ၇၂။   တကျူးကျော်ကျော် ၊ စက်မွေ့ပျော်အောင်၊ ဖျော်ပါလျက်ကို၊ ဘယ်ဘက်ပြုလေ။ ။ စက်လိုဘဲသာ၊ ကြာတောင်းကြာသည်၊ ထိပ်ချာပုလီပုလုလေ။ ။ နီနီတွေးတွေး၊ ခြေသလေးကို၊ ကွေးချေဆန့်ချေ၊ မနေမနား၊ ကန်သည်အားနှင့်၊ ညံ့ထွားပန်းနှယ်၊ လက်နုနယ်ကို၊ ဘယ်မှာဓန၊ လှုပ်တော့စေသာ၊ ထိပ်ချာပုလု၊ သည့်နှယ်ပြုလျှင်၊ သွေးစုနီတွေး၊ ပါးသလေးကို၊ စုဝေးစေ့င၊ နမ်းရချည့်ကို၊ ငိုနှင့်သို့လျှင်၊ တကယ်ပင်သည်။ ။ ဥကင် နောင်ဆက်စိုးမည့်သူ၊ ဘုန်းလူတည့်လှိုင်းဧ၊ ပျံ့ပျံ့မွှေး၊   ဧယာဉ်ချိုယဉ်ပျောင်းနုဧ ။ စာဆိုရှင်အမည် = ဝန်ကြီးပဒေသရာဇာ ကဗျာအမျိုးအစား = ပျို့ ခေတ် = ညောင်ရမ်းခေတ်

သူဇာပျို့ ၇၁။   အိမ်ရှေ့ဦးကိုင် ၊ ယဉ်မျိုးပိုင်သည်၊ နိုင်သည်ထိပ်ချာ၊ ကိုပလေ။ ။ ရှေးကဆရာ၊ ထားခဲ့မှာသည်၊ သိုက်စာတကယ်မှန်လှလေ။ ။ ဂိရိရွှေတောင်၊ အုပ်စိုးဆောင်သည်၊ ဘုန်းခေါင်မဟာ၊ ဥပရာဟု၊ သိုက်စာမမှား၊ မှန်သောအားဖြင့်၊ တင်ထားထိပ်ပေါ်၊ ခမည်းတော်နှင့်၊ လှကျော်ရောင်ဆင်း၊ မယ်တော်မင်းလျှင်၊ ဘုန်းချင်းဆုံင်၊ စံကြချင်၍၊ သခင်သလေး၊ နုကွေးလွေးကို၊ မွှေးသည့်ပန်းသွင်၊ မျက်နှာမြင်သည်။ ။ ဥကင်တည့်စိုး၊ ညွန့်ပြူစကာ၊ ဆိတ်စာတည့်ကွေးလွေး၊ မင်းသလေး၊   ဧယာဉ်ချိုယဉ်ပျောင်းနုဧ ။ စာဆိုရှင်အမည် = ဝန်ကြီးပဒေသရာဇာ ကဗျာအမျိုးအစား = ပျို့ ခေတ် = ညောင်ရမ်းခေတ်

သူဇာပျို့ ၇၀။   ဘွားတော်ရင်သွေး ၊ ဆင့်ကာမွေးသည်၊ ဖြူမွှေးခုနှစ်ဦးတည့်လေ၊ ယဉ်မျိုးလောက်ဖြင့်၊ ရွှန်းမြိုက်ရွှင်သည်၊ လသွင်ထွန်းရောင်၊ မြူတည့်လေ။ ။ ကျူးသည်စတေ၊ ထိပ်ဗွေတင်ထား၊ ခုနှစ်ပါးတွင်၊ နှောင်းဘွားမြင်မြော်၊ ရှင့်မယ်တော်ကား၊ အဟော်ဝတ၊ အလှပေါင်းစု၊ ယဉ်နုရာမှာ၊ ကျူးကာမက၊ ကျော်ပြန်လှလျက်၊ မိုးမှမြင့်မောက်၊ အထွတ်ရောက်၍၊ ထက်အောက်မိုးမြေ၊ ဘုံနေနတ်လူ၊ မြင်ဘူးသူသည်။ ။ လဟူတည့်ထွန်းပ မျက်နှာတော်၊ မြင်မြော်တည့်ရေးရေး၊ ရှည်မြင့်ဝေး၊   ဧယာဉ်ချိုယဉ်ပျောင်းနုဧ ။ စာဆိုရှင်အမည် = ဝန်ကြီးပဒေသရာဇာ ကဗျာအမျိုးအစား = ပျို့ ခေတ် = ညောင်ရမ်းခေတ်