Shint Nyo Lay

  ဒီဇင်ဘာ (၃၁)မှာ ရေးတဲ့စာ ဒီနေ့က ၂၀၂၁ ကို နှုတ်ဆက်မယ့် ဒီဇင်ဘာ (၃၁)ရက်နေ့ပါ။ ဗေဒင်ဆရာတွေ ဘယ်လိုဟောဟော ဒီဇင်ဘာ(၃၁)ကုန်ရင် နှစ်ကုန်တာပါပဲ။ အဲဒီလိုပဲ သူကုန်တာနဲ့ နှစ်သစ်တစ်ခုကို ရောက်တော့တာပါပဲ။ အဲဒီတော့ ည(၁၂)ထိုးတာနဲ့ “ Happy New Year ” ဆိုပြီး သံကုန်အော် ပျော်ခဲ့ကြတာပေါ့။

  Who is he? ကိုထိန်တစ်ယောက် သူ၏မိတ်ဆွေတစ်ယောက်နှင့် ကျွန်တော့်အိမ်သို့ အလည်ရောက်လာသည်။ ထို့နောက် မိတ်ဆက်ပေးရင်း လာရသည့် အကြောင်းရင်းကို ပြောပြသည်။ “ သူက စိတ်မရွှင်ဘူး ဖြစ်နေတာ၊ မင်းက စာရေးဆရာဆိုတော့ ပေါက်တတ်ကရ အကြံဉာဏ်တွေပေးတတ်လွန်းလို့ ခေါ်လာတာ၊ ဘုန်းကြီးရူးနဲ့ လှေလူးဆိုသလို တည့်များသွားမလားလို့ ”

  ကိုယ့်စိတ်နဲ့ ကိုယ့်ဘဝ             ကျွန်တော် သူ့ဖန်တော့ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူ့စိတ်နဲ့သူ့ကိုယ် ရိုးရိုးသားသား နေတာကို ကြိုက်တယ်။ ဟိုတယ်လုပ်တုန်းက (Reception) နဲ့နီးတဲ့ သူ့အခန်း မနက်စောစော ရောက်သွားဖူးတယ်။ သူ့အမျိုးသမီးလည်း ရှိတယ်။ သူက သူ့အမျိုးသမီးကိုလှည့်စကားပြောနေရင်း ကျွန်တော့်ကို တံခါးဖွင့်ပေးတယ်။ အပြင်မှာ သူ့ကို ပထမဆုံး မြင်ဖူးတာပေါ့။

  စိတ်ညစ်နေလား သူငယ်ချင်း ကိုထိန်က မေးတယ်။ " မင်း အခုတလော မင်းပေ့ချ်မှာ သီချင်းဟောင်းတွေနဲ့ မင်းပုံတွေတင်နေတာ ဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့လဲ" ကျွန်တော်လဲ အိမ်သူကို ပြန်ဖြေပုံမျိုး မဟုတ်ဘဲ မာမာချာချာပဲ ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။

မေမေအကြံပေး သင်တန်းကြီး မကြာခင် တက္ကသိုလ်တွေ ပြန်ဖွင့်တော့မည် ဖြစ်သည်။ ယခုမှ တက္ကသိုလ်စတက်ရမည့် သမီးဖြစ်သူအတွက် မိခင်ဖြစ်သူမှ လက်ချာကောင်းကောင်းပေးနေသည်မှာ သုံးလခန့်ပင် ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ “ သမီးရေ၊ သမီးကို မေမေသင်ပေးနေတာ သုံးလနီးပါးရှိပြီနော်။ မေမေသင်ပေးတာတွေရော မှတ်မိရဲ့လား။ ဒီနေ့ဆို သင်ပေးနေတာတွေလဲ ကုန်သလောက်ရှိပြီ ” “ ဟုတ်ကဲ့ မှတ်မိပါတယ်မေမေ” “ ဒါဆို ကိုယ့်ကို တစ်ခန်းလုံး အာရုံစိုက်ခံရအောင် ပထမအဆင့်မှာ ဘာလုပ်ရမလဲ ပြောစမ်း သမီး ”

အရွယ်က စကားပြောတယ်   တောလမ်းခရီးတခုမှာ လူငယ်တစ်ဦးနဲ့ အဖိုးအိုတစ်ဦးတွေ့ကြတယ်။ "အဘ ဘယ်သွားမလို့လဲ" "ဟိုဘက်ရွာ" "ဒါဆို အတူတူသွားကြတာပေါ့"

တို့တောရွာ ပျိုလေးတို့ရွာ၊ သာပါစမေး။ သာပါတယ်၊ ရွာလယ်လမ်းမှာ ပန်းတွေနှင့်မွေး။

ကျွန်တော် ဘာမှားသွားသလဲ ဒီကနေ့ ကိုထူး အိမ်တွင်းအောင်းနေသည်။ ဘာ့ကြောင့်မှန်းမသိရဘဲ “ လုံးဝအပြင်မထွက်ရ ” ဆိုသည့် မိန်းမ၏ တစ်ချက်လွှတ်အမိန့်ဖြင့် အိမ်တွင်းအောင်းနေရခြင်းဖြစ်သည်။ အပြင်မထွက်ရသဖြင့် မင်းလူ၏ ရယ်မောခြင်းပေါင်းချုပ် စာအုပ်ဖြင့် ကိုထူးတစ်ယောက် ရွှင်မြူးနေလေသည်။ ရေမိုးချိုး၊ သနပ်ခါးလိမ်းပြီးနောက် အိပ်ခန်းတွင်းဝင်လာသည့် မဒီစံတစ်ယောက် ပြုံးဖြီးဖြီးနှင့် စာဖတ်နေသော သူ့ခင်ပွန်းကို တွေ့လိုက်သည်နှင့် မယာအလိမ္မာတို့၏ ထုံးစံအတိုင်း မျက်မှောင်ကုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူလျှိုမတစ်ယောက်၏ ဖြားယောင်းသည့် အသံမျိုးဖြင့် ခေါ်လိုက်သည်။

ကိုထိန်မှာ စက်ရုပ်တစ်ရုပ် ရှိသည် ကိုထိန်တစ်ယောက် ဂျပန်မှာအလုပ် လုပ်သည်။ ဂျပန်တွေ၏ အလုပ်ကြိုးစားပုံနှင့် ယဉ်ကျေးသည့် အပြုအမူများကို သဘောကျသည်။ အထူးသဖြင့် အပြစ်ကျူးလွန်မိထားလျှင် လိမ်မပြောတတ်ပုံများကို ချစ်သည်။

ဗျည်းဖို ဗျည်းမ မြန်မာဗျည်း ၃၃ လုံးရှိရာမှာ အသံဖြစ်ရာ နေရာ ဌာန်တူရာ ဗျည်းတွေကို ” ဝဂ် ” လို့ခေါ်ပါတယ် ။ အစု လို့အဓိပ္ပါယ်ရပါတယ် ။ ” က ၊ ခ ၊ ဂ ၊ ဃ ၊ င ” တို့ဟာ အသံဖြစ်ရာ ဌာန် တူကြပါတယ် ။ ( အသံဖြစ်ရာ ဌာန်တူတယ် ဆိုတာက အသံထွက်ဖို့ ပါးစပ်အနေအထား တူတာ လို့ အကြမ်းဖျင်းမှတ်လို့ရပါတယ် ) ယင်းဗျည်း ၅ လုံးအစုကို ဝဂ် လို့ခေါ်ပါတယ် ။ ” က ” နဲ့စလို့ ” ကဝဂ် ” လို့အမည်တွင်ပါတယ် ။ ဝဂ် ပါတဲ့ဗျည်းများကို ဝဂ်ဗျည်း လို့ ခေါ်ပါတယ် ။

  မြန်မာစာမှာ စာလုံးဆင့်ခြင်း မနေ့က စာလုံးဆင့်ရခြင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဆွေးနွေးကြပါတယ်။ စာပေမှာ အက္ခရာကို ထပ်ပြီး ရေးသားနိုင်တဲ့ ဘာသာစကားက အများကြီးတော့ မရှိပါဘူး။ စားရေးသားဖို့အတွက် အထောက်အပံ့ပစ္စည်းရယ်လို့ မတွင်ကျယ်မီတုန်းက ကျောက်ပြားပေါ်၊ ကြေးပြားပေါ်၊ ပေရွက်ပေါ်မှာ စာတွေကို ရေးသားကြရပါတယ်။ နေရာပေါ်မူတည်ပြီး အက္ခရာတွေကို ဆင့်ပြီး သုံးခဲ့တာတွေ မွေးစားစကားလုံလေးတွေ လေ့လာစရာတွေကတော့ အများကြီးပါပဲ။

သတ်ပုံကဗျာ တောတောင်စိမ်းလန်း စိတ်စွဲလမ်း မခွဲစတမ်း နေပါမည်။ အသားမည်းမည်း အသည်းထဲ တစ်ဦးတည်းကို ချစ်ပါမည်။

အမှန်တရားဟာ ယုံချင်စရာမကောင်းဘူး             အမြွှာညီအစ်ကို သို့မဟုတ် အမြွှာညီအစ်မများကြားတွင် ထူးခြားသော အဖြစ်အပျက်များ၊ ထူးဆန်းသော ဆက်နွယ်မှုများ ရှိတတ်သည်။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ကြားရှိ တူညီသည့်အဖြစ်အပျက်များသည် တစ်ခါနှစ်ခါ သို့မဟုတ် သုံးခါဆိုလျှင် တိုက်ဆိုင်မှုဆိုသည့် ခေါင်းစဉ်အောက်သို့ ပို့ရမည် ဖြစ်သည်။ ထိုထက်ပို၍ တိုက်ဆိုင်လာလျှင်မှု ထူးဆန်းမှုဟု ခေါင်းစဉ်တပ်ရတော့မည် ဖြစ်သည်။ ထိုထက်ပိုတိုက်ဆိုင်လာလျှင်ကား မဖြစ်နိုင်ဘူးဟူ၍လည်းကောင်း မယုံနိုင်ဘူး ဟူ၍လည်းကောင်း မျက်စိနှင့်မြင်နေရသည့်တိုင်၊ ကိုယ်တိုင်ကြုံတွေ့ နေရသည့်တိုင် ငြင်းဆိုချင်လာတော့သည်။ အောက်ပါအဖြစ်အပျက်သည် ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် ငြင်းဆိုချင်မိသည့် အဖြစ်အပျက် ဖြစ်ပါသည်။

               မဒီစံ ရိုက်ပြီး သူနဲ့လိုက်သွားရမလား။ မဖြစ်သေးပါဘူး မဒီစံက ကိုယ့်ရိုက်နေကျကို။ အစဉ်အလာတွေ ပျက်သွားလိမ့်မယ်။ သူ့ရိုက်ပြီး မဒီစံနဲ့ ဇာတ်ပေါင်းထုတ်တာ ကောင်းမယ်ထင်တယ်။ အဲ အဖြစ်က ဒီလိုပါ။

  ကျေးဇူးပြု၍ ဤမေးခွန်းကို ဖြေပါ တစ်နေ့က ကျွန်တော့်အိမ်သို့ ကိုထိန်ရောက်လာသည်။ “ စာရေးဆရာ၊ ဘယ်လိုလဲ အပြင်မထွက်ပါလား ” ကျွန်တော်က လေသံတိုးတိုးဖြင့် “ အေးကွ၊ အပြင်မထွက်ဖြစ်တာ ကြာပြီ ” “ မင်း လေသံက တစ်မျိုးပါလား၊ အသံဝင်နေတာလား၊ နေမကောင်းတာလား ”

Mask တပ်ပါ တစ်နေ့က အပြင်သွားမလိုပြင်တော့ ကျွန်တော့်သားပြောနေတာကို တစ်စွန်းတစ ကြားလိုက်ရတယ်။ "ဟေ့ရောင် ပြည်စိုး၊ ကိုဗစ်ဖြစ်တဲ့သူတွေက ကိုဗစ်ကြောင့် သေတာ မဟုတ်ဘူးကွ " " ဟမ်၊ ဒါဖြင့် ဘာ့ကြောင့်သေတာလဲကွ "

    လူငယ်နဲ့ စကားပြေအရေးအသား အမှားပြဿနာ စကားပြောတဲ့အခါမှာပဲဖြစ်ပစေ၊ စာချရေးတဲ့အခါမှာပဲဖြစ်ပစေ လိပ်ပတ်လည်အောင် ပြောတတ် ရေးတတ်သူဟာ သူပြောတဲ့ရေးတဲ့စာကို အစ၊ အလယ်၊ အဆုံး ပြည့်စုံအောင် ပြောပြတတ် ရေးပြတတ်သူဖြစ်ပါတယ်။  တချို့က သူ ဘာပြောချင်တယ်ဆိုတာ သူကိုယ်တိုင်က ဂဃနဏ မသိထား မစဉ်ထားလို့ နားထောင်ရတဲ့သူ ဖတ်ရှုရသူဟာ အဓိပ္ပါယ်ရှင်းလင်း ပြည့်စုံအောင် မသိနိုင်တာမျိုးလည်း ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ အသိရှုပ်ရင် အပြောလည်း ရှုပ်တော့တာပါပဲ။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေၾကာင္း   ဖူးစာမဆံုတဲ့အခါ တခ်ိဳ႕ေတြက အပ်ိဳႀကီး၊ လူပ်ိဳႀကီးအျဖစ္ တစ္သက္လံုး ေနသြားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့...။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ကိုထက္ဆိုတဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္႐ွိတယ္။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ငယ္ရည္းစားနဲ႔လြဲပီး ေအာင္သြယ္နဲ႔ ညားခဲ့ရတယ္။

ပညာရွိ     လူေတြက ပညာရွိႀကီးတစ္ေယာက္ဆီကုိ မၾကာခဏလာၿပီး  ၎တို႔၏တူညီတဲ့ျပႆနာေတြကုိ အခ်ိန္တိုင္း ေမးတတ္ၾကသည္။ တစ္ေန႔တြင္ သူက ရယ္စရာအေၾကာင္းအရာတစ္ခုကုိ သူတို႔အားေျပာျပသည္။ လူတိုင္း က်ယ္ေလာင္စြာ ရယ္ေမာၾကသည္။     ေနာက္ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ၾကာၿပီးေနာက္ သူက ထိုရယ္စရာအေၾကာင္းအရာကုိပင္ ထပ္ေျပာသည္။ သူတို႔ထဲမွ တခ်ိဳ႕သာ ၿပံဳးၾကေတာ့သည္။     သူ တတိယအႀကိမ္အျဖစ္ ထိုရယ္စရာအေၾကာင္းအရာကုိ ထပ္ေျပာျပသည့္အခါမွာေတာ့ မည္သူမွ် မရယ္ၾကေတာ့ေခ်။     ထိုအခါတြင္မွ ပညာရွိႀကီးက ၿပံဳး၍ေျပာသည္မွာ " သင္တို႔တေတြ ရယ္စရာတစ္ခုကုိ ထပ္ခါထပ္ခါ ေျပာေနရင္ မရယ္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူးေနာ္။ ဒါဆို ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ျပႆနာတူတူေတြကုိ ေတြ႔တိုင္း အၿမဲတမ္း ငိုေၾကြးေနၾကတာပါလိမ့္ ..." (မွတ္ခ်က္။ စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္သည္ ျပႆနာကို မေျဖရွင္းႏိုင္ေခ်။ ၎သည္ သင္တို႔၏ အခ်ိန္ႏွင့္ စြမ္းအားကုိ ျဖဳန္းတီးရံုသက္သက္သာျဖစ္ေတာ့သည္။) ရွဥ့္ညိဳေလး (၈.၂.၂၀၂၁ ေန႔လည္ ၁း၂၈ မိနစ္) The Wise Man People have been coming to the wise man, complaining about the same problems every time. One day he told them a joke and everyone roared in laughter. After a couple of minutes, he told t

  ဝမ္းနည္းေနတဲ့ ညေန ႏွစ္တိုင္း ဆြမ္းကုသိုလ္ လုပ္ျဖစ္တဲ့၊ လျပည့္တိုင္း ဆြမ္းခ်ိဳင့္လွဴေနက်ျဖစ္တဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ဘုရား ဒီေန့ ပ်ံလြန္ေတာ္မူတယ္။ ေဆးရံုတက္ရတဲ့သတင္း ၾကားရကတည္းက စိတ္ထဲ မေကာင္းဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဆရာ ေက်ာ္က်ည္ခိုင္(ဒီပဲယင္း)ဆံုးေၾကာင္း ဒီေန႔ညေနမွ သိရတယ္။ ခ်င္းတြင္းဂုဏ္ရည္ မဂၢဇင္းမိတ္ဆက္ပြဲတိုင္း တက္ေပးတတ္တဲ့ဆရာ အမွတ္(၁၆)မွာ မတက္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအားလံုး၊ ေလးစားခ်စ္ခင္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္း၊ မိတ္ေဆြအားလံုး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ ကြၽန္ေတာ့္ေပ့ခ်္မွာ တင္သမ်ွ ဖတ္ေပးေနၾကတဲ့ စာဖတ္သူအားလံုး က်န္းမာခ်မ္းသာၿပီး ေဘးကင္းေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ...။   ႐ွဥ့္ညိဳေလး (26.1.2021 6:22pm)

  "အေျခခံ ၀တၳဳတုိဖန္တီးနည္း" ၀တၳဳတုိတစ္ပုဒ္ ဘယ္လုိဖန္တီးရမလဲဆုိတာ မေျပာၾကားေသးခင္ ၀တၳဳတုိဆုိတာ ဘာလဲဆုိတဲ့ အေၾကာင္းကို အရင္ဦးဆုံး ရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။၀တၳဳတုိဆုိတာ လူ ့ေလာကအျဖစ္အပ်က္ေတြထဲက အေၾကာင္းအရာေလးတစ္စကို စာဖတ္သူရင္ထဲ စြဲျငိသြားရေလေအာင္ ေရးသားဖန္တီးရတဲ့ အႏုပညာပစၥည္းတစ္ရပ္ပါ။အခ်ိန္တုိတိုေလးအတြင္းမွာ တစ္ထုိင္တည္းဖတ္လုိ ့ ရတဲ့အတြက္လည္း ၀တၳဳတုိလုိ ့ ေခၚဆုိႏုိင္ပါတယ္။၀တၳဳတုိတစ္ပုဒ္ ဖန္တီးရာမွာ အေျခခံက်တဲ့ လုိအပ္ခ်က္ေလးေတြကို ေအာက္မွာ ေဖာ္ျပေပးထားပါတယ္။ ၁။ "စု၊တု၊ျပဳပါ" ပထမဦးဆုံးအေနနဲ ့ ၀တၳဳတုိတစ္ပုဒ္ ဖန္တီးရာမွာ စာေရးဆရာၾကီး မင္းသု၀ဏ္ ေျပာၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ "စု၊တု၊ျပဳ" ကို အရင္ဦးဆုံး လုိက္နာဖုိ ့လုိအပ္ပါတယ္။"စု"ဆုိတာ စာမ်ားမ်ား ဖတ္ပါလုိ ့ဆုိလုိတာပါ။ ၀တၳဳတုိဖန္တီးခ်င္တဲ့ လူေတြဟာ ၀တၳဳတုိမ်ားမ်ားဖတ္ဖို ့ လိုအပ္ပါတယ္။ဒီလုိ မ်ားမ်ားဖတ္ျခင္းအားျဖင့္ ၀တၳဳတုိတစ္ပုဒ္ ေရးတဲ့ေနရာမွာ ဘယ္လုိ သယ္သြားတာ၊ဘယ္လုိ ပဋိပကၡျဖစ္သြားတာ၊ ဘယ္လုိ ျဖည္သြားတာ၊ဘယ္လုိ ဇာတ္သိမ္းသြားတာ စတာေတြကုိ သိလာရမွာပါ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ၀တၳဳတုိတစ္ပုဒ္ခ်င္းစီရဲ့ စီးဆင္းမႈအလ်ဥ္ကို ျမင္ရသိရမ

  ကၽြန္ေတာ့္လက္ကေလး တိုသြားၿပီ   ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ကိစၥတစ္ခုျဖင့္ (၃)လမွ် ခရီးထြက္၍ ျပန္လာခ်ိန္က ျဖစ္သည္။ အိမ္ျပန္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ား ေဝငွၿပီးေနာက္ အခန္းထဲသုိ႔ ဝင္လာခဲ့သည္။ မွန္ဘီရိုေရွ႕တြင္ ေခါင္းၿဖီးေနသည့္ မဒီစံကုိ ေနာက္မွေန၍ ဖက္လိုက္သည့္အခါ စည္ပိုင္းကုိ ဖက္ထားရသလို လက္က ဟိုဘက္ဒီဘက္ မထိ။ " ဟာ... စံ... ေတာ္ေတာ္ ဝလာတာပဲေနာ္ ... " " အမယ္ မဝပါဘူးေနာ္... ရွင့္လက္ေတြကသာ တိုလာတာရွင့္ ... " " ဟမ့္ ... " (မွတ္ခ်က္။ ထိုအခါမွ စ၍ လက္တိုသြားသည့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ လက္ျပန္မရွည္လာသည္က ယခုခ်ိန္ထိပင္ ျဖစ္သည္။)   ရွဥ့္ညိဳေလး (၁၅.၁.၂၀၂၁)

  အခ်စ္တဲ့...   အခ်စ္တဲ့... ရင္ခုန္စရာ သိပ္ေကာင္းတယ္ သူလာမယ့္လမ္းမွာ ေစာင့္ရတာ။ အခ်စ္တဲ့... ရင္ခုန္စရာ သိပ္ေကာင္းတယ္ က်ဴရွင္အဆင္းမွာ ေစာင့္ရတာ။ အခ်စ္တဲ့ ရင္ခုန္စရာ သိပ္ေကာင္းတယ္ သူနဲ႔ စက္ဘီးခ်င္းယွဥ္စီးရင္း စကားေျပာရတာ။ အခ်စ္တဲ့ ရင္ခုန္စရာ သိပ္ေကာင္းတယ္ အေအးဆိုင္မွာထိုင္ရင္း မ်က္ႏွာေလး ေငးခြင့္ရတာ။ အခ်စ္တဲ့ ရင္ခုန္စရာ သိပ္ေကာင္းတယ္ သူ႔အိမ္နားမွာ ဂစ္တာသြားတီးခဲ့ရတာ။ အခ်စ္တဲ့ ရင္ခုန္စရာ သိပ္ေကာင္းတယ္ ခံုတန္းျပာမွာထိုင္ရင္း သူလက္ကေလး ကုိင္ခြင့္ရတာ။ အခ်စ္တဲ့ ရင္ခုန္စရာ သိပ္ေကာင္းတယ္ ပထမဆံုးပြင့္ခဲ့ရတဲ့ အနမ္းဟာ။ အခ်စ္တဲ့ ရင္ခုန္စရာ သိပ္ေကာင္းတယ္ ေကာင္းကင္ႀကီးကုိၾကည့္တိုင္း သူ႔မ်က္ႏွာကုိ ျမင္ခြင့္ရတာ။ အခ်စ္တဲ့ ရင္ခုန္စရာ သိပ္ေကာင္းတယ္ ညေနၾကယ္ေလးကုိၾကည့္ရင္း သူ႔ကိုလြမ္းရတာ။ အခ်စ္တဲ့ ရင္ခုန္စရာ သိပ္ေကာင္းတယ္ နားေထာင္မိတဲ့သီခ်င္းတိုင္း ကိုယ္တို႔အတြက္စပ္ထားတာ။ ေနာက္ၿပီး ... ကုိယ္ေရးလိုက္တဲ့ စာသားတိုင္း ကုိယ္ရြတ္လိုက္တဲ့ ကဗ်ာသားတိုင္း ဆိုညည္းမိတဲ့ သီခ်င္းတိုင္း သူ႔အတြက္မို႔ ရင္ခုန္ဖို႔ သိပ္ေကာင္းတယ္ အခ်စ္တဲ့ ... ။ ။   ရွဥ့္ညိဳေလး (၂၆.၆.၂၀၁၈ ညေန ၅း၂၀ မိနစ္)

  အေလးအပင္မ-မရ လုလု တစ္ေယာက္ ထိုင္ခံုေပၚထိုင္ေနစဥ္ သူ႔ခ်စ္သူက လွမ္းေျပာလိုက္သည္။ " လု...မင္းကြာ ေနစိမ့္လိုက္တာ၊ ဒီမွာ ပစၥည္းေတြ ကူသိမ္းေပးဦးဟ။ ထိုင္ခံုနဲ႔ ေကာ္ကပ္ထားသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ မင္း တင္ပါးကို ထိုင္ခံုေပၚက မၿပီး ဒီနားၾကြပါဦးဗ်" " ဆရာဝန္က မွာထားတယ္ေလ၊ ရွင္မမွတ္မိဘူးလား။ အေလးအပင္ မ-မ ရဘူးဆိုတာကုိ၊ ထိုင္ခံုေပၚက မ-ဖုိ႔ဆိုတာ လြယ္မွတ္ေန..." (မွတ္ခ်က္။ လုလု၏ ခ်စ္သူ ဘယ္သူလဲဆိုတာကုိ မေမးရ။) ပံု/ လုလု၏ ခ်စ္သူ

ငါျမင္ခဲ့တယ္   ဆိုရိုးရွိတယ္ မၿပီးခင္ ဗမာမျမင္ေစနဲ႔တဲ့... ဒါေပမယ့္ ငါျမင္ခဲ့တယ္...။ ေဒါင္ဒင္ေပးတဲ့ တာဝါရွင္ အနီရဲရဲဆင္လို႔...။ ကာလံ၊ ေဒသံ သူမသိ ေႏြပူ၊ ေလပူ၊ ေရဆူဆူမွာ ငရဲတစ္ေကာင္လို အရဲဆင္နဲ႔...။ ငယ္တုန္းက စာသင္ခန္း နာမည္ေရးခဲ့ စားပြဲခံုထက္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ အမွတ္ရခ်င္ေဇာနဲ႔ ေပါေတာေတာ လုပ္ရပ္ေတြ ခုထိကို အဆံုးမသတ္ေတာ့ လမ္းဆံုးထိေလွ်ာက္စရာမလို မူၾကည့္တာနဲ႔ သိတယ္ လူၾကည့္ေတာ့လည္း ခ်စ္ဖြယ္(ညစ္က်ယ္) ဘာလုပ္ခဲ့တယ္ မေျပာပါနဲ႔ ဘာလုပ္ၿပီးလဲ...မေမးခ်င္ဘူး မၿပီးခင္ ဗမာမျမင္ေစနဲ႔တဲ့ ဒါေပမယ့္... ငါ...ျမင္ခဲ့တယ္...။   ရွဥ့္ညိဳေလး https://shintnyolay.blogspot.com (PS: နားရက္ အျပင္ထြက္၍ ေနပူမိကာ ကေယာင္ကတမ္းေရးျခစ္မိေသာ အကၡရာမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။ ကဗ်ာမဟုတ္ပါ၊ စာမဟုတ္ပါ၊ အကၡရာမ်ား စုဖြဲ႔ထားျခင္းဟုသာ ျမင္ေပးပါရန္...) (28.3.2017)(3:10)PM

အလိုရွိသည္...   တီဗီျပင္ဆရာမွ တီဗီကိုဖြင့္ၾကည့္သည္။ ထို႔ေနာက္ စကိုင္းနက္မွ လိုင္းမ်ားကုိ တစ္လိုင္းၿပီး တစ္လိုင္း ေျပာင္းၾကည့္သည္။ ရီမုကြန္ထရိုးကုိ ကိုင္ကာ အသံအတိုးအက်ယ္ လုပ္ၾကည့္သည္။ ရီမုမပါဘဲႏွင့္ တီဗီမွခလုတ္ႏွင့္ပင္ အသံအတိုးအက်ယ္ ကစားၾကည့္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္သို႔လွည့္ကာ ေမးသည္။ ဘာေမးမွန္းမသိ၍ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္။ သူက ထပ္ေမးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာေျပာမွန္းမသိ၍ ေမးဆတ္ျပလိုက္သည့္အခါ သူက စိတ္တိုလာဟန္ျဖင့္ အနားကပ္ကာ ေအာ္ေျပာသည္။ " ဘာျဖစ္လို႔လဲဗ်၊ တီဗီက အေကာင္းႀကီးပဲ..." " မေန႔ညက ေဘာ္လံုးပြဲၾကည့္ေနရင္း တစ္လက္မခြဲသံနဲ႔ နားဖာေခ်းကေလာ္ေနတုန္း ျဗဳန္းဆို အသံေပ်ာက္သြားတာပဲဗ်..." ထုိ႔ေနာက္ သူ၏ ပစၥည္းေလးမ်ားကုိသိမ္းကာ ျပန္သြားသည္။ ဆရာဝန္ႏွင့္ျပရန္ အႀကံေပးသြားသည္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ နားစြန္နားဖ်ား ခပ္တိုးတိုးၾကားလိုက္ရသည္။ ထိုသူ ရူးေနတာပဲ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔မဟုတ္ စိတ္မႏွံ႔တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ တီဗီအသံေပ်ာက္သြား၍ ျပင္ခိုင္းသည္ကုိ ဆရာဝန္ျပခိုင္းေန၍ ျဖစ္သည္။ ၎ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္မွ်ေသာ တီဗီျပင္ဆရာမ်ားကုိ အိမ္ေခၚျပင္ခိုင္းေသာ္လည္း အဆင္မေျပေသာေၾကာင့္ အိမ္မွတီဗီကို ဒီအတိုင္းပင္ ထားလုိက္ရသည

အာဖရိကျမက္ေတြ ထားစဥ္က မဒီစံက ဖိလစ္ပိုင္ကားေတြၾကည့္တယ္။ ဇာတ္လမ္းတြဲလာတဲ့အခ်ိန္ဆို ပုတီးစိပ္ေနရင္းေတာင္ စိတ္ပုတီးဆြဲၿပီး တီဗြီေ႐ွ႕ေရာက္တယ္။ အဲဒီထဲကမင္းသားက အာဖရိကျမက္ေတြနဲ႔၊ အၾကည့္က ေဒြးအၾကည့္။ မ်က္ခံုးေလးႏွစ္စေအာက္ခ်ၿပီး ျပံဳးစိစိနဲ႔ၾကည့္တာ။ မခိုင္တဲ့ေက်ာင္းၿပိဳလိမ့္ဆိုတဲ့သေဘာမ်ိဳးေပါ့။ မခိုင္တဲ့ ငတိမေတြ ယိုင္ဆင္းေပါ့။ ေျပတီဦးလို ကေလးျမဴတဲ့အသံနဲ႔ ထန္းညက္ေရျဖန္းတဲ့ အျပံဳးမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ အိမ္ကအေဒၚႀကီးက အခုလႊင့္ေနတဲ့ ဖိလစ္ပိုင္ကားကို အလြတ္မခံေတာ့ သတိထားၾကည့္တယ္။ အာဖရိကျမက္နဲ႔ မင္းသားေႂကြသလားမသိေတာ့ သူ႔တုၿပီး မုတ္ဆိတ္ေမြး၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးထားၾကည့္တာပါ။ ဘာ႐ုပ္ေပါက္သြားလဲဆိုေတာ့ ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲဗ်။ ကိုယ့္ပံုကိုယ္ၾကည့္ၿပီး ဘာနဲ႔တူတယ္လို႔ေတာင္ မေျပာဝံ့ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ရက္မွ အာဖရိကျမက္ေတြ႐ွင္းၿပီး ပံုတင္ပါဦးမယ္။ ဟဟေတာင္းတဲ့ပို႔စ္လို႔ မေျပာေၾကး ...။   ႐ွဥ့္ညိဳေလး (21.1.2021 8:44pm)

  ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး စိတ္ကူးယဥ္ဖူးတယ္ ေက်ာင္းတက္တုန္းက ေက်ာကုန္းဘုႀကီးပါတဲ့ စံုတြဲရယ္၊ ပိုလီယုိျဖစ္ေနလို႔ ဂ်ိဳင္းေထာက္နဲ႔သြားတဲ့ စံုတြဲရယ္ ေတြ႕ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္တြဲစလံုးက ေယာက်ာ္းေလးက ခ်ိဳ႕ယြင္းတာ။ မိန္းကေလးေတြက ခ်စ္ရင္ သတၱိရွိသြားၾကတယ္ ထင္ပါတယ္။ ေယာက္်ားေလးလဲ ရွိမွာပါ။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေဖဆိုရင္ ခုထိ သူ႔ဇနီးအေပၚ သစၥာရွိတုန္း။ သူ႔ဇနီးက ေျခေထာက္ေထာ့က်ိဳးျဖစ္ေနတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက လူတိုင္း အလွႀကိဳက္ပါတယ္။ စိတ္ကူးထဲမွာ ရုပ္ဆိုးႀကီးနဲ႔တြဲၿပီး၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းသူနဲ႔တြဲၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ဖူးမယ္ မထင္တာကို ေျပာတာပါ။ ရုပ္ရွင္ထဲမွာေတာင္ ပန္းၿခံထဲပတ္ေျပးၾကေတာ့ လုလုပပေလးေတြခ်ည္းပဲ။ ကုိယ့္စိတ္ကူးထဲ ယဥ္ၾကည့္ေတာ့လဲ လွလွပပေလးေပါ့။ တို႔ကေတာ့ စိတ္ထားေကာင္းတဲ့သူနဲ႔ပဲ ေပါင္းတယ္တို႔၊ စိတ္လွတာပဲ ေရြးတယ္တို႔ဆိုတာေတြကို မယံုတာပါ။ လူဆိုတာ အၿမဲတမ္း မေကာင္းဘူး၊ အၿမဲတမ္း မဆိုးဘူးလို႔ ယူဆထားတာပါ။ အဲဒါ ကၽြန္ေတာ္ ခံယူခ်က္သက္သက္ပါ။ ကိုယ္သေဘာက်ေရြးခ်ယ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ခဏခဏ မေျပာင္းဖို႔ ေျပာခ်င္တာပါ။ လူဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕အိမ္ေထာင္တစ္ဆက္၊ ႏွစ္ဆက္ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ မွားခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ခဏခဏမမွားဖို႔ေျပာခ်င္တာပါ။ ႏိုင