Shint Nyo Lay

  အခ်ိန္ေတြက အကုန္ျမန္လြန္းေတာ့ ... အခ်ိန္ေတြက ကုန္လြယ္လြန္းပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြရဲ႕ ညည္းျငဴသံကေတာ့ အခ်ိန္ေတြက ကုန္ခဲလိုက္တာေပါ့။ တကယ္တမ္းျပန္စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုက တစ္ခဏေလးပဲ ေက်ာ္ျဖတ္သြားၾကတာပါ။ ဆိုပါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အိတ္တီးဝမ္းမွာ ေမြးတယ္။

ေရာက္တတ္ရာရာ ေရးလိုက္တာ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ပါတယ္။ ေရႊအျမဳေတက ဆရာဦးဝင္းၿငိမ္းနဲ႔ စကားေျပာခြင့္ရလို႔၊ ဆရာ့အသံကုိ ပထမဆံုးၾကားဖူးျခင္းလည္း ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အျပင္က ျပန္လာေတာ့ အိမ္မွာထားခဲ့တဲ့ဖုန္းကုိ နံပါတ္စိမ္းတစ္ခု ဝင္လာတာ သားငယ္ ေကာင္းသုတက ကုိင္လိုက္တယ္တဲ့။

စာေမးပြဲ တျခားသူအတြက္ေတာ့ မသိေပမယ့္ ကုိယ့္အတြက္ေတာ့ စာေမးပြဲဟာ အဆင္မေျပဘူးဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။ ဒါသင္၊ ဒါက်က္၊ ဒါေျဖ စာေမးပြဲေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျဖၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ကိုယ့္ေခါင္းေပၚမွာ ပံုစံဆန္းတဲ့ ဦးထုပ္တစ္လံုး တင္ခြင့္ႀကံဳခဲ့ရတယ္။ အမွတ္တရဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ကင္မရာမီးေတြ ျဖတ္ခနဲ လက္ခဲ့ရတယ္။