Shint Nyo Lay

ဘာေပ်ာက္တာလဲ...      ရဲဌာနအတြင္းကို လူတဦး ေရးႀကီးသုတ္ျပာ ၀င္လာပါတယ္။ စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္ အထင္းသားနဲ႔ ထိုသူဟာ စုံစမ္းေရး ေကာင္တာကို သြားၿပီး လူေပ်ာက္အမႈ တိုင္ခ်င္တယ္ ေျပာတယ္။      “ကၽြန္ေတာ႔ မိန္းမ ေပ်ာက္ေနတာ တရက္ ေက်ာ္သြားၿပီ။”      ရဲစာေရးက လူေပ်ာက္အမႈ လက္ခံမယ္႔ ရဲၾကပ္ႀကီးထံ လႊဲလိုက္ပါတယ္။ ရဲၾကပ္ႀကီးက ေဘာပဲန္ကို ဖြင့္၊ ေရးဘို႔ အသင့္ ျပင္ၿပီး  ေမးခြန္းမ်ားကို တခြန္းခ်င္း ျပတ္သားစြာ ေမး၊ အေျဖ ေတြကို လိုက္ေရးလိုက္တယ္။

ေျခာက္လမ္းသြား ေျဖာင့္မရေတာ့ လမ္းတိုေလးလည္း ေကာက္ပါတယ္ ေပါင္းမရေတာ့ လမ္းဆိုေ တြ႔လဲ ေခါက္ပါတယ္ ။ ေရွ႕မွာ မေကာက္ရဲတဲ့လူေတြ ေနာက္မွာပဲ ေကာက္ၾကတယ္ ေရွ႕မွာ ေကာက္ရဲတယ္ဆိုၿပီး ေကာက္လိုက္ၾကေတာ့ လူေတြအားလံုး ေျခာက္သြားတယ္။ ေျခာက္တဲ့သူ က ေျပာတယ္ ငါတို႔အားလံုး မေၾကာက္ဘူး ဒါေပမယ့္ အားလံုးဟာ ဂန္ဒူးေလတဲ့ ၿပီးေတာ့ သူ႔ ဗလႀကီး ေတာင့္ျပတယ္ ကုိယ္ေျပာလိုက္တယ္ အားပါး နည္းတဲ့ အေျခာက္ႀကီး မဟုတ္ဘူး အဲဒီလိုနဲ႔ ျဖဴးေျဖာင့္ေနတဲ့ ဟိုက္ေ၀းလမ္းတေလွ်ာက္ ေျဖာင့္မရတဲ့ လမ္းေကာက္ေတြကို ႀကံဳဖူးတယ္။ ။ http:shintnyolay.weebly.com (၃၀.၄.၂၀၁၆ နံနက္ ၁း၁၉မိနစ္တြင္ ေျခာက္လမ္းသြား ေဖာက္ခဲ့ေၾကာင္း)

ဘဝသင္ခန္းစာ(၂၅) ဆရာဝန္။ ။အင္း....ခင္ဗ်ားေရာဂါက နမိုးနီးယားပဲဗ် လူနာ ။ ။ေသခ်ာရဲ႔လားဆရာရယ္ ဟိုတေလာက ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကို နမိုးနီးယားဆိုၿပီး ဟိုဘက္ခန္းက ဆရာဝန္ကုလိုက္တာ အဲဒီလူနာကေသေတာ့ ငွက္ဖ်ားေရာဂါနဲ႔ေသတာဗ် ဆရာဝန္။ ။အင္း... ဒါေတာ့မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ဗ်ာ၊ က်ဳပ္ကပိုၿပီးေသခ်ာတဲ့လူပါ က်ုဳပ္ကသာ နမိုးနီးယားလို႔ဆံုးျဖတ္ထားရင္ အဲ့ဒီလူ နမိုးနီးယားနဲ႔ပဲ ေသမွာပါ ဒါေတာ့စိတ္ခ်ကိုယ္လူ  မူရင္းေရးသူအား Credit: (PS: တခ်ိဳ႕ေတြက မလိုအပ္တဲ့ေနရာမွာ သိပ္ေသခ်ာတတ္တယ္...)

မလံုသည့္အိုးေလးမ်ား           စိမ့္ခနဲ ခံစားလိုက္ရသည့္အေအးဓာတ္ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္သည္ ဆတ္ခနဲတုန္သြားသည္။ ေနာက္ သူ ရုတ္တရက္ပင္ ႏုိးလာသည္။ ေခၽြးေတြ၊ ေခၽြးေတြ။ ေႏြေန႔လယ္ခင္းမွာ ႏိုးထလာသည့္ သူ႔တစ္ကုိယ္လံုး ေခၽြးတို႔က ရႊဲရႊဲစိုေနသည္။ နဖူး၊ လည္ပင္း၊ ရင္ဘတ္ႏွင့္ လက္ကတီးၾကားတို႔တြင္ စီးက်လာသည့္ ေခၽြးတို႔ ေၾကာင့္ စြပ္က်ယ္တစ္ခုလံုး စိုစိုစြတ္စြတ္။           မ်က္လံုးမဖြင့္ေသးဘဲ နံေဘးသို႔ အသာစမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ အပူရွိန္ဟပ္ေနသည့္ သင္ျဖဴးဖ်ာ၏ ေနရာလြတ္ကို သူစမ္းမိလိုက္သည္။ “ စံ ” ဘယ္အခ်ိန္က ထသြားလိုက္ပါလိမ့္။           အိမ္ေရွ႕ဝရန္တာဘက္ဆီမွ ယပ္ေတာင္ တျဖတ္ျဖတ္ခတ္သံၾကားရသည္။ အညာေႏြသည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ မိခင္ေလာင္းအတြက္ မိတ္ေဆြေကာင္းမဟုတ္သည္မွာ ေသခ်ာၿပီ။ သူတံေတြး တစ္ခ်က္ မ်ိဳလိုက္သည္။ ေနာက္ ေလပူေတြကို မႈတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး အသက္ကို ခပ္ျပင္းျပင္း ရႈသြင္းလိုက္သည္။ ေလပူေတြက ႏွာသီးဖ်ားမွတစ္ဆင့္ ပူစပ္ပူေလာင္ႏိုင္စြာ တိုးဝင္လာသည္။ သည္ေန႔က်မွ ေလကလည္း ၿငိမ္လြန္းလွသည္။

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ရူးသြပ္ျခင္းအႏုပညာသည္မ်ား         ခုတေလာ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိေနသည္ကအရူးအေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ပညာရွင္မ်ားဖြင့္ဆိုထားသည့္ အရူးဆိုသည္ကား … ဆိုေသာအဓိပၸါယ္ထက္ ပို၍သိလိုျခင္းျဖစ္သည္။ လူတခ်ိဳ႕၏ “ ရူးခ်င္တယ္၊ ရူးခ်င္တယ္” ဆိုေသာညည္းသံတခ်ိဳ႕ကိုမၾကာခဏ ၾကားမိလာရခ်ိန္တြင္ အရူးအေၾကာင္းကိုပို၍ စိတ္ဝင္စားလာမိျခင္း ျဖစ္သည္။           အရူးမွာေကာင္းကြက္တစ္ခုခုရွိ၍သာရူးခ်င္ၾကျခင္းျဖစ္မည္။ ထိုေကာင္းကြက္ကို ကၽြန္ေတာ္ေဖာ္ထုတ္ခ်င္သည္။ သို႔မဟုတ္ ခံစားၾကည့္ခ်င္သည္။           “ ေတာက္ ေသခ်င္ၿပီထင္တယ္၊ မူးမူးရူးရူးနဲ႔ …”

ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ ၿမိဳ႕ကေလး ဒီၿမိဳ႕ေလးက ကၽြန္ေတာ့္ၿမိဳ႕ေလး ျဖစ္တယ္။ ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ္ေမြးဖြားတယ္။ မိုင္တိုင္(၃၅)ထိတိုင္ ကၽြန္ေတာ္ ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ေလးေပါ့။ ဟိုး ခပ္ငယ္ငယ္ ကေလးဘ၀က (၃)ႏွစ္နီးပါး ၿမိဳ႕ေလးရင္ခြင္နဲ႔ ေ၀းခဲ့ရခ်ိန္ကေတာ့ ခၽြင္းခ်က္ေပါ့။ ဒီၿမိဳ႕ကေလးဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဇာတိခ်က္ေၾကြ ေမြးရပ္ေျမအစစ္ပါ။ ဒီၿမိဳ႕မွာ ေမြးတယ္။ ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ ေက်ာင္းမွာေနတယ္။ ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ စာကိုအံတယ္။ ဒီေက်ာင္းကထြက္လို႔ ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ တကၠသိုလ္မွာပဲ ပညာဆက္ဆည္းပူး တယ္။ အခ်ိန္တန္ၿပီလို႔ ႏွလံုးသားက ပူဆာေတာ့ ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ သမီးပ်ိဳနဲ႔ပဲ ဂေဟဆက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ခုဆိုရင္ ဒီၿမိဳ႕သားေလး ႏွစ္ဦးေတာင္ တိုးလို႔။

                    သၾကၤန္ၿပီးေနာက္ ႏွစ္ရက္ေျမာက္ေသာေန႔သည္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ သာမန္ သမားရိုးက်ေန႔ တစ္ေန႔သာျဖစ္ သည္။ သမားရိုးက်ေန႔ကိုသမားရိုးက်ဆန္စြာ ကၽြန္ေတာ္ျဖတ္သန္းလိုက္သည္။           ညဆယ္နာရီထိုးကာနီးအခ်ိန္မွာေတာ့ ညစာရင္းစစ္မွဴးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရာပုဂၢလိကဟိုတယ္တစ္ခု၏ ဂိတ္ဝကိုျဖတ္ကာဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။ ေန႔ခင္းပိုင္းတြင္ ေနပူျပင္းခဲ့ေသာ္လည္းယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေလေအးမ်ားတိုက္ေန၍ ေနသာထိုင္သာရွိသည္။ အင္းတစ္ဝက္ကိုေျမဖို႔ကာေဆာက္ထားသည့္ ဟိုတယ္ႀကီးျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အင္းေရျပင္ကို ျဖတ္ကာ တိုက္ခတ္လာ သည့္ ေလတို႔သည္ ပို၍ ေအးျမေနသေယာင္ ထင္ရသည္။

မဂၤလာပါ သူငယ္ခ်င္းတို႔... ႏွစ္သစ္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အေပ်ာ္ေတြ၊ ရီစရာေကာင္းတာေတြနဲ႔ႀကိဳတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီႏွစ္တစ္ႏွစ္လံုး ေပ်ာ္စရာပို႔စ္ေလးေတြပဲတင္မယ္။ ရီစရာေကာင္းတယ္လို႔ ထင္တာေလးေတြေပါ့။ ပထမဆံုးေျပာျပခ်င္တာေတာ့ ဒီႏွစ္သၾကၤန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေရမစိုဘူး။ Duty က Night Shift ဆိုေတာ့ မနက္(၇း၀၀)နာရီ Duty Out ေပမယ့္ (၇း၃၀)(၈း၀၀)နာရီမွ အိမ္ျပန္ရတယ္။ အလုပ္ကေန ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမတေလ်ာက္၊ ေနာက္ သာစည္လမ္းမတေလ်ာက္၊ ေနာက္ၿပီး ရပ္ကြက္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲကျဖတ္ၿပီး လမ္းသြယ္ထဲမွာရွိတဲ့ အိမ္ကိုေရာက္တယ္။

ဘဝသင္ခန္းစာ(၂၄)                  ဇနီးသည္အတြက္ လက္ေဆာင္၀ယ္ေပးရန္ ကိုစိုးထက္ (Souvenir)ဆိုင္အတြင္း ၀င္လာသည္ ။ လိုက္ၾကည့္သည္..ဘာကို၀ယ္ရမည္နည္းဆိုသည္ကို မည္သို ့မွ မဆံုးျဖတ္နိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနသည္ ။ ေနာက္ဆံုး တြင္ အေရာင္းစာေရးမကို အကူအညီ ေတာင္းသည္ ။ " ေက်းဇူးျပဳျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ကူညီပါဗ်ာ....တကယ္လို ့..ခင္ဗ်ားသာ ကၽြန္ေတာ့္ မိန္းမ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ား ဘာကို ယူမလဲဗ် " " ေနာက္ေယာက္်ား ..." (PS: အေျခေနမွန္ကို သံုးသပ္တတ္ပါေစ)

ဘဝသင္ခန္းစာ(၂၃)               လူတစ္ေယာက္ လမ္းေဘးထမင္းဆိုင္တြင္ ဝင္စားရာ ဆိုင္နားတြင္ဝပ္ေနသည့္ ေခြးတစ္ေကာင္မွ သူ႔ကို ၾကည့္ၿပီး စူးစူးဝါးဝါးၾကည့္ၿပီး ေဟာင္ေနသည္။ ထမင္းဆက္စား၍ မရေလာက္ေအာင္ ဆူညံလြန္းသျဖင့္ ... " ေဟ့ေကာင္ေလး ၾကည့္လုပ္ဦးဟ၊ အဲဒီေခြး ေဟာင္ေနတာ မ်ိဳလို႔ကို မက်တာ့ဘူး" " ေဟာင္မွာေပါ့ ဦးေလးရ၊ ဦးေလးစားေနတာ သူ႔စားခြက္ကိုး..." မူရင္းေရးသားသူအား Credit: (PS: အသံထြက္တိုင္း ရန္မလုပ္နဲ႔ ။ကိုယ္စားေနတာ ဘယ္သူ႔ပန္းကန္ဆိုတာ ခြဲခြဲျခားျခား သိပါေစ...)

ကၽြန္ေတာ့္ျဖစ္တည္မႈကို ေ က် နပ္တယ္ ယေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္  ၾကည္ႏူးႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းသည့္ ျမင္ကြင္းေလးတစ္ခုကို ေတြ႕ခဲ့ရ သည္။   ရာထူးအရွိန္အဝါႀကီးမားသည့္ အသိုင္းအဝိုင္းရွိ သမီးတစ္ေယာက္၏ဝင္ဆံ့ႏိုင္မႈႏွင့္ အေရးပါမႈကို ေတြ႕ ျမင္ခြင့္ရသည့္ ဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ပီတိမ်က္ဝန္းတစ္စံုကို ေဘးမွာရွိေနသည့္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေနႏွင့္ သိျမင္ေနရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕ေတြအတြက္ ရာထူးအရွိန္အဝါဆိုသည္က မရွိမျဖစ္လိုအပ္သည္။ တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ရာထူးဆိုတာ ရူးတာပါကြာဟူ၍ မၾကာခဏ မွတ္ခ်က္ျပဳတတ္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေတြက ေတာ့ ဆရာဝန္မျဖစ္လွ်င္ ဆရာဝန္ကေတာ္ေတာ့ ျဖစ္ရမည္ဆိုတာမ်ိဳးျဖစ္သည္။ မျပည့္သည့္ အိုးကေလးမ်ား ကို ျဖည့္ရင္းသြားခဲ့ရသည့္ ခရီးေတြသည္ပင္ မိုင္အေတာ္မ်ားမ်ားေရာက္ ခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း   ေနာက္ေၾကာင္း လည္ျပန္ၾကည့္မွ သိခဲ့ရသည္။

ဘဝသင္ခန္းစာ(၂၂) ေႏြရာသီမွာပူျပင္းလြန္းေတာ့ ျမင္းက်ားက ျမစ္ေဘးမွာ ေရသြားေသာက္ တယ္။ ေရျမင္းေရထဲစိမ္ေနတာေတြ႔ေတာ့ သူေတာင္ေရကစားႏိုင္ေသးတာပဲ ငါလည္းကစားႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး ျမစ္ထဲခုန္ဆင္းတယ္။ သိပ္မၾကာပါဘူး.. မိေက်ာင္းစားတာကို သူခံလိုက္ရတယ္။ (PS:မတူရင္ မတုနဲ႔... အ႐ႈံးကို သင္ခံႏိုင္မွာမဟုတ္လို႔ပါ။) မူရင္းေရးသားသူအား Credit:

ဘဝသင္ခန္းစာ(၂၁)                   ကေလးႏွစ္ေယာက္ ဆရာ၀န္ထံေရာက္လာသည္။ ဆရာ၀န္က  “ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ သားတုိ႕” ဟုေမးေသာအခါကေလးငယ္တစ္ေယာက္က… “ကၽြန္ေတာ္ ဆယ္ျပားေစ့ကုိ မ်ိဳခ်လုိက္မိတယ္ ခင္ဗ်” ထုိအခါ ဆရာ၀န္က ေဘးမွပါလာေသာ အျခားကေလးငယ္ကုိ ၾကည့္လုိက္သည္။ ထုိကေလးက ေအာ္ဟစ္ငုိရွဳိက္ေနသည္။ “ေနစမ္းပါဦီီီး၊မင္းကေရာ …ဘာျဖစ္လုိ႕ငုိေနတာလဲ”

ဘဝသင္ခန္းစာ(၂၀)                       တစ္ခါတုန္းက ပညာရွိၾကီးတစ္ဦးက ေဟာေျပာတဲ့ခန္းမတစ္ခုအတြင္းမွာ နားေထာင္ေနတဲ့ ပရိတ္သတ္ကို ဟာသ တစ္ခုေျပာေနတယ္ ။ နားေထာင္သူေတြအကုန္လံုးက က်ယ္ေလာင္စြာ အားလံုး ရယ္ေမာလိုက္ၾကတယ္ ။ ရယ္ေမာသံေတြ တိတ္သြားတဲ့အခါ သူက အဲဒီဟာသကိုပဲ ထပ္ေျပာတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာလိုက္ျပီးရယ္ေမာတဲ့သူ အနည္းငယ္ပဲရွိခဲ့တယ္ ။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ပညာရွိၾကီးက အဲဒီဟာသကိုပဲ ထပ္ျပီးေျပာျပန္တယ္ ။ အဲဒီအခါမွာေတာ့

ဘဝသင္ခန္းစာ(၁၉)                   ျမင္းက ကုလားအုတ္ကိုေတြ႔ေတာ့ ကုလားအုတ္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာဖုကို ႐ုပ္ဆိုးလြန္းလို႔ ဆိုၿပီး ေလွာင္ရယ္တယ္။ ကုလားအုတ္က ျမင္းကို ဘာမွျပန္မေျပာဘူး။ သဲကႏၱာရမွာ ခရီးအတူသြားေတာ့ ကုလားအုတ္က သဲကႏၱာရကိုျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္တယ္၊ ျမင္းက ေသသြားတယ္။ ျမင္းေသကိုေတြ႔ေတာ့ ကုလားအုတ္ကရယ္တယ္။ Credit:Original Writer (PS: သူတစ္ပါး၏အားနည္းခ်က္ကို ေလွာင္ေျပာင္သူဟာ တစ္ေန႔ ဝဋ္ျပန္လည္တတ္ တယ္။ ေလွာင္ေျပာင္သူေရာ၊ အေလွာင္ခံရသူေရာ တစ္ေန႔မွာ ေသဆံုးသြားရမယ့္သူခ်ည္းပါ)

ဘဝသင္ခန္းစာ(၁၈) " ကို လက္ထပ္ၿပီးရင္ေကာ ကၽြန္မကုိ ခ်စ္ဦးမွာလား" " ဒါကေတာ့ မင္းေယာက္်ားအေပၚမွာ မူတည္တယ္။ သူခြင့္ၿပဳရင္ေတာ့ ..." မူရင္းေရးသားသူအား Credit: (PS: တခ်ိဳ႕ေတြက ဆံုးျဖတ္ၿပီးသားဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိၾကဘူး)

ဘဝသင္ခန္းစာ(၁၇)                                                                                                                                                                    ...