ကၽြန္ေတာ့္မွာ မေကာင္းတဲ့အက်င့္ရွိတယ္


ကၽြန္ေတာ့္မွာ မေကာင္းတဲ့အက်င့္ရွိတယ္

          ကၽြန္ေတာ့္မွာ မေကာင္းတဲ့အက်င့္ရွိတယ္။ အဲဒါ ခင္ဗ်ားတို႔သိေအာင္ ေျပာျပတာ။ အစြန္းေရာက္ လြန္းရင္ ကၽြန္ေတာ္မုန္းတယ္။ ဆိုပါေတာ့ ဘယ္အသင္းအဖြဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ စြပ္ေလာ္ေနရင္ မ်က္မုန္းက်ိဳးေရာ။ အမွန္ေတာ့ ကုိယ့္အသင္းအဖြဲ႔အတြက္ ဂုဏ္ေဖာ္ရမွာ၊ မဲဆြယ္ရမွာပဲ။ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႔ ဆိုေနသူေတြ၊ အနားျပာ ေတြကုိ မုန္းတာပါ။

          ကၽြန္ေတာ္က ဟိုတယ္မွာ ဝန္ထမ္းအျဖစ္ လုပ္ခဲ့ဖူးေတာ့ စြပ္ဖားေတြ၊ စြပ္ဖာေတြ၊ အနားျပာေတြကုိ မုန္းတယ္။ (V.I.P) ဆိုပါေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တကယ္အေလးထားခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔လာရင္ ကုိယ့္ဝန္ထမ္းေတြ စိတ္ဖိစီးရပါတယ္။ သူတို႔လာလို႔ လစာမတိုး၊ ရာထူးမတိုး၊ မုန္႔ဖိုးမရေပမယ့္…။ ထားပါ။ တခ်ိဳ႕ (Complimentary) ေပးရတဲ့ သူေတြက ကုိယ့္ဝန္ထမ္းေတြအေပၚ တအားေမာက္မာတယ္။ အိမ္ေစေလာက္ ထင္ၾကတာ၊ ဆက္ဆံၾကတာပါ။ တကယ္က သူတို႔ တည္းတဲ့၊ စားတဲ့ စားရိတ္ေတြက ဝန္ထမ္းေတြရမယ့္ (Service Money) ထဲက အသံုးျပဳတယ္ဆိုတာ မသိၾကဘူး။

          သူတို႔ထက္ဆိုးတာက အနားျပာေတြပါ။ အနားမွာ ကပ္ျပာေနၾကတာ။ တစ္ခါကဆို (V.I.P) ႏွစ္ဖြဲ႔ဆံုတယ္။ ဌာနမတူဘူး။ ေနျပည္ေတာ္က လာၾကမွာ။ အနားျပာေတြ ေျခခ်င္းလိမ္လို႔။ ေနျပည္ေတာ္နဲ႔ မံုရြာဘယ္ေလာက္ေဝးလဲ မသိၾကဘူး။ ဟိုက ယာဥ္တန္းနဲ႔ စထြက္လာၿပီ ဆိုတာနဲ႔ ဒီက ကြင္းထဲမွာ ဟိုေျပးဒီလႊား ျဖစ္ေနၾကၿပီ။ ထြက္လာတာ တစ္နာရီနီးပါးလည္းရွိေရာ ဟိုတယ္အခန္းေသာ့ ေျပးေတာင္းၾကတဲ့ သူနဲ႔၊ ဟိုတယ္ဂိတ္ဝေျပးၾကသူနဲ႔ (၇)ဧကေလာက္က်ယ္တဲ့ ဟိုတယ္ဝန္းႀကီးထဲမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတာ။ တစ္ခါ ေသာ့လာေတာင္းလို႔ ဘယ္ဌာနဝန္ႀကီးအတြက္ပါလဲဆိုလည္း မသိဘူး၊ ဌာနကႏွစ္ခုျဖစ္ေနလို႔ပါ ဝန္ႀကီးအမည္ ဒါမွမဟုတ္ (Booking) တင္ထားသူအမည္ စသည္ျဖင့္ေမးလည္း မသိဘူး။ သူတို႔ေျပာတာ လူႀကီးေတြလာေနၿပီ ေသာ့ေပး၊ ေသာ့ေပးပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ (V.I.P) ထက္ အနားျပာကုိ ပိုမုန္းပဲ။

          ေခတ္ေျပာင္းရင္ စနစ္ေျပာင္းတယ္ ဘာညာထင္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္…။ (V.I.P) ေတြ ရွိတုန္းပဲ။ အနားျပာေတြ ရွိတုန္းပဲ။ ဒါ အၿမဲတမ္းရွိေနမယ့္ အမွန္တရားပဲ။ လက္ခံႏိုင္ရမယ္။ လက္မခံႏုိင္ရင္ အမွားပဲ။ စက္ဘီးစီးျပတာ၊ လမ္းေဘးဖက္ခင္းစားျပတာ၊ လမ္းေဘးလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထုိင္ျပတာ၊ ၿပီတီတီမ်က္ႏွာ ႀကီးေတြနဲ႔ အေလးျပဳျပတာ။ အဲဒီလိုဟာေတြကုိ အလြန္အက်ဴး ခ်ီးက်ဴးျပတာေတြကုိက် လက္မခံခ်င္ဘူး။

          တစ္ေန႔က က်န္းမာေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ပို႔စ္တစ္ခုေအာက္မွာ ဘလူးမတ္ခ္နဲ႔ လူႀကီးတစ္ေယာက္က မဲဆြယ္တာလိုလို၊ တျခားသူ ကဲ့ရဲ႕တာလိုလို မန္႔ေတြ႔မိေတာ့ အူယားေရာ။ အဲဒါနဲ႔ဆက္စပ္ၿပီး အခုရက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ (Facebook) မွာ ရြဲ႕ကန္းကန္းပုိ႔စ္ေလးေတြ တင္လိုက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းသံုးရာေက်ာ္ ရွိတဲ့အထဲက တခ်ိဳ႕ေတြ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ထြက္ခြာသြားတယ္။ အခုဒီပုိ႔စ္က အေကာင့္ထဲမွာရွိၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ မသိၾကမွာစိုးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ မေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း အသိေပးလိုက္ရတာပါ။

(PS:ဒီစာကုိ ညီမေလးနန္းခင္စကား နားေထာင္ၿပီး အိမ္မွာေနရင္းေရးပါသည္။)

ထူးေအာင္ဝင့္

(၂၈.၉.၂၀၂၀ နံနက္ ၁၀း၂၆ မိနစ္)

Comments

Popular posts from this blog

ျမန္မာစာ ဆင္းရဲၾကပံုမ်ား

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ OG Ward

အက္ေဆး (သို႔) ရသစာတမ္းအေၾကာင္း