သူဇာပျို့

သူဇာပျို့

၅၀။ တွင်းဝန်ဂုဏ်လွေ့၊ မတ်ယဉ်မြေ့လျှင်၊ အရှေ့အနောက်၊ ပတ်လျှောက်မကျန်၊ မိန့်တော်ပြန်သော်၊ စောင့်ဖန်ဒိုင်းဝင်း၊ ဆင်မြင်း,ရထား၊ မှူးမတ်များနှင့်၊ မယားကတော်၊ ရေသော်များလှ၊ ပုဏ္ဏားစသည်၊ တိုက်ကြတော်မှာ၊ ဘဏ္ဍာစုံစေ့၊ လောက်လွေ့ပည်းဖြင်၊ လိုလျှင်ခဏ၊ ချက်ချင်းရအောင်၊ နေကျ မကျင်၊ တင်းလင်-တည်းလည်း၊ ရုံးစည်းသောင်းသဲ၊ ရှိစမြဲဖြင့်၊ ထွတ်ကဲမောင်နှံ၊ တင့်စံနတ်တူ၊ ထွက်တော်မူသော်၊ လွယ်ကူကြိယာ၊ အစုံပါလျက်၊ နာရဒွါရ၊ တံခါးမဖြင့်၊ ထွက်ကြွသာလျောက်၊ ထံတော်ရောက်၍၊ ဘုန်းလောက်လွေ့လုံ၊ နန်းပွင့်ငုံနှင့်၊ ငါးစုံလျှံလန်း၊ ယဉ်နုရွှန်းသည်၊ ဝင်းထွန်းဖြူဝါ၊ မင်းသူဇာကို၊ အခါသင့်ရန်၊ သင်္ကြန်အလျင်၊ ဒက်ဆင်-နားတွင်း၊ ပျံ့ရွှင်းဆံထုံး၊ ရစ်ကုံးစုလျား၊ ငါးပါးညွန့်ဖြာ၊ မင်္ဂလာကို၊ လျင်စွာဘန်ဆင်း၊ ထိုညဉ့်တွင်းဝယ်၊ ပြီးလျှင်းစေ၏၊ သို့သည့်မင်္ဂလာ၊ ကျယ်ဝန်းစွာကို၊ လွယ်ကာကျဉ်းချုံး၊ ရုံးစေခြင်းကား၊ ထိုမင်းမဟာ၊ ဥပရာနှင့်၊ သူဇာခေါ်တွင်၊ မင်းလှရှင်၏၊ ရင်ခွင်သည်းချာ၊ ရတနာစု၊ ယဉ်နုဆင်းဝါ၊ ရတနာထိပ်ပန်း၊ မည်မှန်းထင်ရှား၊ မင်းနှစ်ပါးကို၊ ထိမ်းမြားမင်္ဂလာ၊ ဆောင်သည့်ရာနှင့်၊ နန်းလျာခန့်၍၊ အိမ်ရှေ့ညွန့်ရှည်၊ ဆောက်နှင်းသည်ကို၊ ထူးလည်စေ့ရှာ၊ ချဲ့စရာသည်။ ။ များစွာရှိ၍ ညှာသတည်း

စာဆိုရှင်အမည် = ဝန်ကြီးပဒေသရာဇာ

ကဗျာအမျိုးအစား = ပျို့

ခေတ် = ညောင်ရမ်းခေတ်

Comments

Popular posts from this blog

ျမန္မာစာ ဆင္းရဲၾကပံုမ်ား

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ OG Ward

အက္ေဆး (သို႔) ရသစာတမ္းအေၾကာင္း