လူလိမၼာထင္ခံခ်င္တဲ့ လူရိုင္း

 
လူလိမၼာထင္ခံခ်င္တဲ့ လူရိုင္း
 
           ကၽြန္ေတာ္ ဟိုတယ္တစ္ခုမွာ အလုပ္ဝင္တုန္းကေပါ့ မွတ္မွတ္ရရ ႏွစ္ခါေလာက္ ေနာက္ေျပာင္ဖူးတယ္။ တစ္ေယာက္က (G.R.O)။ ေနာက္တစ္ေယာက္က (Bell Boy) ထဲက။ (G.R.O) က ရွမ္းမေလးဗ်။ ရႈပ္ေနမွာစိုးလို႔ နာမည္ေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူး။ ဥပမာ ေျပာရရင္ အိျဖဴျဖဴကုိ ဆိုပါစို႔။ သူ အလုပ္ဝင္စမွာ ဂ်ဴတီဝင္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ကုိယ့္ကုိေျပာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ အေလးျပဳၿပီးၿပီလားဆိုၿပီး ေမးလိုက္တယ္။ သူကလည္း မျပဳရေသးဘူးတဲ့။ (Reception) ေနာက္မွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ဟာေလးျပၿပီး ေရာက္လာရင္ အေလးျပဳရတယ္ဆိုၿပီး အေလးျပဳခိုင္းလိုက္တယ္။ (ဟိုတယ္စတားသတ္မွတ္ထားေပးထားတဲ့ဘုတ္ျပားေလးပါ။) ကုိယ္လည္း ေပ်ာ္ေစပ်က္ေစ ေျပာၿပီး ေရေသာက္ထြက္သြားတယ္။ ခဏေနေတာ့ (Bell Boy) တစ္ေယာက္ လိုက္လာၿပီး အစ္ကုိ ဟိုေကာင္မေလး အစ္ကုိတို႔ (Reception) ကုိ အေလးျပဳေနတယ္ဆိုေတာ့ ေဟ ဆိုၿပီး ေရေတာင္ သီးခ်င္သြားတယ္။ ေအးေအး အဲဒါ ငါေနာက္ထားတာဆိုၿပီး ခ်က္ျခင္း အထဲျပန္မဝင္ဘဲ ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ ေတာ္ေန က်န္တဲ့သူေတြက စေနၾကတာဆိုရင္ ကုိယ့္ကုိ မ်က္ေစာင္းေတြ ဘာေတြ လာေနႏိုင္တယ္ မဟုတ္လား။
အဲ ေနာက္တစ္ခါ ေနာက္ေျပာင္တာက (Bell Boy) ေတြကုိ။ အဲဒီေန႔က (Pay Day) ဆိုေတာ့ သူတို႔က (Accounting) ဌာန တၾကည့္ၾကည့္ေပါ့။ ကိုယ္ေတြက ေကာင္တာကေနျမင္ေနရတာကုိး။ အျပင္ထြက္ၿပီး ညီေရ လစာထုတ္လို႔ ရၿပီတဲ့ ဆိုၿပီး စလိုက္တယ္။ ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကုိ ခဏေန သြားလိုက္မယ္ဆိုေတာ့ ကုိယ္လဲ အထဲျပန္ဝင္လာတယ္။ သူတို႔ တစ္အုပ္လံုး သြားမယ္ မထင္ဘူး။ ခဏေနမွ အစ္ကုိရာ ေနာက္တာဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ္တို႔က အစ္ကုိေျပာလို႔ သြားၾကတာ၊ အစ္ကုိ ေနာက္မယ္ ထင္မထားဘူးဗ်ာ တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္းပန္လိုက္ၿပီး ေနာက္ကုိ မစေနာက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ သတိထားရတယ္။ သူတို႔က စိတ္မဆိုးၾကပါဘူး။ စမယ္ မထင္တဲ့ အစ္ကုိႀကီးက စလိုက္ေတာ့ အံ့ၾသတဲ့သေဘာမ်ိဳးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ မစေနာက္ေတာ့ဘူး ဆံုးျဖတ္တာကလည္း သူတို႔ တန္ဖိုးထားတာကုိ အေလးထားတဲ့ သေဘာပါ။ သူတို႔က တန္ဖိုးထားၿပီးသား၊ ကုိယ့္အျပဳအမူေၾကာင့္ တန္ဖိုးက်သြားတတ္တယ္လို႔ သိလိုက္ရတယ္။
အခုလည္း အေျခအေန အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ မဂၢဇင္းႏွစ္ခုေလာက္အတြက္ စာစစ္ေပးေနရတယ္။ အဲဒီမွာ ေတြ႔ရတာက စာေရးသူေၾကာင့္ စာလံုးေပါင္းမွားတယ္။ ဒါေပမယ့္ နည္းတယ္။ စာစီသူေၾကာင့္ စာလံုးေပါင္းမွားတာ မ်ားတယ္။ မလုပ္တတ္ဘူး၊ မကုိင္တတ္ဘူး ဆိုရင္ ေခတ္ကာလ ငတိေတြ စာစီတာဆိုေတာ့ မလုပ္တက္ဘူး၊ မကုိင္တက္ဘူး တို႔ ဘာတို႔ ျဖစ္လာေရာ။ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာလည္း ေဇာ္ဂ်ီ၊ ယူနီေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ျဖစ္သလို စာရုိက္တင္ေနၾကတာကုိ ေတြ႔ေတြ႔ေနရေတာ့ အာရံုေနာက္လာေရာ။ စာလံုးေပါင္းအလြဲမ်ားဆိုၿပီး အယ္လ္ဘမ္ေလးလုပ္ၿပီး ခဏခဏလြဲမွားၾကတဲ့စာေလးေတြ တင္တယ္။ ၿမိဳ႕ေမတၱာခံယူလိုက္တာေပါ့ေလ။ တစ္ေန႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေတာ္လွန္ၿပီ ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းေလးကုိ စေပ့အမ်ိဳးမ်ိဳးခြဲၿပီး တင္လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ အဓိပၸါယ္တစ္ခုက ေတာ္ေတာ္ျပင္းပါတယ္။ ညီငယ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္က အဲဒီပို႔စ္ ဆရာေရးတင္တယ္ဆိုတာ မယံုခ်င္ဘူးတဲ့။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေနရာတစ္ခုေပးထားတယ္ ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ရိုင္းသာရိုင္းတာ လူယဥ္ေက်း အထင္ခံခ်င္ေသးတာကုိး။ လူရုိင္း အထင္ခံရတဲ့ အဲဒီပို႔စ္ေလး ဖ်က္လိုက္ေတာ့မယ္လို႔ တစ္ခါတည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ေတာ့တယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆို ကၽြန္ေတာ္က လူလိမၼာထင္ခံခ်င္တဲ့ လူရိုင္းေလးကုိး...။
 
ရွဥ့္ညိဳေလး
(၆.၁၀.၂၀၁၉ ည ၁၁း၀၈မိနစ္)

Comments

Popular posts from this blog

ျမန္မာစာ ဆင္းရဲၾကပံုမ်ား

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ OG Ward

အက္ေဆး (သို႔) ရသစာတမ္းအေၾကာင္း