ဘ၀သင္ခန္းစာ(၄၃)

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၄၃)

                 မ်က္မျမင္တစ္ဦးသည္ လမ္းေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ ၎၏ ေခြးႏွင့္ အတူရပ္ေနစဥ္ ေျခေထာက္ေပၚသုိ႕ ေခြးေသပန္းေသာေၾကာင့္ မ်က္မျမင္၏ ေဘာင္းဘီ ရွည္မွာ ေသးစုိ သြား၏။ ထုိအခါ မ်က္မျမင္သည္ ၎ အက်ီၤအိတ္ထဲမွ ဘီကြတ္တစ္ခ်ပ္ကုိ ထုတ္လုိက္ရာ ထုိျဖစ္ရပ္ကုိ ၾကည့္ေနသူတစ္ဦးက အလ်င္အျမန္ေျပာ၍
``ခင္ဗ်ားဒီလုိမလုပ္သင့္ပါဘူး။ ေခြးက ဒီလုိေသးနဲ႕ပန္းတာေတာင္ ဘီစကြတ္တစ္ခ်ပ္ထုတ္ ေကၽြးမယ္ဆုိရင္ သူ႕လုပ္ရပ္ကုိ အားေပးရာေ၇ာက္ေနမွာေပါ့``
``ဘယ္ကလာ… ဆု ခ်ရမွာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္က သူ႕ပါးစပ္ဘယ္နားမွာလဲ သိေအာင္လုပ္တာ ။ ေျခေထာက္ နဲ႔ ေဆာင့္ကန္မလုိ႕``

Credit-လရိပ္ထိုက္တန္

(PS: တစ္ခုခု ေကၽြးတိုင္း၊ ေပးတိုင္း ခ်စ္လို႔ ထင္မေနပါနဲ႔...)

Comments

Popular posts from this blog

ျမန္မာစာ ဆင္းရဲၾကပံုမ်ား

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ OG Ward

အက္ေဆး (သို႔) ရသစာတမ္းအေၾကာင္း