ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ေမေမ

ေမေမ ဒီေလာကႀကီးမွာ သားမသိတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ တခ်ိဳ႕အရာေတြကို သားလိုက္မမွီဘူးေမေမ။ ရိုးရိုးသားသား ၀န္ခံရရင္ သားနားမလည္ဘူး။ ရိုးသားပါလို႔ ေမေမ အၿမဲေျပာတယ္။ ေမေမလည္း သားေမးတာေလးေတြကို ရိုးရိုးသားသားပဲ ေျဖပါေနာ္။ ေနာက္ၿပီး ေဖေဖ့စာထဲမွာ ဖတ္ဖူးတယ္။

ခုခ်ိန္မွာ လမ္းေတြဟာ မေျဖာင့္ႏိုင္ေတာ့

ျမစ္ေတြက ပိုလို႔ေကြ႕ေကာက္တယ္

ေကာက္ေကြ႕ျခင္း အလွတရားကိုဆန္႔က်င္လို႔

မေကာက္ေကြ႔ဘဲ လွခဲ့တဲ့ျမစ္တစ္စင္းကို ပိုင္ခဲ့ဖူးတယ္

အဲဒါက (အေမ)တဲ့။

ပထမဆံုး သားသိခ်င္တာက ကိုကို႔ေလာက္ သားက အသားမျဖဴတာလဲဟင္။ ကိုကိုနဲ႔ သား ေမေမ့၀မ္းဗိုက္ထဲမွာ ေနဖူးခဲ့ၾကသူေတြျဖစ္ေပမယ့္ သားက် အသားညိဳတယ္ေနာ္။

ေနာက္ၿပီး လူေတြက ကိုကို႔ကို ေတြ႕ရင္ ခ်စ္စရာေလးလို႔ ေျပာၿပီး သားက် ဘာလို႔မေျပာတာလဲ။ သားက ခ်စ္စရာမေကာင္းလို႔လား ေမေမ။

ဖိုးဖိုးကလည္း ကိုကို႔ပဲ ခ်စ္တယ္။ ဖြားေမႊးကလည္း သားကိုမုန္႔ေကၽြးေပမယ့္ ခ်စ္တယ္ထင္ေပါင္။

ေနာက္ၿပီး ဖြားဖြားၿမိဳင္ဆို ပိုဆိုးေသးတယ္။ မုန္႔ပါလာရင္လည္း ေကာင္းေကာင္း...ေကာင္းေကာင္းနဲ႔။ သားနာမည္မွာလည္း ေကာင္းေကာင္းပါေပမယ့္ သားကုိေခၚတာ ဟုတ္ဘူး။ ကိုကို႔ကိုပဲ ပါလာတဲ့မုန္႔ေတြ ေပးတတ္တာ။ သားမွတ္မထားေပမယ့္ သိတယ္ေမေမ။

ေမေမ့ ေဖေဖက မရွိေတာ့ဘူးဆို။ ေမေမ့ေဖေဖ သားဖိုးဖိုးရွိေနေသးရင္ သားကို ခ်စ္မွာလား။ သားေတာ့ ထင္ပါဘူး ေမေမရယ္။

ဖြားဘိုကလည္း သားကိုခ်စ္ဘူးဆိုတာ သားသိတယ္။ ဘယ္လိုသိလဲေမးနဲ႔ သားသားဗိုက္ထဲက သိတာ။

ေမေမလည္း သားကိုခ်စ္ဘူး။ ကိုကို႔ကိုက် ငါ့သားႀကီး ငါ့သားႀကီးနဲ႕။ သားကိုက် ငါ့သားေလးလို႔ ခါမွ ေခၚဘူးေပါင္။ သားက မွတ္မထားေပမယ့္ သိတယ္သိလား။

သားစိတ္ထင္တာ ေျပာမယ္ေနာ္ ေမေမ။ စိတ္ဆိုးရဘူး။ သားကိုခ်စ္တာ ေဖေဖလို႔ ထင္တာပဲ။ ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတာဟုတ္ဘူးေနာ္ ထင္တယ္လို႔ ေျပာတာ။

သားမွာလိုက္ရင္ ေဖေဖက ၾကက္ဥေတြ ပါလာတယ္။ ၿပီးသားတစ္ေယာက္ထဲပဲ အခြံခြာေကၽြးတယ္။ သားစက္ဘီးစီးခ်င္လည္း စက္ဘီးေနာက္မွာ တင္ၿပီးတြန္းေပးတယ္။ ေဖေဖဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းပန္းေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ေမေမရာ ေဖေဖ ကြန္ပ်ဴတာဆိုတဲ့ဟာႀကီးကိုင္ေနရင္ေတာ့ သားသြားရပ္ေနလည္း ဂရုမစိုက္ဘူး။ သားေမးရင္လည္း ေအး..ေအး..သား ဘာညာနဲ႔ ၿပီးၿပီးေရာ ေျဖတာမ်ိဳးက် သားမႀကိဳက္ေပါင္။

ေဖေဖနဲ႔ ေမေမက ၾကယ္ေတြအေၾကာင္းလည္း သိပ္ေျပာတာပဲေနာ္။ ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ဆုေတာင္းရင္ ျပည့္တယ္လို႔ ေမေမေျပာတာ သားမွတ္မိတယ္။ သားက ဘာကို ဆုေတာင္းရမွာလဲဟင္။ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမက သားကို ပိုခ်စ္ေအာင္လား။ ဒါမွမဟုတ္ ဖိုးဖိုးဖြားဖြားေတြက ဂရုစိုက္ေအာင္လား။ ေတာ္ပါၿပီေမေမရာ သားဆုမေတာင္းခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ သားဆုေတာင္းျပည့္ဖို႔အတြက္ ၾကယ္ေတြေၾကြေပးရမွာ သိပ္သနားတာပဲေမေမ။ သားေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ မေၾကြလင့္ေစခ်င္ဘူး။ မေၾကကြဲေစခ်င္ဘူး။ သား ကတိေပးတယ္ ေမေမ။ သားႀကီးလာတဲ့အခါ သားဆႏၵျပည့္ဖို႔အတြက္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မထိခိုက္၊ မနာက်င္ရပါဘူးလို႔။ တကယ္ေျပာတာ ေမေမရဲ႕။ ေလာကႀကီးဆီက သားဘာတစ္ခုမွ မလိုခ်င္ပါဘူး။ ေလာကႀကီးအတြက္ သားေပးဆပ္ႏိုင္တဲ့ဘက္ကပဲ ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္တယ္။ ဒါပါပဲ ေမေမ။ ေအာ္ သားေမးခ်င္တာေလးတစ္ခု က်န္သြားလို႔။ ၾကယ္ေတြေၾကြတယ္ေျပာၿပီး သားတို႔ဆီကိုက် သူတို႔က ေရာက္မလာၾကဘူးေနာ္။ ဘယ္ကို ေရာက္သြားၾကမွန္းလည္း မသိဘူး။ သားႀကီးလာရင္ အဲဒီၾကယ္ေလးေတြကို ျပန္ရွာၿပီး ေကာင္းကင္မွာ ျပန္တင္ေပးလိုက္မယ္ေမေမ။ ေမေမ သေဘာတူတယ္မို႔လား။ ပန္းက ေျမရဲ႕သမီးလို႔ ေမေမနဲ႔ေဖေဖ ေျပာေနတာ သားၾကားဖူးတယ္။ ၾကယ္ေလးေတြက ေကာင္းကင္ရဲ႕သမီး မဟုတ္လား။ ေကာင္းကင္မွာပဲ ရွိသင့္တာေပါ့ေနာ္  ေမေမ။ သူတို႔ေတြကို ေကာင္းကင္ဆီ ျပန္မတင္ေပးၾကတာ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ေမေမ။ သားကို ေမေမတို႔ မခ်စ္ၾကသလို သူတို႔ကိုလည္း မခ်စ္ၾကလို႔မ်ားလား ေမေမ။ သားကို ေျပာျပပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲေမေမ။