ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ ရွင္သန္ျခင္း

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ ရွင္သန္ျခင္း

              လြန္ခဲ့တဲ့(၆)ႏွစ္က ငါ့အိတ္ကပ္ဟာ ျပားျပားေလး။ ၿပီးေတာ့ ပါးပါးေလး။ ခုေတာ့ အိတ္ကပ္ေလးက ေပါက္ေနၿပီ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ အိပ္မက္ေတြက နည္းနည္း ရယ္။ ခုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပါးပါးန႔ဲ အိပ္မက္ေတြက မ်ားမ်ားလာၿပီ။ ဒီလိုနဲ႔ ကမၻာႀကီးကလည္း ျပားသြားတယ္။ ငါ့ဦးေႏွာက္ေတြလည္း စားသြားတယ္။ ပိုက္ဆံေခ်းၿပီး ျပန္မဆပ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက မ်ားတယ္။ အားနာမႈနဲ႔ ျဖစ္တည္ခဲ့တဲ့ ငါ့ကိုယ္ ငါလည္း ခါးတယ္။ ေဆြးေနတဲ့ ျမွားေတြကို ခၽြန္ဖို႔ထက္ ေျပးေနတဲ့ အေတြးေတြကို ထိန္းဖို႔က ပိုခက္တယ္။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး စာမေရးျဖစ္ေတာ့တဲ့ စာေရးဆရာမကို သနားတယ္။ စာေရးၿပီး စာမျဖစ္တဲ့ ငါလုိလူလည္း မ်ားတယ္။

ငယ္တုန္းက ဆရာမေရွ႕မွာ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ေထာင္ၿပီး ခဏၾကာရင္ ေပါ့ပါးသြားၿပီ။ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္တဲ့ ေကာင္မေလးေရ ။ နင့္ကို ျမင္ရတာ နင္တယ္။ ထမင္းေၾကာ္ကို ေရေႏြးၾကမ္း မပါဘဲ စားေနရသလို၊ အရည္ေသာက္မပါတဲ့ ထမင္း၀ိုင္းမွာ ထိုင္ေနရသလို နင္တယ္။ ေက်းဇူးျပဳ၍ နင့္ လက္ေတြကို ခဏခဏ မေထာင္ပါနဲ႕။ ဘ၀ဆိုတာ အဲသလိုပဲ မဆိုင္တာေတြ ထည့္ထည့္ေျပာရ တာမ်ားတယ္။ ဆိုင္တာေတြကိုေတာ့ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ထားရတယ္။ မနက္ျဖန္ဆိုတာ လာေတာ့မွာ မဟုတ္လား။ ဒီေန႔ဆိုတာလည္း ကုန္သြားၿပီ ဆိုေတာ့ေလ။ သဘက္ခါဆိုတာကို ငါ့အတြက္ ခ်န္ထားေနာ္။ အခ်ိန္ေတြ ရွားပါးလြန္းလို႔ပါ။ ပိုက္ဆံနဲ႔ အခ်ိ္န္ဆိုတာ ေျပာင္းျပန္အခ်ိဳးက်တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဒီသီအိုရီက ငါ့အတြက္ ဘာ့ေၾကာင့္ လြဲရတာလဲ။ ပိုက္ဆံကလည္း ရွားပါးတယ္။ အခ်ိန္က်လည္း ဆင္းရဲတယ္။ ေပါမ်ားေနတာက မေလာက္ငမႈေတြပဲ။ လကုန္ရင္ ...လကုန္ရင္။ အဲဒီလိုနဲ႔ မုန္းစရာေကာင္းတဲ့ လကုန္ရက္ ေတြ  ေရာက္..ေရာက္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္ထြက္သြားၾကတယ္ ငါ့ ပိုက္ဆံေတြ။ ဘယ္သူေတြ မဂၤလာေဆာင္ ၾကျပန္ၿပီလဲ။ ေက်းဇူးျပဳ၍ ငါ့ကို ေမ့ထားေပးပါ။ သိပ္ခင္ တယ္ ဆိုတာကို သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိပ္မတြယ္ပါန႔ဲလား။ ဘ၀က အသက္ရႈ ၾကပ္လို႔ပါ။ ႏိုင္ငံေရးေတြ လာမေျပာပါနွဲ႕။ အိမ္တြင္းေရးေလး အဆင္ေျပေအာင္ ႀကိဳးစားဆဲမို႔ပါ။ ေထာင္အေၾကာင္း ေတာ့ မေျပာပါနဲ႕။ ရာသက္ပန္ အက်ဥ္းသားမို႔ပါ။ ကဲပါေလ ဘာေတြပဲ ကုန္သြား ကုန္သြား၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကုန္မသြားဘို႔ အဓိကမဟုတ္လား။ အိပ္မက္လိုက္  ေမွ်ာ္လင့္လိုက္၊ ေမွ်ာ္လင့္လိုက္ အိပ္မက္လိုက္နဲ႔ ငါမယံုၾကည္တဲ့ ထီလက္မွတ္ေတြေတာင္ အိမ္မွာေတာင္လုိပံုေနၿပီ။ လြန္ခဲ့တဲ့(၆)ႏွစ္က ငါ့မွာ အိတ္ကပ္ျပားျပားေလးနဲ႔ အားေပးေဖာ္ ခ်စ္ဇနီးအျပင္ ဘာမွ မရွိဘူး။ ခုဆို ငါ့မွာ သားႏွစ္ေယာက္ရွိၿပီ။ ေနာက္ၿပီး ကေလာင္ႏွစ္ေခ်ာင္းေတာင္ ပိုင္ေနမွေတာ့ ဘာေတြလိုအပ္ဦးမွာလဲ။ Today is better than yesterday, tomorrow is better than today. ဘ၀ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေလးပဲ မဟုတ္လား။

ခ်စ္ျခင္းမ်ားျဖင့္
သင့္ရဲ႕
ရွဥ့္ညိဳေလး
https://shintnyolay.weebly.com