Shint Nyo Lay

အႏုပညာရဲ႕သေဘာ                   အႏုပညာရဲ႕သေဘာမွာ Incantationဆိုတာရွိတယ္။ ဒါရဲ႕ မူရင္းအဓိပၸါယ္ ကေတာ့ ဂါထာ၊ မႏၲန္ကို ေခၚတာပါ။ အႏုပညာမွာက်ေတာ့ စိတ္အေျခခံအလိုက္ ယူလိုရာယူ အံဝင္ခြင္က်ရွိေနတဲ့ သေဘာပါ။

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၃၉)             အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ အရြယ္ေရာက္၊ လူလားေျမာက္ ေစဖို႔   ႏွစ္(၂၀)အခ်ိန္ယူခဲ့ရတယ္။ ေနာက္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႔ကို မိနစ္(၂၀)ထဲနဲ႔ပဲ ရူးသြပ္သြားေစခဲ့တယ္။ ကဲ ခင္ဗ်ားက ပ်ိဳးေထာင္သူလား၊ ရူးသြပ္ေစမယ့္ သူလား... Credit: မူလေရးသားသူ (PS:သင္သည္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ၿပီး အပ်ိဳႀကီးမဟုတ္ခဲ့ဘူးဆိုလွ်င္ အေျဖသည္ အခ်ိန္ႏွင့္သာ ဆိုင္ေၾကာင္း သတိျပဳမိေပလိမ့္မည္။)

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၃၈)              သင္ေဆးျပင္းလိပ္ ေန႔တိုင္းေသာက္ပါ။ (၁၀)ႏွစ္ေစာေသဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ အာမခံပါတယ္။ သင္ရမ္(အရက္)ကို ေန႔စဥ္ေသာက္ပါ။ ႏွစ္(၃၀)ေစာေသဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ အာမခံရဲတယ္။ သင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို အရူးအမူး ခ်စ္မိၿပီ ဆိုပါစို႔။ ေန႔တိုင္းေသလိမ့္မယ္လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္... (PS: သင္ခန္းစာေတြ၊ ပံုျပင္ေတြဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရြးခ်ယ္ျဖစ္တာက ဘာျဖစ္မယ္ထင္လဲ...)

ဒုကၡကို ေဆးဆိုးဖူးတယ္               ဘဝဟာ ဒုကၡေတြနဲ႔ ေလးလံၿပီးသားပါ။ နဂိုဒုကၡဆိုတာကေတာ့ သာမန္လူသားတစ္ေယာက္ အတြက္ ေရွာင္လႊဲလို႔ မရႏိုင္တဲ့ အရာပါ။ ခုျဖစ္ေနတာက အပိုဒုကၡအတြက္ ပိုၿပီးေလးလံတဲ့ဝန္ကုိ မသိမသာေရာ သိသိသာသာပါ ထမ္းေနၾကတာမ်ိဳးေပါ့။ ဆိုရရင္ တတ္ႏိုင္သမွ်ေတာ့ အပိုဒုကၡဆိုတာ ကို ေလွ်ာ့ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ ႀကိဳးစားၿပီး ေလွ်ာ့ေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အပိုဒုကၡေတြက ရွိေနတုန္းပဲ။ သူေတာ္စင္ေတြမွပဲ အပိုဒုကၡကို ခြာခ်ႏိုင္တာမ်ိဳး မဟုတ္လား။ အသက္ႀကီးလို႔ ဆံပင္ျဖဴတာ သဘာဝပါ။ အဲဒါကို နက္ေအာင္ ေဆးဆိုးလိုက္မယ ္ဆိုရင္ေတာ့ အပိုဒုကၡကို စနစ္တက် ခံယူလိုက္တာ ပဲေလ။ ေနာက္ေတာ့ လစဥ္ဆိုးေနရတဲ့ ဒုကၡတိုးလာေတာ့တာေပါ့။

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၃၇)               ပုဂၢလိကေဆးရံုႀကီးရွိ ေဆးခန္းငယ္ထဲတြင္ ခပ္ငယ္ငယ္ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ ငိုက္ျမည္းေနသည္။ ထိုစဥ္ ငယ္ရြယ္လွပသည့္ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ဦး ၀င္လာသည္။ " ဆရာ၀န္ျပခ်င္လို႔ပါ..." " ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့ ...ဘာျဖစ္တာလဲဗ်...အ၀တ္အစားေတြ ခၽြတ္လိုက္ပါလား" " ရွင္..."

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၃၆)                  တစ္ခါက ဆရာတစ္ေယာက္သည္ စာရြက္လြတ္တစ္ရြက္ေပၚတြင္ စက္၀ုိုင္းပံုအနက္၀ိုင္းေလးကို အလည္တည့္တည့္တြင္ ေကာ္ႏွင့္ကပ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သင္ပုန္းေပၚတြင္ ထိုစာရြက္ကို ကပ္လိုက္ သည္။ေရွ႕ဆံုးခံုတြင္ ထိုင္ေနသည့္ ေက်ာင္းသူတစ္ဦးအား ေမးလိုက္သည္။ " ကဲ တပည့္ေရ ညည္းျမင္တာေလး ဆရာ့ကို ေျပာျပပါ "

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၃၅)               ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္ တစ္ခုကို ေခတၱအလုပ္သြားလုပ္ရင္း၊ အဲဒီက ဌာေန ႏိုင္ငံသား တစ္ဦးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိေရႊျမန္မာ တို႔ တိရစၧာန္ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေတြ႕ဆံု ခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ စကားေျပာဆို ေနၾကပံုက ဒီလုိပါ- ေရႊျမန္မာ။ ။ ေဟ့လူ၊ ဒါက ဘာေကာင္လဲဗ်။ ႏိုင္ငံျခားသား။ ။ ဒါက ကမာၻအႀကီးဆံုး လိပ္မ်ဳိးဗ်။ အင္မတန္ ရွားပါးတယ္။

ဘဝသင္ခန္းစာ(၃၄)           တစ္ခါက ေမ်ာက္အုပ္တစ္အုပ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ေမ်ာက္ဟာ သူ႕ငယ္သားေမ်ာက္ေတြကို စုေ၀းေစၿပီး တရားဓမၼ ေဟာျပပါသတဲ့။ သူက "ငါ မေန႕က လူေတြေနတဲ့ ရြာက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေဘးက မန္က်ည္းပင္ေပၚေရာက္ခဲ့တယ္။ ငါမန္က်ည္းသီးစားေနတုန္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲက ဘုန္းႀကီးရဲ႕တရားဟာ ငါ့ကို သတိသံေ၀ဂ ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီတရားကို မင္းတို႕ကိုလည္းငါျပန္ေဟာျပမယ္"

ဘဝသင္ခန္းစာ(၃၃)                ေဆးခန္းတစ္ခုတြင္ ျဖစ္သည္။ ဆရာဝန္ျပရန္ ကိုယ့္အလွည့္မေရာက္မီ လူနာအခ်င္းခ်င္း စကားေျပာေနၾကသည္။ " ခင္ဗ်ားက ဘာျဖစ္တာလဲ..." " မ်က္လံုးေအာင့္ၿပီး မ်က္ရိုးကိုက္တာဗ်..."

ဘဝသင္ခန္းစာ(၃၂)              လူပ်ိဳႀကီး ကိုၿဖိဳးေမာင္တစ္ေယာက္ ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္တြင္ တံခါးေခါက္သံၾကားသျဖင့္ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ တစ္အိမ္ေက်ာ္မွ တစ္ခုလပ္မိန္းမေခ်ာေလး ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ လူပ်ိဳႀကီးတို႔ထံုးစံအတိုင္း တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲဟုေတြးကာ ရင္ခုန္သြားသည္။ " ဘာအကူအညီ ေပးရမလဲငင္..." " ကၽြန္မ အရမ္းမြန္းၾကပ္တယ္။ သီးမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ဒါ့ေၾကာင့္ အျပင္ထြက္ၿပီး တစ္ခုခု လုပ္ပစ္ခ်င္တယ္။ အရက္ကို အမူးေသာက္မယ္။ ေနာက္ၿပီး Club တက္မယ္ရွင္...။ ဒါနဲ႔ ရွင္က အားေရာ အားရဲ႕လား..."

စာေရးျခင္း၏ ပီတိ                 ဝတၳဳတို တပုဒ္တည္ေဆာက္ေရးဖဲြ႔ေနစဥ္မွာ စိတ္ကို ႏွစ္ထားရတာေၾကာင့္ ထင္တယ္ တကယ္ စိတ္ပင္ပမ္းတယ္။                       ေရးၿပီး ျပန္ဖတ္ အေခ်ာသတ္ၿပီးၿပီလည္းဆိုေရာ စိတ္ကိုၾကည္လင္ လန္းဆတ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ တေယာက္တည္း ေပ်ာ္ေနတတ္တယ္။ ဒါ စာေရးသူေတြရဲ႕ ရသလို႔ပဲ ထင္ပါတယ္။ လင္းသူရိယႏြယ္ ၁၇ ၊ ၁၀ ၊ ၂၀၁၆

ဒီေန႔ေခတ္စာေပေတြထဲကရသကိုးပါး ျဖဴျဖဴဝင္း(ျမန္မာစာ)                “ရသ” ဆိုတဲ႔ စကားလံုးေလးရဲ့ မူရင္းက သကၠတဘာသာစကားပါ။ အဲဒါကိုပဲ ျမန္မာေတြက စာေပေလာကမွာ ေျပာဆိုယူငင္သံုးစြဲၾကရာက ျမန္မာစကားလံုး ျဖစ္လာရတာပါ။ ျမန္မာတို႔ နားလည္ ၾကတာကေတာ့ “အလြမ္း၊ အေဆြး၊ အေသာ” ျဖစ္တယ္လို႔ ဆရာေဇာ္ဂ်ီက လြယ္လြယ္ေလးနဲ႔ဖြင့္ဆိုထားပါတယ္။

  အတိုဆံုးဝတၳဳဆိုတာ                 စာေရးျဖစ္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြဆီက "အတုိဆုံးဝတၳဳ " ဆုိတဲ့ နာမည္ နဲ႔ တက္လာတတ္တဲ့ Post ေတြ, ေတြ႔မိပါတယ္။အရင္က ၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဆရာေသာ္တာေဆြ ေရးဖူးတဲ့ အတုိဆုံး ဝတၳဳေလးလည္း တုိက္ဆုိင္တုိင္း လုိလုိ သတိရမိပါတယ္။ "ေအးဘုံေရ..." "ေဟ..." "ေကာက္႐ုိးပုံလား..." "ေအး..." (အတိအက် မမွတ္မိပါ။ မွတ္မိသူ အတည္ျပဳက သာဓုခင္ဗ်။)

Sweet Memories ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆို ျပင္ဦးလြင္၊ အနီးစခန္းၿခံမွာေနျဖစ္တာ မ်ားတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေမၿမိဳ႕လို႔ပဲေခၚတယ္။ ေမၿမိဳ႕လို႔ပဲ ႏႈတ္က်ိဳးေနတယ္။ ၿမိဳ႕ဝင္ဂိတ္ဝမွာေရးထားတာ က ျပင္ဦးလြင္မွ ခင္မင္လွစြာႀကိဳဆိုပါ၏တဲ့။ ဒါေပမယ့္ ေျပာျဖစ္တဲ့စကားေတြမွာ ျပင္ဦးလြင္ဆိုတဲ့စကားလံုး တစ္လံုးမွ မပါဘူး။ ေမၿမိဳ႕သြားမယ္။ ေမၿမိဳ႕မွာ အမ်ိဳးေတြရွိတယ္။ ေမၿမိဳ႕မွာ သၾကၤန္က်မယ္… စသျဖင့္ေပါ့။

စာေရးဆရာတစ္ေယာက္အေၾကာင္း           မိန္းမ မရွိတဲ႔သူ တစ္ေယာက္ အတြက္ ဘယ္ျမိဳ႕ ဘယ္ေနရာမွာ ေနထိုင္ပါေစ အေရးေတာ႔ မၾကီးပါ ။ သူဟာ အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ေယာက္ မဟုတ္ေပမယ္႔ ျမိဳ႕ျပင္က ေျမကြက္မွာ အိမ္ေဆာက္ဖို႔ ဒီဇိုင္းပံုကို သူကိုယ္တိုင္ ေရးဆြဲခဲ႔သည္ ။ သူ၏ အိမ္ ႏွင္႔ ျခံသည္ မိသားစု တစ္စု အတြက္ သင္႔ေတာ္သလို သူလို စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္အတြက္လည္း သင္႔ေတာ္ေပ၏ ။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သူ လိုအပ္တယ္ေလ ။ သူ႔အိမ္မွာ ဖုန္း မရွိဘူး ။ သူ႔အိမ္မွာ TV မရွိဘူး ။ သူ႔အိမ္မွာ အေပါဆံုးက စာအုပ္ ၊ အခ်မ္းသာဆံုးက စာအုပ္ ၊ သူထုတ္လုပ္ေနတာ စကားလံုးေတြ ဆိုပါေတာ႔ ။

ဝတၳဳေရးနည္းလမ္းညႊန္              ကမၻာေက်ာ္ စာေရးဆရာၾကီးမ်ား ေရးေသာ ဝတၳဳမ်ားကို ျမန္မာစာေရးဆရာတခ်ိဳ႕သည္ မွီး၍ေသာ္၎ ၊ ဘာသာျပန္၍ေသာ္၎ ဝတၳဳရွည္မ်ားအျဖစ္ ေရးၾကေလ႔ရွိသည္ ။ ထိုကဲ႔သို႔ နာမည္ၾကီး ဝတၳဳမ်ားမွ ဇတ္ကြက္ဇတ္လမ္းကို အတုယူ ေရးသားႏိုင္ေသာ္လည္း ေရးသားခ်င္သည္႔ အေၾကာင္းအရာကို စဥ္းစားမရ ျဖစ္ေနသည္ ။ သူေရးခဲ႔ျပီးေသာ ဝတၳဳတိုမ်ားဟာ စာမေရးခင္က မည္ကဲ႔သို႔ေရးမည္ ၊ ဇတ္လမ္းမည္သို႔ အဆံုးသတ္မည္ ၾကိဳမသိဘဲနဲ႔ ေရးခဲ႔သည္ ။ သို႔ေသာ္

ေၾကာင္                 သတၱဝါေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သည္။ အေကာင္ငယ္ေလးေတြဆိုလွ်င္ ပို၍ႏွစ္သက္သည္။ ေခြးခ်စ္သည္။ ေၾကာင္ခ်စ္သည္။ ငွက္ခ်စ္သည္။ ၾကြက္ခ်စ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သည့္ ၾကြက္မွာ အိမ္မွာရွိတတ္သည့္ မည္းမည္းသည္းသည္း ၾကြက္ေလးမ်ားျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က ဟမ္းစတားေခၚ ၾကြက္ဝမ္းျဖဴတို႔ ေခတ္မစားေသးခ်ိန္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ မသိေသးျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

စာဖတ္ျခင္း အႏုပညာ                 စာဖတ္မ်ားတဲ႔ သူေတြမွာ သတ္ပံုမွားျခင္း ၊ သဒၵါမွားျခင္းမ်ိဳးေတြ႔ရခဲပါတယ္ ။ စာေရးမယ္႔သူေတြ ဟာ စာအုပ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ခန္႔ေလာက္ကို ဖတ္ဖူးရမယ္လို႔ အၾကံေပးထားပါတယ္ ။ ဂ်ာနယ္ ၊ မဂၢဇင္း ၊ ဝတၳဳေတြကို ဖတ္ရပါမယ္ ။ စာဖတ္မ်ားေလ စာအေရးအသား ေကာင္းလာေလ ၊ စကားလံုးၾကြယ္ဝမွု တိုးလာေလပါပဲ ။ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားကို ေလ႔လာမယ္ဆိုရင္လည္း ဖတ္လို႔လြယ္ကူမယ္႔ အဂၤလိပ္ဝတၳဳေတြကို မ်ားမ်ားဖတ္ပါ ။

ရသစာေပကို ၾကားဖူးၾကရဲ႕လားတဲ့ အမ်ိဳးတို႔          မၾကားဖူးတာကို ၾကားဖူးေအာင္ လုပ္ရမွာက စာေရးေနသူေတြ (စာေရးဆရာ) ရဲ႕တာဝန္၊ အခုေခတ္လူေတြ စာမဖတ္ဘူး စာမဖတ္ဘူလို႔ အျပစ္တင္ေနမယ့္အစား သူတို႔တေတြ စာဖတ္လာေအာင္ စာဖတ္ခ်င္စိတ္ရွိလာေအာင္ ဆဲြေဆာင္ေရးသားရမွာက စာေရးေနသူေတြရဲ႕ တာဝန္ပါ။

Literary Architecture               Columbia University တစ္ခုမွာ Literary Architecture လို႔ေခၚတဲ႔ စာေပဗိသုကာ workshop တစ္ခု ျပဳလုပ္ပါတယ္ ။ ထိုေဟာေျပာပြဲကို အႏုပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္ အေတြးအေခၚပညာရွင္ေတြ တတ္ေရာက္ၾကပါတယ္ ။ စာေရးသားျခင္းကို ေလ႔လာေနေသာ ေက်ာင္းသားေတြဟာ literary စာေပ ကေန သို႔မဟုတ္ texts စာသားကေန Architectural Models ဗိသုကာပံုစံငယ္ေလးေတြ အျဖစ္ဖန္တီးႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနၾကပါတယ္ ။

ဝတၳဳ ေဝဖန္ေရး            ဝတၳဳတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ေနပါတယ္ ။ စိတ္ရွည္ရွည္ထားျပီး သက္ျပင္းခဏခဏခ်ကာ ဖတ္ေနပါတယ္ ။ ဇ ာ တ္လမ္းက အခ်စ္အေၾကာင္းပဲ ျဖစ္မွာပါ ။ စာေရးဆရာက သူ႔ဇာတ္ေကာင္ေတြကို ဘယ္လိုအသက္သြင္းျပီး ဘာစကားလံုးေတြ ေျပာခိုင္းမလဲဆိုတာ အကဲခတ္ရင္း ဖတ္ေနပါတယ္ ။ ျပီးေတာ႔   ျဖစ္ႏိုင္တာေတြ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ ေဘးဖယ္ထားျပီး စာေရးသူက ဘယ္လို ေဖာေရွာလုပ္ခ်င္လို႔ ဒီလိုစာေတြေရးေနတာပဲ ဆိုတာ သိေအာင္ လုပ္ေနပါတယ္ ။

ေၾကာင္ကေလးျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားဖူးတဲ့ ရွဥ့္                 အပ်ိဳႀကီးဆိုတာ အပ်ိဳႀကီး အေခၚမခံရမွာ အေၾကာက္ဆံုးပါ...။ အစေတာ့ သေဘာမက်သလိုလိုနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းစူမယ္၊ မ်က္ေစာင္းထိုးမယ္။ ေနာက္ေတာ့ အပ်ိဳႀကီးဆိုတဲ့ အာလုတ္စကား မၾကားရဘဲ နာမည္ေခၚေျပာရင္ကို တစ္ခုခုလိုသလိုကို ျဖစ္လို႔။

Hope Life is short. Happy time is too short. But we all are alive in this world. Because tomorrow is better than today. Shint Nyo Lay

ဖတ္စရာ ႐ွားသလား   စာေရးသူ= လူထုစိန္၀င္း                 'ဖတ္စရာ စာအုပ္ေတြ လမ္းညႊန္ေပးပါ'                လူငယ္ေလးေတြ၊ အထူးသျဖင့္ ေခတ္ေပၚဂ်ာနယ္လစ္လူငယ္ေလးေတြ ေရာက္လာ တိုင္း ေျပာေလ့ ႐ွိတဲ့စကား ျဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြ စာဖတ္ဝါသနာ ပါၾကတယ္။ စာေလးေပေလး ေရးခ်င္ၾကတယ္။ ေခတ္ေပၚ ဂ်ာနယ္လစ္လူငယ္ေတြက စေလာင္းက ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ စီအင္အင္တို႔၊ ေအဘီစီတို႔၊ အင္ဘီစီတို႔၊ ဘီဘီစီတို႔လို သတင္းမီဒီယာႀကီးေတြက သတင္းေထာက္ေတြ၊ သတင္းေထာက္မေလးေတြကို အားက်ၿပီး သူတို႔လို ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာေတြ ဖတ္ခ်င္ၾကတယ္။

စာေရးျခင္း အတတ္ပညာ စာေရးသူ=မိုးထက္မင္းကဲ            ေန႔တိုင္း စာေရးျဖစ္ဖို႔ အေလ႔အက်င္႔ လုပ္ရပါတယ္ ။ စာေရးဖို႔ ထိုင္လိုက္တိုင္းမွာ ကိုယ္ေရးမယ္႔ အေၾကာင္းအရာေတြက စိတ္ကူးထဲမွာ ရွိျပီးသားေတြပါ ။ ဥပမာ … ကေလးဘ၀ ေက်ာင္းသားဘဝ အေၾကာင္း ၊ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြ အေၾကာင္း ၊ အိမ္တို႔ ျမိဳ႕တို႔ စသည္တို႔နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ကိုယ္ခံစားမိတာေလးေတြကို ေရးသားႏိုင္ပါတယ္ ။ ကြန္ပ်ဴတာမွာ ေရးသည္ ျဖစ္ေစ ၊ စာရြက္ေပၚမွာ ေရးသည္ျဖစ္ေစ အဆင္ေျပသလို ေရးထားလိုက္ပါ။

သိမ္းထားရသည့္ စာတစ္ေစာင္(သို႔မဟုတ္) မပို႔ျဖစ္ေတာ့သည့္ စာမူတစ္ပုဒ္       မည္သည့္ မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္တြင္မွ် ေပးပို႔ရန္ မရည္ရြယ္သည့္ စာမူတစ္ပုဒ္၊ သို႔မဟုတ္ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ် ေပးဖတ္ရန္ စိတ္ကူးမထားသည့္ စာတစ္ေစာင္ကို သင္ေရးဖူးပါသလား။ သူကေတာ့ ေရးဖူးသြားၿပီျဖစ္သည္။ ေရးျဖစ္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ မည္သူ႔ကိုမွ် ေပးမဖတ္ရန္ရည္ရြယ္ထားသည့္ ဤစာကုိဖတ္ရင္း သင္ၿပံဳးလိုက ၿပံဳးႏိုင္သလို မဲ့လိုကလည္း မဲ့ႏိုင္သည္။

အိမ္ျပန္ၾကစို႔ သူငယ္ခ်င္း မုဆိုးလား သားေကာင္လား မင္းဘာေကာင္လဲ ငါဘာေကာင္လဲ နီသလား စိမ္းသလား ငါတို႔နဲ႔ မတူေတာ့ ရန္သူေပါ့ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ယွဥ္တြဲေနထိုင္ၾကပါစို႔ ...။

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ တကၠသီလာ မွ အကၡရာမ်ား (၄) ဆရာ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲက .. ေခါင္းေလာင္းဆြဲထားေပးတဲ့ေခြးကို အမွိဳက္ထုပ္တပ္ေပးသလို လြတ္လပ္စြာေတြးေခၚျပီးလုပ္ေဆာင္ျခင္းဟာ လြတ္လပ္စြာ ရွင္သန္ျခင္း တစ္ခုလို႔ ထင္ပါတယ္။ ( ဟုတ္ပါသလား) -ဟုတ္တာေပါ့။ ခင္ဗ်ားလည္း ကၽြန္ေတာ့္လို လူမ်ိဳး ဆိုရင္ တစ္ေန႔ၾကီးပြားဦးမယ္ … ။ * * * ဆရာတာရာမင္းေဝ ဝတၳဳတိုေရးဖြဲ႔ရာတြင္ မည္သည့္အခ်က္မ်ား လိုအပ္သနည္း (သို႔မဟုတ္) မည္ကဲ့သို႔ ေရးဖြဲ႕ရသနည္း။

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ တကၠသီလာ မွ အကၡရာမ်ား (၃) ဆရာတာရာမင္းေဝခင္ဗ်ား “ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္နတ္ဘုရားရုပ္ထု” မွ “မူလကစ၍ မူလသို႔ျပန္ေရာက္ျခင္း” ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ ကို ရွင္းလင္းေပးပါခင္ဗ်ား။ -“ေတာက္တယ္က်င္း” လို႔ တရုတ္လုိအသံထြက္တဲ့ “တာအုိဝါဒ” ရဲ႕အယူအဆပါ။ အႏုပညာ(Art) ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ စတင္ေလ့လာခဲ့ၾကတယ္ဆိုပါစို႔။ ဆန္႔က်င္အႏုပညာ Anti-Art ဆိုတာ ထပ္မံေပၚေပါက္လာပါတယ္။ ခုပို႔စ္ေမာ္ဒန္ကာလကိုေရာက္ေတာ့

    ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ တကၠသီလာ မွ အကၡရာမ်ား (၂) Thursday, April 21, 2011 Labels: အင္တာဗ်ဴး ဆရာတာရာမင္းေဝခင္ဗ်ား ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ၊ဝတၳဳမ်ားကို မည္သုိ႔ေသာ ေတြးလံုးမ်ားေပၚမွာမူတည္ျပီး၊ ဘယ္လုိခံစား ေရးသားခဲ့သလဲဆိုတာကို ဆရာ့အေနနဲ႕ ဆရာေရးခဲ့ေသာ ကဗ်ာ၊ဝတၳဳတစ္ပုဒ္ ဥပမာေပး၍ ရွင္းျပေပးေစလိုပါသည္ခင္ဗ်ား. .။ -အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့ဖူးပါျပီ။ “ငါဟာ.. အရက္မူးလာတဲ့ မီးေတာက္ေလးပါ” တဲ့။ မီးေတာက္ဆိုတာနဂိုတည္းက ယိမ္းႏြဲ႕တတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ အရက္မူးေနတဲ့မီးေတာက္ဆိုေတာ့