ဘဝသင္ခန္းစာ(၃၃)

ဘဝသင္ခန္းစာ(၃၃)

               ေဆးခန္းတစ္ခုတြင္ ျဖစ္သည္။ ဆရာဝန္ျပရန္ ကိုယ့္အလွည့္မေရာက္မီ လူနာအခ်င္းခ်င္း စကားေျပာေနၾကသည္။
" ခင္ဗ်ားက ဘာျဖစ္တာလဲ..."
" မ်က္လံုးေအာင့္ၿပီး မ်က္ရိုးကိုက္တာဗ်..."
" ဟာ မပူပါနဲ႔ဗ်...ဒီေလာက္ကေလးက ဆရာဝန္ႀကီးအတြက္ Child-play ပါ...။ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ ကၽြန္ေတာ္သြားကိုက္တုန္းက ဆြဲႏႈတ္ေပးလိုက္တာ တစ္ခါတည္း သက္သာသြားတယ္...။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေအာင့္ေနတဲ့မ်က္လံုးလည္း ဆြဲထုတ္ခံရမယ္ထင္တယ္..."
" ငိ..."
မ်က္လံုးကိုက္သည့္ လူနာမွ ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ ထပ္ေမးသည္။
" ခင္ဗ်ားဟာ သြားဗ်...ကၽြန္ေတာ့္ဟာက မ်က္စိ ... လုပ္ေလာက္ပါဘူးဗ်ာ...။ ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္လို႔ ထပ္လာတာလဲ..."
" သြားကိုက္လို႔ပဲဗ်...ခုဟာက ဘယ္ဘက္အံသြား...ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ပတ္က ညာဘက္ေလ...ဆရာဝန္ႀကီးဆီျပရင္ ဘယ္ၿပီးရင္ညာ...ညာၿပီးရင္ ဘယ္ပဲဗ်...မယံုရင္ေလာင္းဗ်ာ...ေနာက္တစ္ပတ္ ခင္ဗ်ားျပန္လာျပရင္ က်န္တဲ့မ်က္လံုး ဆြဲျဖဳတ္ရမွာ အေသအခ်ာပဲ..."
" ခင္ဗ်ားက ဆရာဝန္ႀကီးအေၾကာင္း သိလွေခ်လား..."
" သိဆို က်ဳပ္ဦးေလး အရင္းကိုးဗ်..."
" မငိ.."


(PS: တစ္စံုတစ္ခုလုပ္မည္ႀကံလွ်င္ သတင္းအခ်က္အလက္ စုေဆာင္းပါ...သတင္းမွန္ မမွန္ကိုလည္း ေဝဖန္စီစစ္ပါ...)

https://www.facebook.com/htooaungwintt/publishing_tools/?refSource=pages_manager_bar&current_page=4

Comments

Popular posts from this blog

ျမန္မာစာ ဆင္းရဲၾကပံုမ်ား

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ OG Ward

အက္ေဆး (သို႔) ရသစာတမ္းအေၾကာင္း