ဘဝသင္ခန္းစာ(၁၃)
ဘဝသင္ခန္းစာ(၁၃)
ေရဘဲတစ္ေကာင္သည္ ကၽြဲႀကီးတစ္ေကာင္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးေနသည္။
“ ငါကြာ ဒီသစ္ပင္ထိပ္ထိ ပ်ံႏိုင္ခ်င္လိုက္တာ၊ ငါ့ေတာင္ပံေတြကလည္း ပ်ံႏိုင္ေလာက္တဲ့ အားမရွိဘူးကြ…”
“ ဘာခက္သလဲကြာ၊ ငါ့ မစင္နည္းနည္း စားၾကည့္ေပါ့၊ ငါက အသီးအရြက္ပဲစားလို႔ ငါ့မစင္က အားျဖစ္တယ္လို႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေျပာၾကတယ္…”
ေရဘဲလည္း ကၽြဲႀကီးေျပာသည့္အတိုင္း ကၽြဲမစင္နည္းနည္း စားၾကည့္သည္။ ေတာင္ပံခတ္အား ေကာင္းလာသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေရဘဲလည္း တစ္ေန႔လွ်င္ ကၽြဲမစင္ နည္းနည္းစားသြားရင္း တစ္ပတ္ခန္႔အၾကာတြင္ သူေရာက္ခ်င္သည့္ သစ္ပင္ထိပ္ဖ်ားထိ ပ်ံႏိုင္လာသည္။
ေရဘဲလည္း ဝမ္းသာအားရႏွင့္ သစ္ပင္ထိပ္ဖ်ားတြင္ နားကာ အပန္းေျဖေနစဥ္ ႏြားေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ေတြ႔သြားႀကီး ေလးခြႏွင့္ ဆြဲျခင္း ခံရေလေတာ့သည္။
မူလေရးသားသူအား Credit:
(PS: မစင္စားပါမ်ားလွ်င္ ထိပ္ဆံုးသို႔ေရာက္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ၾကာရွည္ခံမည္ မဟုတ္ေခ်။)
Comments
Post a Comment