Shint Nyo Lay

  ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၅၆)          (အနႏၱသူရိယအမတ္ႀကီးရဲ႕ သူတည္း တစ္ေယာက္ ေကာင္းဖို႔ေရာက္မူ ကဗ်ာ။ ဘယ္ေတာ့မွ မရုိးဘူး။ သူက နရသီဟပေတ့ကုိလည္း မၾကည့္၊ ပုဂံကိုလည္း မၾကည့္ ဘူး။ သူၾကည့္လိုက္တာက ေလာကတင္မကဘူး၊ သံသရာတစ္ခုလုံးကုိ ၾကည့္တာ။ ) ကို ဆက္ဖတ္ရန္

  ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၅၅)           ကၽြန္ေတာ္ ဥာဏ္မီသေလာက္ ေျပာရရင္ေတာ့ ခံစားမႈေတြ႐ွိတယ္။ ဒီခံစားမႈေတြကုိ အက်ယ္ခ်ဲ႕ ၿပီး ေလွ်ာက္ ေရးလုိက္ရင္ ပ်င္းစရာေကာင္းသြားမယ္။ အဂၤလိပ္လုိေတာ့ ႐ွင္းတယ္။ Describe လုပ္တာ။ အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပတာေပါ့။ ဒါမွမဟုတ္ Communicate လုပ္လိုက္တာ။ ကို....ဆက္ဖတ္ရန္...

ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၅၄) ခုိင့္ သူငယ္ခ်င္း . ေမာင္ . သုိ႔မဟုတ္ တကၠသုိလ္ဘုန္းႏိုင္           ဘ၀ဟူသည္ သစ္႐ြက္ႏွင့္ ပမာပံုခုိင္း၍ ႏိႈင္းစတမ္း ဆုိပါလွ်င္ ... တစ္႐ုိးတံမွာ အလႊာငယ္ တစ္ဆယ္မကႏွင့္ ႂကြယ္၀လွေသာ စိန္ပန္း႐ြက္ႏွင့္ ဘ၀မ်ိဳးလည္း႐ွိသည္။ တစ္ညႇာ တြင္ တစ္လႊာ႐ွိ ဤအလႊာပင္ တစ္႐ြက္မည္ေသာ ေညာင္႐ြက္ကဲ့သုိ႔ ဘ၀မ်ိဳးလည္း ႐ွိပါ၏။ ခုိင္ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀မွာမူ ... ႏွစ္လႊာေပါင္းမွ တစ္႐ြက္ျဖစ္ရမည့္ စြယ္ေတာ္႐ြက္ပမာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ တစ္လႊာေႂကြခဲ့ေလၿပီမုိ႔ တစ္႐ြက္ မမည္ ေလေတာ့ေသာ အထီးက်န္ ဤဘ၀၀ယ္ ...

  ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၅၃)           " ထဘီကေလး တစ္ထည္ "ထဲက မိဒုိးနဲ႔ ညွိဳးသူကုိ ကူေဆာင္လုိ႔ ထဲက မေငြၿမိဳင္တုိ႔ ဟာလည္း ကၽြန္မ ေတြ႕ျမင္ႀကံဳႀကိဳက္ ခဲ့ရတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြထဲက ႏွစ္ေယာက္ေပါ့။ ခုခ်ိန္ထိလည္း မေငြၿမဳိင္ ဟာ အင္း၀ၿမိဳ႕ေဟာင္းေတြၾကားမွာ ထမင္း႐ွာစားေနဆဲပါပဲ။ ကို ဆက္ဖတ္ရန္...

ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၅၂) ဘ၀သ႐ုပ္ေဖာ္စာေပႏွင့္ ႏုႏုရည္အင္း၀          ေမလထုတ္ ေပဖူးလႊာ "ေတြ႕ဆံုေပးျခင္းက႑" အတြက္ လူေ႐ြးၾကေတာ့ "ႏုႏုရည္ အင္း၀"ကုိ ေတြ႕ဆံုဖုိ႔ စဥ္းစားၾကပါတယ္။ စာတည္းခ်ဳပ္ကုိ တင္ျပၾကတဲ့အခါမွာ စာတည္းခ်ဳပ္ရဲ႕ သေဘာထားကေတာ့ ႏုႏုရည္ ရဲ႕ စာေတြကုိ ဂ႐ုတစုိက္ ဖတ္လာမိၾကတဲ့ အခ်ိန္ကာလက သိပ္မ႐ွည္ၾကာေသးေပမယ့္ စာဖတ္ပရိသတ္ စိတ္၀င္စား ေနတဲ့ စာေရးဆရာမ ျဖစ္တာက တစ္ေၾကာင္း။ ေပဖူးလႊာကပဲစၿပီး စင္တင္ခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာ ျဖစ္တာက တစ္ေၾကာင္း၊ ဒီက႑နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စာတည္းအဖဲြ႕ ခံယူထားတဲ့ မူအရ တစ္ေၾကာင္း ႏုႏုရည္ကုိ ပဲေတြ႕ဆံုပါလုိ႔ ဆံုးျဖတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕ဆံုေပးရမယ့္သူက စာေရးသက္ တစ္ႏွစ္တာအတြင္း မဂၢဇင္း အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေနရာယူလာတဲ့ ႏုႏုရည္အင္း၀။

ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၅၀) တကၠသုိလ္ျမစိမ္းႏွင့္ေတြ႕ဆံုျခင္း       ဒီလ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕ဆံုေပးမယ့္သူကေတာ့ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္မွာ "မုိး႐ြာေသာ ညမ်ားႏွင့္အျခား၀တၳဳတုိမ်ား"နဲ႔ အမ်ိဳး "ေနာက္တုိး" ၀တၳဳနဲ႔ အမ်ိဳးသားစာေပ (၀တၳဳ႐ွည္)ဆု ခ်ီးျမွင့္ခံရတဲ့ တကၠသုိလ္ျမစိမ္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ တကၠသုိလ္ျမစိမ္းဆုိတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဇာတ္၊ အၿငိမ့္နဲ႔ ဆုိင္းေလာကကုိ ေနာက္ခံထားၿပီး ပီပီျပင္ျပင္ ျခယ္ မႈန္းသြားခဲ့တဲ့ "ေနာက္တုိး"ကုိ သတိရမိၾကမွာျဖစ္သလုိ တုိင္းမင္းႀကီးသမီး၊ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ကေတာ္၊ စံုကႏၳာ ေနပူခရီးစတဲ့ ဆရာမ လက္ရာေတြကုိ စာခ်စ္သူမ်ား မွတ္မိၾကပါလိမ့္မယ္။

ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၄၉)          ၁၉၆၇၊ စက္တင္ဘာ ၈၊ ကသာၿမိဳ႕နယ္၊ ကူးကာအုပ္စု၊ က်ားေသ႐ြာမွာ ေန႔စဥ္ "တံငါ႐ြာက ပန္းေလွ" ကဗ်ာကုိ ေရးပါတယ္။ "မိခင္ မာရသြန္" ကဗ်ာစာအုပ္ထဲမွာ ဒီကဗ်ာပါလာပါလိမ့္မယ္။ က်ားေသ႐ြာ ဆုိတာ ဧရာ၀တီျမစ္နဲ႔ေရာ ေ႐ႊလီျမစ္နဲ႔ေရာ နီးပါတယ္။ ျမစ္၊ ေခ်ာင္း၊ အင္းအုိင္ ေပါၿပီး မုရင္းစပါး စုိက္တယ္။ ေျမပဲ အႀကီးအက်ယ္ လုပ္တယ္။ ေရလုပ္ငန္းနဲ႔လည္း အသက္ေမြးပါတယ္။ ႐ြာေျခ ၀န္းက်င္ ဟာ သာယာတယ္။ ေဆာင္းဦးပုိင္း မွာ ျမဴတဆုိ႔ဆုိ႔နဲ႔ ရီရီေ၀ေ၀၊ ေကာင္းကင္မွာ ေတာငန္း႐ုိင္း ေတြ ပ်ံလုိ႔ေပါ့။

  ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၄၈) လမင္းတရာႏွင့္ေတြ႕ဆံုျခင္း ၾကည္ေအာင္ " လမင္းတရာႏွင့္ေတြ႕ဆံုျခင္း" လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းစဥ္တပ္လုိက္ေပမယ့္ စာေရးဆရာ လမင္းတရာ မဟုတ္ပါ။ ကဗ်ာခ်စ္သူမ်ား ရင္မွာ စဲြၿငိေစခဲ့တဲ့ "လမင္းတရာ" ကဗ်ာစာအုပ္နဲ႔ အမ်ိဳးသား စာေပဆု ရခဲ့တဲ့ မႏၱေလးၿမိဳ႕က(တစ္နည္း ေျပာရရင္ေတာ့ အင္း၀ၿမိဳ႕ေဟာင္းက) ကဗ်ာဆရာ (ဦး)ၾကည္ေအာင္နဲ႔ ေတြ႕ဆံု ေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။

  ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၄၇)    (ဆရာနဲ႔ ျမတ္မြန္ မႏၱေလးကုိ ထြက္ သြားၾကၿပီး ျပန္လာေတာ့ "ဧည့္သည္"ကုိ စ ႐ုိက္တယ္။ တျခားအခန္း ေတြ အရင္႐ုိက္ၿပီး ဘယ္ေန႔ ဘယ္ရက္ မွာ မင္းသားအခန္းေတြ ႐ုိက္မယ္ဆုိၿပီး ခ်ိန္းလုိက္တယ္။) ကို ဆက္ဖတ္ရန္..........

  ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၄၆)          (ဆရာကလည္း ဖလင္ေတြ ေတာ္ေတာ္ ျဖဳန္းခဲ့တာပဲ။ မႀကိဳက္ ျပန္႐ုိက္၊ မေကာင္းျပန္႐ုိက္ အဲဒီလုိ အလုပ္ နဲ႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ႐ုပ္႐ွင္ေလာကမွာ သဘာ၀က်က်နဲ႔ ထူးထူးျခားျခား ထြက္လာႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစား ခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္ ႀကိဳးစားတာလဲဆုိေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က စာေပနယ္ မွာ " သာဓု" ဆုိတာ ထိတ္ထိတ္ႀကဲ ျဖစ္ေန တဲ့ အခ်ိန္။ အဲဒီလုိ ထိတ္ထိတ္ႀကဲ ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္။ အဲဒီလုိ ထိတ္ထိတ္ႀကဲတဲ့ သာဓု ႐ုပ္႐ွင္ ႐ုိက္ရာမွာလည္း သူမ်ားေအာက္က မေနဘူးဆုိၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့တာပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ အကယ္ဒမီေတြ ရခဲ့ ၾကတယ္။ ျမတ္မြန္ အကယ္ဒမီ ရတာကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈ၊ ဆရာက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ သင္ေပးမႈ ေတြေၾကာင့္ ရခဲ့တာ။) .. ကို ဆက္ဖတ္ရန္....

  ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၄၅)         (ေနာက္ ကုိယ္ ေ႐ႊတိဂံုဘုရားဖူးရင္း ျပဳရင္းနဲ႔ ဒီသေဘာကုိ စဥ္းစားမိတယ္။ ဒီသေဘာေလး ၀တၳဳေရးရရင္၊ ကဗ်ာေရးရင္ ေကာင္းမွာပဲလုိ႔။ ဒါေပမဲ့ မေရးျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ ရန္ကုန္မွာ လာၿပီး ႐ွစ္ႏွစ္ ဗြီအုိင္ပီ လာလုပ္ ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကုိယ္ကေတာ့ အားလံုးကုိ လက္ခံေတြ႕ခဲ့တာပဲ။ ကူညီႏိုင္တဲ့ကိစၥဆုိရင္ ကူညီခဲ့တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကုိယ္ ရာထူးလက္ကုိင္ မ႐ွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ကုိယ္ ကူညီခဲ့ဖူးသူ တခ်ိဳ႕ေတြက လမ္းမွာေတြ႕ရင္ ေတာင္ မေတြ႕သလုိ မျမင္သလုိ လုပ္လာၾကတယ္။ မေခၚခ်င္သလုိ မေျပာခ်င္သလုိ လုပ္လာၾကတယ္။ ) ကို ဆက္ဖတ္ရန္.........

  ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၄၄)      (" ဟုတ္ပါတယ္။ အတုိေရးတာပဲမ်ားတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခု ႐ွာမေတြ႕ေတာ့ဘူး။ မႏၱေလးက ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ ထုတ္ခဲ့တဲ့ "ဂြဂ်ာနယ္" ထဲက "ေၾသာ္ စီးကရက္" ဆုိတဲ့ ဟာမ်ိဳးေလးေတြဆုိရင္ ျပန္လုိခ်င္ တယ္။ ဒီ၀တၮထဳက အဂၤလိပ္၊ အေမရိကန္ ျပန္၀င္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီးကရက္ေတြ သိပ္ေပါေတာ့ ဗမာေဆး လိပ္ခံုေတြ ပ်က္စီးသြားတယ္။ ေဆးလိပ္ လိပ္ၿပီး အေမနဲ႔ ေမာင္ ညီမေလးကုိ လုပ္ကုိင္ေကၽြးေမြးေနရတဲ့ ေဆးလိပ္သမေလး ဘ၀ပ်က္ၿပီး "ၾကက္တန္း" ေရာက္သြားတာ ေရးထားတာပဲ။) ကို ဆက္ဖတ္ရန္...

  ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၄၃) မႏၱေလးက ဦးၾကည္ျမ          "စာဖတ္သူမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေပးျခင္း" က႑အတြက္ ဒီလ ေ႐ြးခ်ယ္ထားတဲ့သူကေတာ့ မႏၱေလးမွ သတင္း စာ ဆရာ၊ စာေရးဆရာ ဆရာဦးၾကည္ျမပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာ ဦးၾကည္ျမက ၀တၳဳတုိနဲ႔ ကဗ်ာေတြပဲ ေရးပါတယ္။ ၀တၳဳ႐ွည္ကုိေတာ့ (၁၉၄၅-၄၆) ေလာက္ကပဲ ေရးခဲ့ဖူးတာ ဆုိေတာ့ ဒီေန႔ လူငယ္ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအေနနဲ႔ ဆရာ့ ၀တၳဳ႐ွည္ေတြကုိေတာ့ ဖတ္ႏုိင္ခြင့္ မႀကံဳခဲ့ၾကပါဘူး။ ၀တၳဳတုိေတြကေတာ့ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ၊ ႐ႈမ၀ စတဲ့ မဂၢဇင္းေတြမွာ မၾကာခဏ ပါခဲ့ပါတယ္။ ဒီလ ကၽြန္ေတာ္ုတိ႔ ေပဖူးလႊာမွာလည္း စာဆုိေတာ္လ အထူးအစီအစဥ္အျဖစ္နဲ႔ ေရးေပးထား တဲ့ "ငယ္ေပါင္းယဥ္ဟန္ႂကြယ္တဲ့" ကုိ ေဖာ္ျပေပးထားပါတယ္။

  ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၄၂)           (ဘယ္မွာလဲ … ကာရန္၊ တစ္ခုမွ မပါပါဘူး။ အခု ေရးေနၾကတဲ့ ကာရန္မဲ့ကဗ်ာ ဆုိတာေတြက ကာရန္ေတြ ပါ ေနၾကတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ ကာရန္မဲ့ကဗ်ာကုိ "လြတ္လပ္ကာရန္" ဆုိၿပီး ေခၚတဲ့လူက ေခၚတယ္။ "ဗလာကဗ်ာ" လုိ႔ ေခၚသူက ေခၚေသးတယ္။ ေဆာရီးပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ယူကတည္းကုိက အဂၤလိပ္စာလံုး Without ဆုိတာကုိ တုိက္႐ုိက္ဘာသာျပန္ ယူထားတာပဲ။ တျခားစကားလံုး အစားထုိးလုိ႔ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မရ ႏုိင္ပါဘူး။ Free Verse ဆုိတာလည္း ကၽြန္ေတာ္ လက္မခံပါဘူး။ Free Verse ဆုိတာ မ႐ွိဘူး။ Blank Verse ပဲ႐ွိတယ္။ ဂ်ပန္မွာလည္း လုပ္ေတာ့ လုပ္ခဲ့ၾကေသးတာပဲ။) ကို ဆက္ဖတ္ရန္...........

ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၄၁)         ( တစ္ပုဒ္ ၿပီးသြားတဲ့ေနာက္ပုိင္း ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စာမေရးျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီရက္ ေတြမွာ စာဖတ္ ပါတယ္။ အခ်က္အလက္ေတြ စုပါတယ္။ ဖတ္ရက္ ေတြးရက္ ၾကာလာေတာ့ ရင္ထဲမွာ ခံစားမႈေလး ေတြ ျပည့္လာျပန္ေရာ။ အဲဒီေတာ့ ေနာက္တစ္ပုဒ္ကုိ စ ေရးျပန္ေရာ ေပါ့ေလ " " သြားေလရာကုိ မွတ္စုစာအုပ္ ယူသြားတတ္ပါသလား။ ေတြ႕ျမင္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကုိ "ဒါေလးေတာ့ ၀တၳဳထဲ ထည့္သံုးလုိက္ရင္ ေကာင္းမယ္ " ဆုိတဲ့ စိတ္ကူးမ်ိဳးနဲ႔ မွတ္သား ထားတတ္ ပါသလား ") ကို ဆက္ဖတ္ရန္....

  ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၄၀) အခ်စ္၀တၳဳမ်ားနဲ႔ ေနႏြယ္ဇင္ျမင့္        ၁၉၇၉-၈၀ ခုႏွစ္ေလာက္တုန္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္လမ္းေပၚက ေၾကာ္ျငာေတြ အဓိက ရထားတဲ့ မီးရထား ၀င္းနံေဘး မွာ ထူးထူးျခားျခား ေၾကာ္ျငာတစ္ခု ေတြ႔ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ၀တၳဳေၾကာ္ျငာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အမ်ားတကာ ေတြ ေၾကာ္ျငာသလုိ တစ္အုပ္ခ်င္း ေၾကာ္ျငာတာ မဟုတ္ဘဲ ၀တၳဳဆယ္အုပ္ကုိ တစ္ၿပိဳင္ တည္း တန္းစီေၾကာ္ျငာ ထားတယ္။ ေရးတာကလည္း တစ္ေယာက္တည္း၊ ကေလာင္သစ္တစ္ေယာက္၊ ကေလာင္ အမည္က "ေနႏြယ္ဇင္ျမင့္" ပါတဲ့။ တစ္ၿပိဳင္တည္း ေၾကာ္ျငာထားတဲ့ ဆယ္အုပ္ထဲက တစ္အုပ္ၿပီးတစ္အုပ္ ဆက္တုိက္ ထြက္လာလုိက္တာ အခုဆုိရင္ ၂၅ အုပ္ေျမာက္ ထြက္ၿပီးသြားပါၿပီ။ ေနႏြယ္ဇင္ျမင့္ဆုိတဲ့ ကေလာင္အမည္ကုိ လူငယ္လူ႐ြယ္ စာဖတ္ပရိသတ္ ေတြ စိတ္၀င္စားသလုိ သူ႔စာေတြကုိလည္း လူငယ္အမ်ားစုက ဖတ္ၾက၊ စဲြလမ္း ၾက ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္လည္း တခ်ိဳ႕၀တၳဳေတြဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၃၉)       (ဒီေတာ့ ဆရာတုိ႔လည္း အက္ေဆးဆုိတဲ့ စကားကုိပဲ ေမြးစားလုိက္ရင္ မေကာင္းဘူးလား။ အက္ေဆး ဆုိတာကုိ ေက်ာင္းသားတုိင္း လည္း သိၾကတာပဲ မဟုတ္လား" ) ကို ဆက္ဖတ္ရန္..

  ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၃၈) စာေပအခ်စ္နဲ႔ဘာသာျပန္ တက္တုိး      ၾသဂုတ္လထုတ္ ေပဖူးလႊာမွာ ေတြ႕ဆံုေပးဖုိ႔ စီစဥ္ထားတဲ့ သူကေတာ့ ဆရာ ဦးတက္တုိးပဲျဖစ္ပါတယ္။ သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာအျဖစ္နဲ႔ စာေပေလာကမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်င္လည္ခဲ့ၿပီးတဲ့ ဆရာ့ အေတြ႕ အႀကံဳေတြထဲက စာခ်စ္သူမ်ားအတြက္ ေကာင္းႏုိးရာရာ အခ်က္အလက္တခ်ိဳ႕ကုိ ေဆြးေႏြးခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားတဲ့သူပီပီ ဆရာနဲ႔ ေဆြးေႏြးရာမွာ ဗဟုသုတ အမ်ားႀကီးရခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ ေျပာၾကစတမ္းဆုိရင္ ဆရာ ေျပာခ်င္တာရဲ႕ အစိတ္အပုိင္း တစ္ခုေလာက္သာ ကန္႔သတ္ ေပးထား တဲ့ စာမ်က္ႏွာအတြင္းမွာ ေဖာ္ျပေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာ့ အယူအဆ တခ်ိဳ႕ကုိ ေဖာ္ျပေပးႏုိင္တာပင္လွ်င္ စာခ်စ္သူမ်ားအတြက္ အက်ိဳး႐ွိေစႏုိင္မယ္လုိ႔ ယူဆရပါတယ္။

  ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၃၇) ဧရာ၀တီျမစ္ေရ စီးဆင္းေနသမွ် ထီလာစစ္သူ            ယခုလ ေတြ႕ဆံုခန္းကုိေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ တာ၀န္ကုိ တစ္ဖက္က တစ္႐ြက္တစ္ပုိး ထမ္းေဆာင္ ေန လ်က္က တစ္ဖက္ကလည္း စာေပတာ၀န္ကုိ မလစ္ဟင္းရေအာင္ စဥ္ဆက္မျပတ္ သယ္ပုိးလာခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္သား တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေၾကးမံုသတင္းစာတုိက္တြင္ သတင္းစာ တာ၀န္မ်ားကုိ ထမ္းေဆာင္ ခဲ့ကာ ယခုအခါ အႏုပညာဦးစီးဌာနတြင္ ယဥ္ေက်းမႈတာ၀န္မ်ား ထမ္းေဆာင္ေနသူ ကဗ်ာဆရာ၊ ၀တၳဳေရးဆရာ၊ သတင္းစာ ဆရာတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ "ထီလာစစ္သူ" ရဲ႕ အေတြးအေခၚ ယူဆခ်က္ တုိ႔ကုိ တင္ျပေပးဖုိ႔ စာတည္းအဖဲြ႕က တာ၀န္ေပးလုိက္ပါတယ္။

  ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၃၆)          (ဆရာမင္းသု၀ဏ္ - "အခ်စ္ကဗ်ာေတြ ေရးေနၾကတယ္ ဆုိတာ သဘာ၀က်ပါတယ္။ ကဗ်ာဟာ သိဂၤါရ ရသ ကုိ ေဖာ္ျပဖုိ႔ ယာဥ္တစ္ခုပါပဲ။ ကဗ်ာေရးသူဆုိတာ အမ်ားအားျဖင့္ ရင္ထဲမွာ သိဂၤါရ ရသေတြ ဆူပြက္ ေန တတ္တဲ့ ကာလသား၊ ကာလသမီးေတြ မ်ားပါတယ္။ သည္ေတာ့ အခ်စ္ ကဗ်ာကုိပဲ ေရးေတာ့တာေပါ့။ တကယ္လုိ႔ သည္ကဗ်ာဆရာကေလး ေတြဟာ ေရ႐ွည္ဆက္ေရး ေနမယ္ဆုိရင္ အသက္နဲ႔အတူ အေတြ႕ အႀကံဳေတြလည္း ရင့္က်က္ ေျပာင္းလဲလာၿပီး အေၾကာင္းအရာ ေတြလည္း ထူးလာ မွာပါပဲ။ က်ယ္ေျပာလာမွာပါပဲ။ ) ကို ဆက္ဖတ္ရန္

ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၃၅)       ( အဲဒီလုိ ႐ုန္းကန္ေနရင္း တစ္ခါေတာ့ လာတာျပင္မွာ ခုန္တက္ ေပါက္တတ္တဲ့ ငါးပ်ံနဲ႔ အဆက္မျပတ္ ေအာ္တတ္တဲ့ ဘုတ္ငွက္ကုိ သတိရလာတယ္။ ငါးပ်ံနဲ႔ ဘုတ္ငွက္တုိ႔က ဘယ္သူ႔ကုိမွ ဂ႐ုမစုိက္ဘူး။ သူတုိ႔အစြမ္းကုိသာ သူတုိ႔ျပၿပီး ငါတေကာ ေကာေနၾကဟန္ ဖဲြ႕လုိက္ရင္ "သူ႔ကုိယ္သူလွ်င္၊ ဘာထင္ေလ မသိ" ဆုိတဲ့ အေတြး ထင္ေပၚလာမယ္လုိ႔ ယူဆၿပီး အဲဒီအတုိင္း ဖဲြ႕ဖုိ႔ ဆရာ ဆံုးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာ့စိတ္ထဲမွာ အားမရ သလုိလုိ ျဖစ္ေနေသးတယ္။ ကုိယ့္အစြမ္းကုိသာ ကုိယ္ျပေနၾကတဲ့ ငါးပ်ံနဲ႔ ဘုတ္ငွက္တုိ႔ကုိ ဖဲြ႕လုိက္႐ံုနဲ႔ ဆရာ့အေတြးဟာ ထင္ေပၚလာေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႂကြတက္လာေအာင္ ျပဳႏုိင္ဦးမွ ေကာင္းမယ္။ တစ္ခုခုနဲ႔ အားျဖည့္ေပးစရာ လုိေနေသးတယ္လုိ႔ အထင္ေရာက္လာတယ္။ လတာျပင္မွာ ငါးပ်ံ ေဆာ့ခ်င္တုိင္း ေဆာ့ေနတာကုိ ျမင္ၾကည့္တယ္။ ဘုတ္ငွက္ ဆူခ်င္တုိင္း ဆူေနတာကုိ ၾကားၾကည့္တယ္။ မ်က္စိ႐ႈပ္လာတယ္။ နားၿငီးလာတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဆရာ ၾကည္ႏူးခဲ့ဖူးတဲ့ ညေန ေနေစာင္းခ်ိန္ ေနလံုးနီနီ ကုိ သတိရလာတယ္။) ကို ဆက္ဖတ္ရန္...

ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၃၄)          (အမွန္အားျဖင့္ ကာရန္ မပါရင္ ကဗ်ာ ဟုတ္ဘူးလုိ႔လည္း မေျပာရဲပါဘူး။ ဖတ္ဖူးတာေလး တစ္ခုကုိ သတိရလုိ႔ ေျပာျပပါရေစ။ အဂၤလိပ္ကဗ်ာေလာမွာလည္း ကာရန္႐ွိ ကာရန္မဲ့ ျပႆနာေပၚေနတာပါပဲ။ သည္ေရာဂါက သူတုိ႔ဆီက ကူးလာတာပါ။ တစ္ခါတုန္းက ေအာက္(စ)ဖုိ႔ဒ္ တကၠသုိလ္ကုိ ပညာေတာ္သင္ဆု ရ လုိ႔ ပညာ လာသင္ေနတဲ့ အေမရိကန္ လူရည္ခၽြန္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ "႐ုဒ္ယာဒ္ ကစ္ပလင္" (Rudyard Kipling) ဆီကုိ သြားလည္ပါတယ္။ စာေပေဆြးေႏြးၾကရင္း ကာရန္႐ွိ ကာရန္မဲ့ ကဗ်ာ ျပႆနာအေၾကာင္းကုိ ေရာက္သြားပါသတဲ့။) ကို ဆက္ဖတ္ရန္...

ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၃၃)      " ကဗ်ာဆုိတာ ဘာလဲ။ အဲဒီအဓိပၸာယ္ကုိ ႏိႈက္ႏိႈက္ႏွဲႏွဲ တိတိက်က် မွန္မွန္ကန္ကန္စီရင္ ဆရာ့ေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖ ေပၚလာပါလိမ့္မယ္။ ကဗ်ာဖဲြ႕ထံုး အေျခခံ၊ သတ္စပ္က ကာရန္၊ ကဗ်ာအမ်ိဳးအမည္နဲ႔ ျမန္မာေ၀ါဟာရ တုိ႔ကုိ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ မ႐ွိတဲ႔ သူက ကဗ်ာဖဲြ႕ရင္ အဲဒီကဗ်ာဆုိတာရဲ႕ အဆင့္ကုိ ေ၀ဖန္ ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ယေန႔ေခတ္ ကဗ်ာ ေ၀ဖန္ခ်က္ ေဆာင္းပါးတစ္ေစာင္ ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် ကၽြန္ေတာ္ ေရး ၿပီး ဆရာတုိ႔ မဂၢဇင္းတုိက္ကုိ ပုိ႔ပါရေစ"

ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၃၂)             (ကၽြန္ေတာ့္ ႐ုပ္ရည္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္စမ္းပါ။ ေကသာ၊ ေလာမာ၊ နခါ၊ ခႏၱာ စတဲ့ ၃၂ ေကာ႒ာသေတြထဲမွာ မဇၥ်ိမေဒသက ကုလားေသြးနဲ႔ ေရာစပ္ဟန္တူတဲ့ အရိပ္နိမိတ္ေလး စုိးစဥ္းေတာင္ မပါ ပါဘူး။ ဘယ္ပါႏုိင္ပါ့မလဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ ေဖေဖက ႐ွမ္းအစစ္နဲ႔ ျမန္မာအစစ္ မိဘက ေမြးဖြားခဲ့တာ။ တစ္ေန႔က်ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ အဘုိး အဘြားေတြရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ဘယ္ေလာက္ ႀကီးမားခဲ့ပံု၊ ကၽြန္ေတာ့္ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမတုိ႔ရဲ႕ အခ်စ္စြန္႔စားခန္း ဇာတ္လမ္းေတြကုိ ေရးပါဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ မ်ိဳး႐ုိးစဥ္ဆက္ တစ္ေလွ်ာက္ ေမတၱာကုိ တန္ဖုိးထားၿပီး သစၥာေစာင့္သိခဲ့ၾကပါတယ္။) ကို ဆက္ဖတ္ရန္...

ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၃၁) သစၥာစကားဆုိမယ္ စိန္လြင္ေလး          ကၽြန္ေတာ္ ၀တၳဳစဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ "ေမတၱာပုလဲသြယ္"နဲ႔ "အိပ္မက္သစၥာ"ကုိ ဖတ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ အလယ္တန္း ေက်ာင္းသားအ႐ြယ္ ဆုိေတာ့ ေမတၱာပုလဲသြယ္ ၀တၳဳထဲက တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ဘ၀ ကုိ အားက်မိတယ္။ သူတုိ႔ ေပ်ာ္ၾက၊ ႐ြင္ၾက၊ ေနာက္ၾက၊ ေျပာင္ၾကတာေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ ဆရာမ ေဒၚရီရီသန္း (ကြယ္လြန္) ေျပာျပေလ့႐ွိတဲ့ တကၠသုိလ္၀န္းက်င္က လႈပ္႐ွားမႈေတြကုိ ေရာေမႊ စိတ္ကူးၿပီး ၾကည္ႏူး ခဲ့မိတယ္။ "အိပ္မက္သစၥာ" ဖတ္ရခ်ိန္မွာေတာ့ ဘာသာျခား ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ခ်စ္လ်က္နဲ႔ ခဲြခဲ့ၾက ရတာကုိ ဖတ္ၿပီး ရင္နာခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဒီ၀တၳဳႏွစ္အုပ္စလံုးကုိ ေရးခဲ့တာက ဆရာစိန္လြင္ေလးပါ။ ဟာသ၀တၳဳ ေရးတဲ့ စာေရးဆရာက ဘာျဖစ္လုိ႔မ်ား ဒီလုိ ရင္နာစရာ၀တၳဳ ေရးခဲ့ပါလိမ့္လုိ႔ မမီတဲ့ ဥာဏ္နဲ႔ ေတြးခဲ့ရဖူး ပါတယ္။