ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၅၂)
ဝင္းၿငိမ္း ႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၅၂)
ဘ၀သ႐ုပ္ေဖာ္စာေပႏွင့္
ႏုႏုရည္အင္း၀
ႏုႏုရည္အင္း၀
ေမလထုတ္ ေပဖူးလႊာ "ေတြ႕ဆံုေပးျခင္းက႑" အတြက္ လူေ႐ြးၾကေတာ့ "ႏုႏုရည္ အင္း၀"ကုိ ေတြ႕ဆံုဖုိ႔ စဥ္းစားၾကပါတယ္။ စာတည္းခ်ဳပ္ကုိ တင္ျပၾကတဲ့အခါမွာ စာတည္းခ်ဳပ္ရဲ႕ သေဘာထားကေတာ့ ႏုႏုရည္ ရဲ႕ စာေတြကုိ ဂ႐ုတစုိက္ ဖတ္လာမိၾကတဲ့ အခ်ိန္ကာလက သိပ္မ႐ွည္ၾကာေသးေပမယ့္ စာဖတ္ပရိသတ္ စိတ္၀င္စား ေနတဲ့ စာေရးဆရာမ ျဖစ္တာက တစ္ေၾကာင္း။ ေပဖူးလႊာကပဲစၿပီး စင္တင္ခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာ ျဖစ္တာက တစ္ေၾကာင္း၊ ဒီက႑နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စာတည္းအဖဲြ႕ ခံယူထားတဲ့ မူအရ တစ္ေၾကာင္း ႏုႏုရည္ကုိ ပဲေတြ႕ဆံုပါလုိ႔ ဆံုးျဖတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕ဆံုေပးရမယ့္သူက စာေရးသက္ တစ္ႏွစ္တာအတြင္း မဂၢဇင္း အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေနရာယူလာတဲ့ ႏုႏုရည္အင္း၀။
" ကုိ၀င္းၿငိမ္း မေမးခင္ ေပဖူးလႊာမဂၢဇင္းရဲ႕ ေတြ႕ဆံုခန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လုိ
ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္တာလဲ ဆုိတာကုိေတာ့ ကၽြန္မ သိခ်င္ပါတယ္ "
" ေပဖူးလႊာမဂၢဇင္း စထုတ္ေတာ့မယ္ဆုိၿပီး ပံုစံ စခ်ၾကေတာ့ ဒီက႑ မပါပါဘူး။ အမွတ္(၇)အထိ ေတြ႕ဆံု ေပးျခင္းက႑ လံုး၀ မပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္က ေတာင္းဆုိလာတယ္။ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခု ထည့္ေပး ပါ ဆုိေတာ့ စာတည္းအဖဲြ႕က စဥ္းစားၾကပါတယ္။ ဘယ္လုိ အင္တာဗ်ဴးမ်ိဳး ထည့္မလဲ။ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မဂၢဇင္းအမ်ိဳးအစားမ်ိဳးစံု ကုိယ့္ပံုစံနဲ႔ကုိယ္ ရပ္တည္ေနၾကတယ္။ မဂၢဇင္းအမ်ားစုမွာ ကုိယ္နဲ႔ဆုိင္တဲ့ အင္တာ ဗ်ဴးေတြ ထည့္ၾကတယ္။ အင္တာဗ်ဴး ထည့္တာ ေကာင္းတယ္၊ မေကာင္းဘူး ဆုိတာကုိ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာ လုိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဆရာမ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ကမၻာမွာ ေစာင္ေရသန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ေရာင္းေနတဲ့ တုိင္း(မ)လုိ၊ နယူး(စ)ဝိခ္ လုိ မဂၢဇင္းေတြေတာင္မွ အင္တာဗ်ဴးနဲ႔ မကင္းပါဘူး။
ေပဖူးလႊာက ထည့္မယ့္ ေတြ႕ဆံုေပးျခင္းက႑ဟာ စာဖတ္သူအတြက္ တစ္စံုတစ္ရာ ေပးစြမ္းႏုိင္ ရမယ္ဆုိတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ကုိ ပထမ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ထားလုိက္ၾကတယ္။ ဒါျဖင့္ ဘယ္လုိ ေတြ႕ဆံုေပးျခင္းမ်ိဳး ထည့္မလဲ။ ေပဖူးလႊာက "စာေပ" မဂၢဇင္းျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာေပလုိက္စားတဲ့ စာခ်စ္သူေတြအတြက္ စာေရးဆရာ ေတြရဲ႕ ဘ၀အေတြ႕အႀကံဳ၊ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆေတြကုိ ေဖာ္ျပေပးႏုိင္မယ့္ "စာေရးဆရာ" ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုေပးတဲ့ က႑ကုိသာ ထည့္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ "ေတြ႕ဆံုေပးျခင္း" က႑ဟာ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္ခ်င္လုိ႔ ထည့္တာလား၊ စာဖတ္သူ အတြက္ ထည့္တာလား ဆုိတာ ဆရာမ ႐ွင္းေလာက္ၿပီထင္ပါတယ္ "
" အဲလုိဆုိရင္ ကၽြန္မထက္ပုိၿပီး ၀ါရင့္တဲ့ ကေလာင္ ႐ွင္ႀကီးေတြက စာဖတ္သူေတြကုိ ပုိၿပီး ေပးစြမ္းႏုိင္လိမ့္ မယ္လုိ႔ ကၽြန္မ ယံုၾကည္တယ္။ သူတုိ႔ေတြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္သန္းလာရတဲ့ စာေပခရီးက အေတြ႕အႀကံဳ ေတြ၊ အယူအဆေတြ အားလံုးဟာ စာဖတ္သူေတြအတြက္ ပုိၿပီး အက်ိဳး႐ွိလိမ့္မယ္လုိ႔ ကၽြန္မ ထင္တယ္ ေလ၊ ကၽြန္မက ခုမွ ကေလာင္သက္ တစ္ႏွစ္ပဲ ႐ွိေသးတာပဲ "
" ဒီလုိ႐ွိပါတယ္ ဆရာမ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒီက႑ စထည့္ကတည္းက စကားပလႅင္ခံထားတာ ႐ွိပါတယ္။ "၀ါစဥ္အရ မဟုတ္မူဘဲ စာတည္းအဖဲြ႕မွ လုပ္ငန္း အဆင္ေျပ အလ်ဥ္းသင့္သလုိ ေဖာ္ျပေပးသြားပါမည္" လုိ႔ ဆုိထားခဲ့ပါတယ္။ မဂၢဇင္း ပရိသတ္နဲ႔ လံုးခ်င္းပရိသတ္ မတူပါဘူး။ လံုး်င္းပရိသတ္က သူ ႀကိဳက္တဲ့ စာအုပ္ ကုိ ေကာက္ဖတ္လုိက္႐ံုပဲ။
မဂၢဇင္း ပရိသတ္က်ေတာ့ ရသ စံုစံုလင္လင္ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ဖတ္ၾကတယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ ဒီက႑မွာလည္း စာေရးဆရာ ႀကီး၊ လတ္၊ ငယ္ အ႐ြယ္သံုးပါးစလံုးကုိ အလ်ဥ္းသင့္သလုိ အလွည့္က်ေဖာ္ျပေပးေနတာပါ။ ဆရာမတုိ႔လုိ ကေလာင္သက္ ႏုေသးေပမယ့္ စာဖတ္ပရိသတ္ စိတ္၀င္ စားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြ ပါသလုိ ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္၊ ေဒၚခင္ႏွင္းယု၊ ေဒၚခင္ေဆြဦး စတဲ့ ၀ါရင့္ ပုဂၢိဳလ္ ႀကီးေတြလည္း ပါခဲ့ၾကဖူး ပါတယ္"
" ကဲ ... ဒါ ထားပါေတာ့။ ကုိ၀င္းၿငိမ္းနဲ႔ ႀကိဳတင္ၿပီး ညွိခ်င္တာကေတာ့ ကၽြန္မက ကုိ၀င္းၿငိမ္း ေမးသမွ် အား လံုး ကို ေျဖခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေမးခြန္းေတြဟာ စာဖတ္သူေတြအတြက္ အက်ိဳး႐ွိမယ့္ ေမးခြန္း ေတြပဲ ျဖစ္ေစ ခ်င္တယ္။ ကဲ ... ေမးပါ ကုိ၀င္းၿငိမ္း "
" ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔ အေနနဲ႔ စာဖတ္သူေတြအတြက္ အက်ိဳး႐ွိမယ့္ ေမးခြန္းမ်ိဳးသာ အစဥ္တစုိက္ ေမးခဲ့ပါတယ္။ အခု ဆရာမက ေမးပါ ဆုိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က မေမးခ်င္ေသးဘူး။ ေမးသမွ်ကုိ ေျဖခ်င္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာဖတ္သူေတြအတြက္ အက်ိဳး႐ွိမယ့္ ေမးခြန္းေတြပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္လုိ႔ ဆုိလုိက္တယ္ "
" ဟုတ္ပါတယ္ "
" ကၽြန္ေတာ္ အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလုိ ေပဖူးလႊာအမွတ္(၉)က စၿပီး ဒီကစ ခဲ့တာ။ အခု ဆရာမ ေျဖရမွာက အမွတ္(၄၈)အတြက္ဆုိေတာ့ ေျဖခဲ့ဖူးသူေတြ ဘယ္ေလာက္႐ွိသြားၿပီဆုိတာ တြက္ၾကည့္ပါ။ ဒီဆရာ၊ ဆရာမ အားလံုး ကုိ ကၽြန္ေတာ္ ေမးခဲ့တဲ႕ ေမးခြန္းေတြမွာ တစ္ခုမွ စာဖတ္သူအတြက္ အက်ိဳးမဲ့ေစမယ့္ ေမးခြန္း မပါခဲ့ ဘူးဆုိတာ ဒီက႑ကုိ အစဥ္တစုိက္ ဖတ္လာခဲ့တဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္တုိင္းသိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ေမးခြန္းကုိ သာ ေျပာတာေနာ္။ ေမးခြန္းက တျခား၊ အေျဖက ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ေျပာခ်င္တာ ေတြ ေျပာၿပီး ကုိယ္ေရးကုိယ္ တာေတြ ပါလာတာေတာ့ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မဆုိင္ဘူးထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ေမးခြန္း မွာ ဆရာမ ကုိယ္ေရးကုိယ္ တာပါလာမယ္ဆုိရင္ ဒါမွမဟုတ္ မေျဖခ်င္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳး ပါလာရင္ မေျဖဘဲေနလုိ႔ရပါတယ္"
" စာဖတ္သူ အက်ိဳး႐ွိမယ့္ အေျဖမ်ိဳးဆုိရင္ ဘယ္လုိကိစၥမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မ ေျဖႏုိင္ပါတယ္ "
" ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စ ေျပာလုိက္ၾကရေအာင္။ ဆရာမ စၿပီး စာေရးျဖစ္တာက စ သိခ်င္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသူ ဘ၀ က စာေရးျဖစ္သလား။ ေပဖူးလႊာမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ "ထဘီကေလးတစ္ထည္"က ဆရာမရဲ႕ ပထမဆံုး ၀တၳဳပဲလား။ ဒီ၀တၳဳကုိ ပုိ႔ထားၿပီး ဘယ္ေလာက္ၾကာမွ ေဖာ္ျပျခင္း ခံခဲ့ရတာလဲ။ ပုိ႔ထားတာ ၾကာ ေတာ့ ဆရာမ စိတ္ပ်က္မိေသးလား "
" ထဘီကေလးတစ္ထည္ဟာ ကၽြန္မရဲ႕ ပမဆံုး၀တၳဳပါပဲ။ က်န္တဲ့ ေမးခြန္းေတြကေတာ့ ကုိ၀င္းၿငိမ္းရယ္ ေက်ာင္းသူဘ၀မွာ စာစေရးျဖစ္တယ္။ မေရးျဖစ္ဘူးတို႔၊ မဂၢဇင္းကုိ ၀တၳဳပုိ႔တာ ေျခာက္လၾကာမွပါတယ္၊ တစ္ ႏွစ္ၾကာမွ ပါတယ္တုိ႔၊ ပုိ႔ထားတာ ၾကာတာကုိ စိတ္ပ်က္တယ္ မပ်က္ဘူးတုိ႔၊ ကၽြန္မတုိ႔လုိ စာေရးစ ကေလာင္ ႐ွင္ေတြကုိ ေျပာျပခ်င္တာက ဒါေတြကုိ ဂ႐ုမစုိက္ဘဲ စာဆက္ေရးၾကပါ ဆုိတာေတြက ေမးတဲ့လူေရာ၊ ေျပာတဲ့လူေရာ ဖန္တရာေတေနၾကပါၿပီ။ ကဲ ေနာက္ တစ္ခုသာ ေမးပါ"
" ကၽြန္ေတာ္ ဒီေမးခြန္းကုိ လူတုိင္းကုိ ေမးေလ့႐ွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ဒီေမးခြန္းကုိ ေျဖလုိက္ ေတာ့မွ ေအာင္ျမင္တဲ့ ကေလာင္တစ္လက္ ျဖစ္လာေအာင္ ဘယ္လုိ ႀကိဳးစားရတယ္ဆုိတဲ့ အေျဖေပၚလာ မယ္။ ဒီအေျဖက ဆရာမ ေစာေစာက ေျပာတဲ့ စာဖတ္သူကုိ တစ္စံုတစ္ရာ ေပးစြမ္းဖုိ႔ဆုိတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ ပါတာေပါ့။ ႏုႏုရည္ ... ႏုႏုရည္ ... နဲ႔ ဒီေန႔ မဂၢဇင္းေတြမွာ ျဖစ္လာတာလဲ၊ ဘယ္လုိ ျဖစ္လာတာလဲ၊ မဂၢဇင္းေတြက စာတည္းအဖဲြ႕၀င္ေတြနဲ႔ သိလုိ႔ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း နတ္ေရကန္ထဲ ခ်လုိက္သလုိ နာမည္ထြက္လာတာလား။ ဒါကုိ လုိခ်င္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေမးတာ။
ကေလာင္သစ္တင္ေယာက္ကုိတင္ ေမးတဲ့ ေမးခြန္း မဟုတ္ပါဘူး။ အားလံုးကုိ ေမးခဲ့တာပဲ။ သူတုိ႔တစ္ ေတြလည္း စိတ္ပါလက္ပါ ေျဖခဲ့ၾကတာပဲ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ေတာ့ ဒီအေျဖဟာ မိမိကေလာင္ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိပါ။ ဒါေပမဲ့ ဆရာမက ဒီေမးခြန္းကုိ မေျဖနုိင္ဘူး ဆုိရင္ေတာ့လည္း ေနာက္တစ္ခု ဆက္ၾက တာေပါ့။
ဆရာမ ၀တၳဳေတြ ဖတ္ၿပီးတဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္က အမ်ိဳးသမီးစာေရးဆရာမ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အေတြးရဲ တယ္လုိ႔ တံု႔ျပန္ၾကတယ္။ ဥပမာ - ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေပဖူးလႊာမွာ ပါခဲ့တဲ့ "ထဘီကေလးတစ္ထည္" တုိ႔၊ ညွိဳးသူ ကုိ ကူေဆာင္လုိ႔ "တုိ႔ေပါ့။ ဒီ၀တၳဳႏွစ္ပုဒ္ ဖန္တီးတဲ့ေနရာမွာ ခံစားယူတဲ့ ဆရာမဘက္က ခံစားခ်က္ ကုိ ျဖစ္ ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ေျပာျပေစခ်င္ပါတယ္ "
" ကၽြန္မ ၀တၳဳေတြကုိ ဖန္တီးတဲ့ေနရာမွာ ကၽြန္မ ေတြ႕ခဲ့၊ ျမင္ခဲ့၊ ႀကံဳခဲ့၊ ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြက ေနၿပီးေတာ့ ဖန္တီးယူပါတယ္။
" ထဘီကေလး တစ္ထည္ "ထဲက မိဒုိးနဲ႔ ညွိဳးသူကုိ ကူေဆာင္လုိ႔ ထဲက မေငြၿမိဳင္တုိ႔ ဟာလည္း ကၽြန္မ ေတြ႕ျမင္ႀကံဳႀကိဳက္ခဲ့ရတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြထဲက ႏွစ္ေယာက္ေပါ့။
ဆက္ရန္
Credit:shwezinu.blogspot.com
" ေပဖူးလႊာမဂၢဇင္း စထုတ္ေတာ့မယ္ဆုိၿပီး ပံုစံ စခ်ၾကေတာ့ ဒီက႑ မပါပါဘူး။ အမွတ္(၇)အထိ ေတြ႕ဆံု ေပးျခင္းက႑ လံုး၀ မပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္က ေတာင္းဆုိလာတယ္။ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခု ထည့္ေပး ပါ ဆုိေတာ့ စာတည္းအဖဲြ႕က စဥ္းစားၾကပါတယ္။ ဘယ္လုိ အင္တာဗ်ဴးမ်ိဳး ထည့္မလဲ။ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မဂၢဇင္းအမ်ိဳးအစားမ်ိဳးစံု ကုိယ့္ပံုစံနဲ႔ကုိယ္ ရပ္တည္ေနၾကတယ္။ မဂၢဇင္းအမ်ားစုမွာ ကုိယ္နဲ႔ဆုိင္တဲ့ အင္တာ ဗ်ဴးေတြ ထည့္ၾကတယ္။ အင္တာဗ်ဴး ထည့္တာ ေကာင္းတယ္၊ မေကာင္းဘူး ဆုိတာကုိ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာ လုိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဆရာမ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ကမၻာမွာ ေစာင္ေရသန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ေရာင္းေနတဲ့ တုိင္း(မ)လုိ၊ နယူး(စ)ဝိခ္ လုိ မဂၢဇင္းေတြေတာင္မွ အင္တာဗ်ဴးနဲ႔ မကင္းပါဘူး။
ေပဖူးလႊာက ထည့္မယ့္ ေတြ႕ဆံုေပးျခင္းက႑ဟာ စာဖတ္သူအတြက္ တစ္စံုတစ္ရာ ေပးစြမ္းႏုိင္ ရမယ္ဆုိတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ကုိ ပထမ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ထားလုိက္ၾကတယ္။ ဒါျဖင့္ ဘယ္လုိ ေတြ႕ဆံုေပးျခင္းမ်ိဳး ထည့္မလဲ။ ေပဖူးလႊာက "စာေပ" မဂၢဇင္းျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာေပလုိက္စားတဲ့ စာခ်စ္သူေတြအတြက္ စာေရးဆရာ ေတြရဲ႕ ဘ၀အေတြ႕အႀကံဳ၊ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆေတြကုိ ေဖာ္ျပေပးႏုိင္မယ့္ "စာေရးဆရာ" ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုေပးတဲ့ က႑ကုိသာ ထည့္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ "ေတြ႕ဆံုေပးျခင္း" က႑ဟာ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္ခ်င္လုိ႔ ထည့္တာလား၊ စာဖတ္သူ အတြက္ ထည့္တာလား ဆုိတာ ဆရာမ ႐ွင္းေလာက္ၿပီထင္ပါတယ္ "
" အဲလုိဆုိရင္ ကၽြန္မထက္ပုိၿပီး ၀ါရင့္တဲ့ ကေလာင္ ႐ွင္ႀကီးေတြက စာဖတ္သူေတြကုိ ပုိၿပီး ေပးစြမ္းႏုိင္လိမ့္ မယ္လုိ႔ ကၽြန္မ ယံုၾကည္တယ္။ သူတုိ႔ေတြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္သန္းလာရတဲ့ စာေပခရီးက အေတြ႕အႀကံဳ ေတြ၊ အယူအဆေတြ အားလံုးဟာ စာဖတ္သူေတြအတြက္ ပုိၿပီး အက်ိဳး႐ွိလိမ့္မယ္လုိ႔ ကၽြန္မ ထင္တယ္ ေလ၊ ကၽြန္မက ခုမွ ကေလာင္သက္ တစ္ႏွစ္ပဲ ႐ွိေသးတာပဲ "
" ဒီလုိ႐ွိပါတယ္ ဆရာမ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒီက႑ စထည့္ကတည္းက စကားပလႅင္ခံထားတာ ႐ွိပါတယ္။ "၀ါစဥ္အရ မဟုတ္မူဘဲ စာတည္းအဖဲြ႕မွ လုပ္ငန္း အဆင္ေျပ အလ်ဥ္းသင့္သလုိ ေဖာ္ျပေပးသြားပါမည္" လုိ႔ ဆုိထားခဲ့ပါတယ္။ မဂၢဇင္း ပရိသတ္နဲ႔ လံုးခ်င္းပရိသတ္ မတူပါဘူး။ လံုး်င္းပရိသတ္က သူ ႀကိဳက္တဲ့ စာအုပ္ ကုိ ေကာက္ဖတ္လုိက္႐ံုပဲ။
မဂၢဇင္း ပရိသတ္က်ေတာ့ ရသ စံုစံုလင္လင္ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ဖတ္ၾကတယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ ဒီက႑မွာလည္း စာေရးဆရာ ႀကီး၊ လတ္၊ ငယ္ အ႐ြယ္သံုးပါးစလံုးကုိ အလ်ဥ္းသင့္သလုိ အလွည့္က်ေဖာ္ျပေပးေနတာပါ။ ဆရာမတုိ႔လုိ ကေလာင္သက္ ႏုေသးေပမယ့္ စာဖတ္ပရိသတ္ စိတ္၀င္ စားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြ ပါသလုိ ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္၊ ေဒၚခင္ႏွင္းယု၊ ေဒၚခင္ေဆြဦး စတဲ့ ၀ါရင့္ ပုဂၢိဳလ္ ႀကီးေတြလည္း ပါခဲ့ၾကဖူး ပါတယ္"
" ကဲ ... ဒါ ထားပါေတာ့။ ကုိ၀င္းၿငိမ္းနဲ႔ ႀကိဳတင္ၿပီး ညွိခ်င္တာကေတာ့ ကၽြန္မက ကုိ၀င္းၿငိမ္း ေမးသမွ် အား လံုး ကို ေျဖခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေမးခြန္းေတြဟာ စာဖတ္သူေတြအတြက္ အက်ိဳး႐ွိမယ့္ ေမးခြန္း ေတြပဲ ျဖစ္ေစ ခ်င္တယ္။ ကဲ ... ေမးပါ ကုိ၀င္းၿငိမ္း "
" ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔ အေနနဲ႔ စာဖတ္သူေတြအတြက္ အက်ိဳး႐ွိမယ့္ ေမးခြန္းမ်ိဳးသာ အစဥ္တစုိက္ ေမးခဲ့ပါတယ္။ အခု ဆရာမက ေမးပါ ဆုိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က မေမးခ်င္ေသးဘူး။ ေမးသမွ်ကုိ ေျဖခ်င္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာဖတ္သူေတြအတြက္ အက်ိဳး႐ွိမယ့္ ေမးခြန္းေတြပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္လုိ႔ ဆုိလုိက္တယ္ "
" ဟုတ္ပါတယ္ "
" ကၽြန္ေတာ္ အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလုိ ေပဖူးလႊာအမွတ္(၉)က စၿပီး ဒီကစ ခဲ့တာ။ အခု ဆရာမ ေျဖရမွာက အမွတ္(၄၈)အတြက္ဆုိေတာ့ ေျဖခဲ့ဖူးသူေတြ ဘယ္ေလာက္႐ွိသြားၿပီဆုိတာ တြက္ၾကည့္ပါ။ ဒီဆရာ၊ ဆရာမ အားလံုး ကုိ ကၽြန္ေတာ္ ေမးခဲ့တဲ႕ ေမးခြန္းေတြမွာ တစ္ခုမွ စာဖတ္သူအတြက္ အက်ိဳးမဲ့ေစမယ့္ ေမးခြန္း မပါခဲ့ ဘူးဆုိတာ ဒီက႑ကုိ အစဥ္တစုိက္ ဖတ္လာခဲ့တဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္တုိင္းသိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ေမးခြန္းကုိ သာ ေျပာတာေနာ္။ ေမးခြန္းက တျခား၊ အေျဖက ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ေျပာခ်င္တာ ေတြ ေျပာၿပီး ကုိယ္ေရးကုိယ္ တာေတြ ပါလာတာေတာ့ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မဆုိင္ဘူးထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ေမးခြန္း မွာ ဆရာမ ကုိယ္ေရးကုိယ္ တာပါလာမယ္ဆုိရင္ ဒါမွမဟုတ္ မေျဖခ်င္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳး ပါလာရင္ မေျဖဘဲေနလုိ႔ရပါတယ္"
" စာဖတ္သူ အက်ိဳး႐ွိမယ့္ အေျဖမ်ိဳးဆုိရင္ ဘယ္လုိကိစၥမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မ ေျဖႏုိင္ပါတယ္ "
" ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စ ေျပာလုိက္ၾကရေအာင္။ ဆရာမ စၿပီး စာေရးျဖစ္တာက စ သိခ်င္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသူ ဘ၀ က စာေရးျဖစ္သလား။ ေပဖူးလႊာမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ "ထဘီကေလးတစ္ထည္"က ဆရာမရဲ႕ ပထမဆံုး ၀တၳဳပဲလား။ ဒီ၀တၳဳကုိ ပုိ႔ထားၿပီး ဘယ္ေလာက္ၾကာမွ ေဖာ္ျပျခင္း ခံခဲ့ရတာလဲ။ ပုိ႔ထားတာ ၾကာ ေတာ့ ဆရာမ စိတ္ပ်က္မိေသးလား "
" ထဘီကေလးတစ္ထည္ဟာ ကၽြန္မရဲ႕ ပမဆံုး၀တၳဳပါပဲ။ က်န္တဲ့ ေမးခြန္းေတြကေတာ့ ကုိ၀င္းၿငိမ္းရယ္ ေက်ာင္းသူဘ၀မွာ စာစေရးျဖစ္တယ္။ မေရးျဖစ္ဘူးတို႔၊ မဂၢဇင္းကုိ ၀တၳဳပုိ႔တာ ေျခာက္လၾကာမွပါတယ္၊ တစ္ ႏွစ္ၾကာမွ ပါတယ္တုိ႔၊ ပုိ႔ထားတာ ၾကာတာကုိ စိတ္ပ်က္တယ္ မပ်က္ဘူးတုိ႔၊ ကၽြန္မတုိ႔လုိ စာေရးစ ကေလာင္ ႐ွင္ေတြကုိ ေျပာျပခ်င္တာက ဒါေတြကုိ ဂ႐ုမစုိက္ဘဲ စာဆက္ေရးၾကပါ ဆုိတာေတြက ေမးတဲ့လူေရာ၊ ေျပာတဲ့လူေရာ ဖန္တရာေတေနၾကပါၿပီ။ ကဲ ေနာက္ တစ္ခုသာ ေမးပါ"
" ကၽြန္ေတာ္ ဒီေမးခြန္းကုိ လူတုိင္းကုိ ေမးေလ့႐ွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ဒီေမးခြန္းကုိ ေျဖလုိက္ ေတာ့မွ ေအာင္ျမင္တဲ့ ကေလာင္တစ္လက္ ျဖစ္လာေအာင္ ဘယ္လုိ ႀကိဳးစားရတယ္ဆုိတဲ့ အေျဖေပၚလာ မယ္။ ဒီအေျဖက ဆရာမ ေစာေစာက ေျပာတဲ့ စာဖတ္သူကုိ တစ္စံုတစ္ရာ ေပးစြမ္းဖုိ႔ဆုိတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ ပါတာေပါ့။ ႏုႏုရည္ ... ႏုႏုရည္ ... နဲ႔ ဒီေန႔ မဂၢဇင္းေတြမွာ ျဖစ္လာတာလဲ၊ ဘယ္လုိ ျဖစ္လာတာလဲ၊ မဂၢဇင္းေတြက စာတည္းအဖဲြ႕၀င္ေတြနဲ႔ သိလုိ႔ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း နတ္ေရကန္ထဲ ခ်လုိက္သလုိ နာမည္ထြက္လာတာလား။ ဒါကုိ လုိခ်င္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေမးတာ။
ကေလာင္သစ္တင္ေယာက္ကုိတင္ ေမးတဲ့ ေမးခြန္း မဟုတ္ပါဘူး။ အားလံုးကုိ ေမးခဲ့တာပဲ။ သူတုိ႔တစ္ ေတြလည္း စိတ္ပါလက္ပါ ေျဖခဲ့ၾကတာပဲ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ေတာ့ ဒီအေျဖဟာ မိမိကေလာင္ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိပါ။ ဒါေပမဲ့ ဆရာမက ဒီေမးခြန္းကုိ မေျဖနုိင္ဘူး ဆုိရင္ေတာ့လည္း ေနာက္တစ္ခု ဆက္ၾက တာေပါ့။
ဆရာမ ၀တၳဳေတြ ဖတ္ၿပီးတဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္က အမ်ိဳးသမီးစာေရးဆရာမ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အေတြးရဲ တယ္လုိ႔ တံု႔ျပန္ၾကတယ္။ ဥပမာ - ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေပဖူးလႊာမွာ ပါခဲ့တဲ့ "ထဘီကေလးတစ္ထည္" တုိ႔၊ ညွိဳးသူ ကုိ ကူေဆာင္လုိ႔ "တုိ႔ေပါ့။ ဒီ၀တၳဳႏွစ္ပုဒ္ ဖန္တီးတဲ့ေနရာမွာ ခံစားယူတဲ့ ဆရာမဘက္က ခံစားခ်က္ ကုိ ျဖစ္ ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ေျပာျပေစခ်င္ပါတယ္ "
" ကၽြန္မ ၀တၳဳေတြကုိ ဖန္တီးတဲ့ေနရာမွာ ကၽြန္မ ေတြ႕ခဲ့၊ ျမင္ခဲ့၊ ႀကံဳခဲ့၊ ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြက ေနၿပီးေတာ့ ဖန္တီးယူပါတယ္။
" ထဘီကေလး တစ္ထည္ "ထဲက မိဒုိးနဲ႔ ညွိဳးသူကုိ ကူေဆာင္လုိ႔ ထဲက မေငြၿမိဳင္တုိ႔ ဟာလည္း ကၽြန္မ ေတြ႕ျမင္ႀကံဳႀကိဳက္ခဲ့ရတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြထဲက ႏွစ္ေယာက္ေပါ့။
ဆက္ရန္
Credit:shwezinu.blogspot.com
Comments
Post a Comment