တစ္ေယာက္ေယာက္ ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္

တစ္ေယာက္ေယာက္ ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္

             တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ခင္ဗ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ခံစားဖူးပါသလား။ အျပင္သြားတဲ့အခါ အဲဒီခံစားခ်က္မ်ိဳး ျဖစ္လာရင္လွည့္ၾကည့္လိုက္။တစ္ဦးတစ္ေယာက္က မရည္ရြယ္ဘဲနဲ႔  ျဖစ္ျဖစ္၊ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၾကည့္ေနတာမ်ိဳး ေတြ႕ရတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွမရွိဘဲ တစ္ခါတစ္ရံ ခံစားမိဖူးမယ္ ထင္ပါတယ္။ 

                 ကၽြန္ေတာ္ (၇)တန္းေလာက္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္မွာ စာသြားက်က္တယ္။ အျပင္ဘက္က တစ္ေယာက္ေယာက္က ၾကည့္ေနတဲ့ခံစားခ်က္မိ်ဳး အၿမဲတမ္း ခံစားမိတယ္။ ၾကည့္လိုက္ျပန္ရင္လည္း ဘာမွ မရွိဘူး။ တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီတုန္းက ဘာကိုမွ သိပ္မေတြးမိဘူး။ ေနာက္ၿပီး ေၾကာက္တဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳးလည္း မခံစားမိဘူး။
                  ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္၀င္ေတာ့ ဧည့္ႀကိဳ ေကာင္တာမွာပါ။ (Night Shift) အတူဆင္းရတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြေျပာတာေတာ့ ေကာင္တာထိုင္ၿပီး စာရိုက္ေနရင္၊ တစ္ခုခုလုပ္ေနရင္ ေဘးနားကေထာင့္မွာ လူလာရပ္သလုိ ခံစားရသတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ဘယ္လိုမွ မခံစားရပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ထင္တာေတာ့ လူ၀င္လူထြက္မ်ားတဲ့ေနရာေတြမွာ အက်င့္ျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳးေပါ့။ တံခါးေပါက္ကေန တစ္ေယာက္ေယာက္ ၀င္လာတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ခံစားရတာ ဒီတံခါးကေန လူေတြ၀င္လာတာကို အၿမဲတမ္း ျမင္ေတြ႕ေနရလို႔ ထင္ပါတယ္။ 
                 ခု (Lobby) မွာ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။ သူယူထားတဲ့ အခန္းမွာ ဘာ့ေၾကာင့္ မအိပ္လဲဆို တစ္ေယာက္ေယာက္ ၾကည့္ေနသလိုမ်ိဳး ခံစားေနရလို႔တဲ့။ ဘာျမင္ရလဲ၊ ဘာေတြ႕ရလို႔လဲ ဆိုေတာ့ စိတ္ခံစားမႈ သက္သက္ေၾကာင့္ပါတဲ့။ (Lobby) မွာ (Wifi) သံုးရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ စိတ္က စိတ္ကုိ ေျခာက္တာပါ။ တစ္ေယာက္ထဲလည္း ျဖစ္ျပန္၊ ေနရာစိမ္း ေဒသစိမ္းလည္း ျဖစ္ျပန္ဆိုေတာ့ စိတ္အထာမက်တာလို႔ပဲ ယူဆပါတယ္။ ဒါက ကၽြန္ေတာ့္ထင္ျမင္ခ်က္ သက္သက္ပါ။ 
                  ေမွာင္မည္းေနတဲ့ ေနရာေတြကို ညပိုင္း အေဖာ္မပါဘဲသြားရရင္ ကၽြန္ေတာ္လန္႔ပါတယ္။ မေၾကာက္ပါဘူး။ ၿဖိဳးခနဲ ျဖတ္ခနဲ အသံၾကားရရင္ လူက အသင့္ျဖစ္သြားတယ္။ ဆိုလိုတာက ကုိယ့္ကုိယ္ ရန္ျပဳမယ့္သူဆိုလဲ ခုခံရန္အသင့္၊ တစ္ခုခုဆိုလည္း စူးစမ္းရန္ အသင့္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ သတၱိေကာင္းလွတယ္လို႔ မဆိုပါဘူး။ မနက္(၂)နာရီ၊ (၃) နာရီေလာက္ တစ္ေယာက္ထဲ ဓာတ္ေလွကားစီးရရင္ လန္႔သလို ျဖစ္ပါတယ္။ ဓာတ္ေလွကားပ်က္သြားရင္ လူမသိ၊ သူမသိ  ပိတ္မိေနမွာကို စိုးတယ္ပဲ ထင္မိတယ္။ ေနာက္ ဓာတ္ေလွကားခန္းထဲက နံရံမွာ မပီ၀ိုး၀ါးေပၚေနတဲ့ ကိုယ့္အရိပ္ကိုယ္ၾကည့္ၿပီး အေၾကာင္းရင္းမွန္ကို စဥ္းစားမိတယ္။ တကယ္ေတာ့ ရုပ္ရွင္ၾကည့္မ်ားသြားတာပါ။ သရဲ ဘာညာေတြ အခန္းထဲေပၚလာမွာ၊ လူျပတ္တဲ့ ကားပါကင္ေတြမွာ သရဲေျခာက္ခံရမွာကို ေၾကာက္တာပါ။ တကယ္စဥ္းစားၾကည့္မိျပန္ေတာ့လည္း ေၾကာက္တာ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ ေၾကာက္ရင္ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ထားမွာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေျခအေနက တစ္ခုခု မသကၤာရင္ေတာင္ ျပဴးၿပဲလိုက္ရွာရတာမ်ိဳး မဟုတ္လား။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္က ကိုယ့္ကို ေျခာက္တာပါ။ သရဲဟာ ကုိယ္ပါပဲ။ တေစၧဟာလဲ ကိုယ္ပဲ။ ခုခ်ိန္ထိ ဘာဆို ဘာမွ မေတြ႕ဖူပါဘူး။ ေတြ႕ဖို႔လည္း မေတာင့္တပါဘူး။ ေလာင္းေၾကးစားေၾကးနဲ႔ ဟိုသြားပါလား၊ ဒီသြားပါလားမိ်ဳးကိုလည္း လံုး၀ စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ သရဲက တစ္ေတာင္ေလာက္ လွ်ာထုတ္ျပရင္ေတာင္ ေၾကာက္ခ်င္မွ ေၾကာက္မယ္ထင္ပါတယ္။ လွ်ာထုတ္ေျပာင္တယ္ ထင္ၿပီး ရယ္မိမလား မသိဘူး။
                တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ကိုယ့္စိတ္က ကိုယ့္ကိုယ္ေျခာက္တာပါ။ ကိုယ့္စိတ္ကပဲ ေၾကာက္ေလာက္ေအာင္ ေျခာက္ႏုိင္တာပါ။ ေသခ်ာေလး ျပန္ေတြးၾကည့္ေပးပါ။ ကိုယ့္စိတ္က ေျခာက္လို႔ ေျပးခဲ့ရေပါင္းလည္း မ်ားၿပီမဟုတ္လား။

ခ်စ္ျခင္းမ်ားျဖင့္
သင့္ရဲ႕
ရွဥ့္ညိဳေလး
https://shintnyolay.weebly.com
                   

Comments

Popular posts from this blog

ျမန္မာစာ ဆင္းရဲၾကပံုမ်ား

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ OG Ward

အက္ေဆး (သို႔) ရသစာတမ္းအေၾကာင္း