ဝင္းၿငိမ္းႏွင္႔ စာေရးဆရာမ်ား အပိုင္း (၁)
ကမာၻၾကီးနဲ႔ ကိုင္ေပါက္မယ့္
စမ္းစမ္းႏြဲ႕ (သာယာ၀တီ)
ေပးဖူးလႊာရဲ႕ ေတြ႔ဆံုခန္းမွာ စာေပေလာက ကပထမဆံုးအၾကိမ္အျဖစ္ ေတြ႕ဆံုရတဲ့ စမ္းစမ္းႏြဲ႔ (သာယာ၀တီ) ကလည္း လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ကၽြန္ေတာ္ ေမးသမွ် မညည္းမညဴ ေျဖေပးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့သမွ် ေပဖူးလႊာစာခ်စ္သူမ်ားအတြက္ ေဖာ္ျပေပးရရင္....
''မမနဲ႕ စာေပကိစၥ ေဆြးေႏြးစရာ အေၾကာင္းအရာကေလးေတြ မေဆြးေႏြးခင္မွာ မမကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ေလး တခ်ိဳ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ေမးခ်င္ပါသည္။ ကေလာင္နာမည္မွာ (သာယာ၀တီ) ဆိုတာ ထည့္ထားျပီးသား မုိ႔ သာယာ၀တီ ဇာတိ ပဲ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။
မမမိဘ၊ ေမာင္ႏွမ စာေပမ်ိဳးရိုးရွိ မရွိ အဲဒါကေလးေတြကစ, ေျပာၾကရေအာင္''
ရပါတယ္၊ အဲဒါေလးေတြက စ, ေျပာရမယ္ဆိုရင္ မမကို ၁၉၄၅ ခုႏွစ္က သာယာ၀တီမွာ ေမြးခဲ့ပါတယ္။ မိဘ ေတြကေတာ့ ဦးတင္ေမာင္၊ ေဒၚပုစိန္။ ကုန္သည္ေတြေပါ့။ ခင္ပြန္းကေတာ့ ကိုထြန္းညြန္႔ဦးပါ။ မ်ိဳးရိုး ထဲမွာလည္း စာေရးတဲ့သူ မရွိခဲ့ဘူး။ ေမာင္ႏွမေတြထဲမွာလည္း မပါပါဘူး။ မမတို႔ ေမာင္ႏွမ ရွစ္ေယာက္ ရွိတယ္။
''မမက..... ''
''နံပါတ္၀မ္း.....အၾကီးဆံုးေလ''
'' မမ စာစာ, ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္က''
''၁၉၅၈ ခုႏွစ္က စ, ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။ တိုင္းရင္းေမဂ်ာနယ္မွာ ကဗ်ာ စေရးခဲ့တယ္''
''ကေလာင္နာမည္က စမ္းစမ္းႏြဲ႕(သာယာ၀တီ) ပဲလား''
''ဒီနာမည္နဲ႔လည္း ေရးခဲ့တယ္၊ ေနာက္ စမ္းစမ္းႏြဲ႕ (သတင္းေထာက္) ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔လည္း ေရးတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္ကုန္းက သာယာ၀တီခရိုင္ အမ်ိဳးသမီး သတင္းေထာက္လုပ္ေန တာကို္း။ ကဗ်ာလည္း ေရးရင္း ၀တၳဳ၊ သတင္းေဆာင္းပါးေတြေရာ စာနယ္ဇင္းေတြမွာ ေရးခဲ့တယ္''
''သတင္းေဆာင္းပါးက ဘယ္သတင္းစာေတြအတြက္ ေရးခဲ့တာလဲ''
''ဗိုလ္တေထာင္ရွိတယ္၊ ျပည္ေတာင္စု၊ ႏိုင္ငံသစ္၊ အိုးေ၀တုိ႔မွာ ေရးခဲ့တယ္''
''အဲဒီကေန တုိင္းရင္းေမ မွာ ပထမဆံုး ၀တၳဳစေရးတယ္ ဆိုပါေတာ့''
''ဟုတ္ပါတယ္၊ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ကေလာင္နာမည္ေတြက အမ်ားၾကီးပါပဲ၊ တုိင္းရင္းေမမွာ စေရးျဖစ္တဲ့ ၀တၳဳက 'ေၾကြေလေသာ ခ်စ္ဖူးတစ္ငံု'၊ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ေလာက္က ျဖစ္္မယ္ထင္တယ္၊ ဘယ္လ လဲ ဆိုတာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး''
''အဲဒီ၀တၳဳ ေရးခဲ့တဲ့ ကေလာင္နာမည္ကေကာ''
''၀တီႏြဲ႕ေလး....တဲ့၊ အဲဒီိက စျပီးေတာ့ ကဗ်ာေတြကို ရႈမ၀၊ ျမ၀တီ၊ ေငြတာရီ၊ အိုးေ၀စတဲ့ မဂၢဇင္းေတြမွာ အစဥ္တစိုက္ ေရးလာတယ္။ ေၾကီးမံုမွာေတာ့ သတင္းေဆာင္းပါးေတြ ေရးတယ္။ လံုးခ်င္း၀တၳဳကိုေတာ့ ၁၉၇၄ခုႏွစ္မွ စေရးျဖစ္တယ္''
''ပထမဆံုး ေရးတဲ့ လံုးခ်င္း၀တၳဳက''
''ျမမရွား၊ စိန္မရွား အလြန္ပင္မ်ားပါရဲ႕''
''ဒုတိယလံုးခ်င္းကေကာ''
''ကမာၻၾကီးနဲ႔ ကိုင္ေပါက္မယ္၊ တတိယလံုးခ်င္းကေတာ့ မဟူရာ အက်ဥ္းေထာင္၊ ေနာက္ 'ႏွစ္ဆယ္ရာစု ျငိမ္းျငိမ္းႏု'၊ ေနာက္'ေခါက္ထီးကေလး မလံု႔တလံု'၊ ေနာက္ 'ကိုကိုကံရာဇာ' တို႔ေရးခဲ့ပါတယ္''
''ခုေလာေလာဆယ္ မမလံုးခ်င္းအစီအစဥ္ မရွိေသးဘူးေပါ့''
''စာေပစိစစ္ေရးကို တင္ထားတာ တခ်ိဳ႕ေတာ့ က်ေနပါျပီ၊ ၀တၳဳလတ္ေခၚမွာေပါ့၊ တျခား စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ တဲြထုတ္တာမ်ိဳးေလ''
''မမ၀တၳဳေတြထဲက ကမာၻၾကီး၊ ႏွစ္ဆယ္ရာစု၊ မဟူရာအက်ဥ္းေထာင္တုိ႔ကို ဖတ္မိတဲ့အခါ မွာ မမအယူအဆတစ္ခုကို ေတြ႕လာတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ မိဘရဲ႕ နာမည္ကို သားသမီးမွာ ထည့္မွည့္ျခင္း အားျဖင့္ သားသမီးအေပၚမွာ မိဘရဲ႕အရိပ္အာ၀ါသာ ထိုးက်တယ္။ ဒါမ်ိဳးကို မမ မၾကိဳက္ဘူးဆိုတဲ့ အေတြး အေခၚ တစ္ခု ေတြ႕ရတယ္''
''ဟုတ္ပါတယ္၊ မမေရးခဲ့တယ္''
''ဒါဆိုရင္ ေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာ မိဘမ်ိဳးရိုး အစဥ္အဆက္ကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ဖို႔ 'ဆားနိမ္း' Sur Name တပ္တဲ့ အေလ့အထကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ဒီေန႔ လက္ခံက်င့္သံုးတာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး မမဘ၀င္မက်ဘူးေပါ့''
''ကို၀င္းျငိမ္း ေမးလာတဲ့ 'ဆားနိမ္း' နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ေျဖရမည္ဆိုရင္ နာမည္ကအဓိက မဟုတ္ပါဘူး။ မိဘေတာ္တိုင္း သားသမီးက မေတာ္ႏိုင္ဘူး။ ေတာ္တဲ့ မိဘရဲ႕နာမည္ကို ဆက္ခံလိုက္ရံုနဲ႔ ဒီသားသမီးဟာ ေတာ္မလာဘူး ဆိုတာ သိေစခ်င္လို႔ပါ။ မိဘကစာေရးစရာ ျဖစ္ေပမယ့္ သားသမီးတိုင္းဟာ စာေရးဆရာ ျဖစ္မလာႏိုင္ပါဘူး။ ေရႊမန္းတင္ေမာင္ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဥပမာကို မမ 'ကမာၻၾကီးနဲ႔ ကိုင္ေပါက္မယ္' မွာ ေရးခဲ့ပါတယ္။
ဥပမာ-ကိုညြန္႔၀င္း ဆိုရင္ ရုပ္ရွင္မွာ သရဖူေဆာင္းတယ္၊ အကယ္ဒမီ ရတယ္။ထူးခၽြန္တယ္ ေပါ့ေလ။ မိဘက ဇာတ္သဘင္မွာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေပမယ့္ ဇာတ္သဘင္ မ်ာ သူေနရာမယူဘူး။ သူဟာ ဒုတိယ ေရႊမန္းတင္ေမာင္ လည္း မဟုတ္ဘူး။ ကိုညႊန္း၀င္းပဲ။ အဲသလိုပဲ ကိုယ္အစြမ္း အစနဲ႔ သီးျခား ေအာင္ျမင္မႈ ရေအာင္ ၾကိဳးစားေစခ်င္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မိဘနာမည္ကို သားသမီးက ယူျပီးေတာ့ ဆက္ခံျပီးေတာ့ ဒီအရွိန္အ၀ါ ကေလး ကိုပဲ ခိုလႈံျပီးေတာ့ ကိုယ္က မိဘလိုပဲ ေအာင္ျမင္လာလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ေစခ်င္ဘူး။ အခ်ိဳ႕ သားသမီးေတြ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ မိဘနာမည္ ေနာက္ကထည့္ျပီး ဘာမွမျဖစ္ၾကတာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ မမက နာမည္အဓိကမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆကို တင္ျပခဲ့တာပါ၊ အဲဒါပါပဲ''
''ကမာၻၾကီးနဲ႔ ကိုင္ေပါက္မယ္ ေရးတုန္းက စတီယုိေလာကကို ေတာ္ေတာ္ကေလး ေလ့လာခဲ့မယ္ ထင္ပါတယ္။ စတိတ္ရႈိးေတြ ဘာေတြလဲ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ထားပံု ေပၚပါတယ္။ ဥပမာ အဲဒီတုန္းက စတီရီယို သီခ်င္းေတြဟာ စာသားထက္ သံစဥ္ကို ဂရုစိုက္ ၾကတဲ့အခ်ိန္ ဆိုေတာ့ စာသားေတြက ဗမာစကား ကို ဗမာလူမ်ိဳးေတြကို နားမလည္ေလာက္ ေအာင္ေရးခဲ့ၾကတာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ 'ကမာၻၾကီးနဲ႔ ကိုင္ေပါက္မယ္' ထဲမွာ ဘာေတြ႔လိုက္သလဲဆိုေတာ့ စတီရီယို သီခ်င္းဆိုတာ ဗမာ ေတြ နားမလည္ႏိုင္တဲ့ စကားလံုးစာသားေတြ ေခြေခါက္ျပီး ေရးထားတာ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိး တြ႕လိုက္ ရပါတယ္။ အဲဒီေခတ္က မမေလ့လာခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြနဲ႔ ဒီေန႔ စတီရီယိုသီခ်င္းေတြ ႏႈိင္းယွဥ္ေလ့လာ လာေတာ့ ဘယ္လိုမ်ား ျမင္မိသလဲ''
ဒီေန႔ စတီရီယိုသီခ်င္းေတြမွာ စာသားေတြ အင္မတန္ အႏွစ္သာရ ပါလာပါတယ္။ ေလးေလးနက္နက္ ဆိုလာ ၾကတယ္။ ေကာ္ပီသီခ်င္းမွာေတာင္မွ စကားလံုး သိပ္ေကာင္း လာတယ္။ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ ဆိုတာ ေတာ့ ေျပာမေနဲ႔ေတာ့။ သံစဥ္ကလည္း ကိုယ္ပိုင္ျဖစ္ျပန္၊ စကားလံုးေတြကလည္း အဓိပၢာယ္ ျပည့္ျပည့္၀၀ နဲ႔ သိပ္ေကာင္းလာတယ္။ အေကာင္းရွိရင္ အည့ံရွိတယ္ ဆိုတာလို အညံ့ေတြလည္း ရွိမွာေပါ့ေလ။
''ႏွစ္ဆယ္ရာစု ျငိမ္းျငိမ္းႏုမွာ ဇာတ္သဘင္ ေဆာင္းပါးရွင္တစ္ဦးက ျငိမ္းျငိမ္းႏိုကို ေလဘာတီ မျမရင္ရဲ႕ အကေတြ ျပန္လည္ဆန္းသစ္ပါလားလို႔ ေျပာလိုက္တဲ့ အခါမွာ ျငိမ္းၿငိမ္းႏု က အေဟာင္းေတြကို ျပန္လည္ဆန္းသစ္တယ္ ဆိုတာ အသစ္ တီထြင္ႏိုင္စြမ္းမရွိတဲ့ သူေတြလုပ္တဲ့ အလုပ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ေနာက္ ကမာၻၾကီးနဲ႔ ကိုင္ေပါက္မယ္မွာလည္း စတီရီယို အဆိုေတာ္ ေအးေအးႏုက ဒီသေဘာမ်ိဳးပဲ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါဆို ဒီဇာတ္ေကာင္ ႏွစ္ေကာင္ကုိ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ မမကုိယ္တုိင္က ျပန္လည္ ဆန္းသစ္္ျခင္း ဆုိတာကုိ လက္မခံတဲ့သေဘာမ်ား ရွိသလား။ ကြ်န္ေတာတုိ႕ စတီရီယိုေလာကမွာ ျပန္လည္ ဆန္းသစ္ေတး ေတြ ေခတ္စားေနတာကုိေကာ ဘယ္လုိမ်ား ျမင္လုိ႔လဲ’
’’ျပန္လည္ဆန္းသစ္ျခင္းကုိ လက္မခံဘူးရယ္လုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ဒါေပမဲ့ကုိယ္ပုိင္သာ အသစ္ တီထြင္ေစခ်င္တယ္။ အရင္ အေဟာင္းကုိ ျပန္လည္ ဆန္းသစ္တာဟာေညာင္းေနတဲ့သူရဲ႕ အလုပ္လုိ႔ မမ ျမင္တယ္။ စိတ္ေညာင္းေနတဲ့ လူေတြ၊ စိတ္မအား လက္မအား ရွိေနတဲ့ သူေတြ လုပ္လုိ႔ပဲ ျမင္တယ္။ ကုိယ္ပုိင္ ဆန္းသစ္မႈ၊ ကုိယ္ပုိင္တီတြင္မႈ မဟုတ္ေတာ့ သိပ္ျပီးေတာ့ ေျပာပေလာက္တဲ့၊ ခ်ီးမြမ္းေလာက္တဲ့ အႏုပညာ ေတာ့ ျဖစ္မလာဘူးေပါ့’’
ဒါဆုိ ဒီေန႔ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္ သီခ်င္းေတြကုိ ျပန္လည္ဆန္းသစ္ေနၾကတာေကာ
’’ျပန္လည္ဆန္းသစ္တာကေတာ့ ကုိယ့္မူ ကုိယ္ဟန္နဲ႔ ျပန္ဆုိၾကတာ ဆုိေတာ့ တခ်ဳိ႕လည္း အရင္ကထက္ ပုိေကာင္း လာတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေတးေရးသူေတြအေနနဲ႔ဆုိရင္ အသစ္ ဖန္တီးတာပဲ ေကာင္း ပါတယ္။ ဆုိတာကေတာ့ ဆုိၾကေပါ့’’
’’ေနာက္တစ္ခု ေမးရရင္ေတာ့ ေခါက္ထီးကေလး မလု႔ံတလုံံ႔ ဇာတ္သိမ္းခါနီးေလာက္မွာ တရားသူၾကီး အဖဲြ႕၀င္ ကုိခင္ေဇာ္ဦးနဲ႔ ဥပေဒအက်ဳိးေဆာင္မေလး အမြန္တုိ႔ ပ်က္စီး ေလလြင့္ခဲ့ရရွာတဲ့ ခေရ လုိ႔ ေခၚတဲ့ ေႀကြရဲ႕ အေၾကာင္းနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဗီဇနဲ႔ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေဆြးေႏြးၾကတာ ေတြ႕ရတယ္။ မမ အယူအဆ ေျပာပါဦး။ ’’
’’အဲဒီကိစၥကေတာ့ သိပ္ျပီး ျပသနာျဖစ္တဲ့ ကိစၥပါပဲ။ ဒီစာအုပ္ ထြက္ျပီးကတည္းက စာေပေလာကမွာ အရမ္းဂယက္ ရုိက္တာပဲ။ ေဆြးေႏြးပဲြေတြ ၊စာတမ္းဖတ္ပဲြေတြမွာလည္း ဒီကိစၥကုိ ေတာ္ေတာ္ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ဟုိတစ္ေလာကလည္း တကၠသိုလ္မွာ ျမန္မာစာဌာနက ၾကီးမွဴးတဲ့ စာတမ္းဖတ္ပဲြမွာ စာတမ္းတစ္ခု ဖတ္သြားတယ္။ မုုိးမုိး (အင္းလ်ား)နဲ႔ စမ္းစမ္းႏြဲ႕ (သာယာ၀တီ) တုိ႔ရဲ႕၀တၳဳမ်ား ႏႈိင္းယွဥ္ ေ၀ဖန္ခ်က္ ဆုိျပီးေတာ့ ဖတ္သြားတယ္။ အဲဒီမွာလည္းပဲ စမ္းစမ္းႏဲြ႕ ၀တၳဳမ်ားဆုိတဲ့ အပုိင္းနဲ႔ ပတ္သက္ ျပီးေတာ့ ေခါက္ထီးကေလး မလုံ႔တလုံ႔၀တၳဳမွာ ပါတဲ့ ဒီဗီဇနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ကိစၥကုိ စာေရးဆရာက တင္ျပထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ မိန္းကေလးေတြ ပ်က္စီးတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔႔ေပါ့ေလ။ အဲဒါ သူတုိ႔အေနနဲ႔ လက္မခံႏုိင္ဘူးေပါ့ေလ။ အဲဒါ သူတို႔အေနနဲ႔ လက္မခံႏုိင္ဘူးေပါ့ေလ။ အဲဒီဥစၥာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေ၀ဖန္တုိက္ခုိက္ၾကပါတယ္။
အမွန္ေတာ့ ကြ်န္မတုိ႔ ဒီအရြယ္ေရာက္စ ငယ္ငယ္ကတည္း ဖတ္လာတဲ့၀တၱဳေတြမွာ သိပ္ ျပီး ေရပန္း စားခဲ့တယ္။ သိပ္ျပီးေတာ့ ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ ၀တၳဳေတြမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ မိန္းကေေလး ေတြ ပ်က္စီးရတာ ကုိ ျပတယ္။ အင္မတန္ သနားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဖဲြႏဲြ႕တယ္။ ပ်က္စီးရတဲ့ မိန္းကေလးေတြကုိ ဂုဏ္ျပဳစရာေကာင္းေလာက္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္္အျဖစ္နဲ႔ သူတုိ႔က ဖြဲ႔တယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ဒီမိန္းကေလးေတြ ဘာေၾကာင့္ ပ်က္စီးရသလဲဆုိတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး တရားခံရွာေတာ့ ေခတ္ၾကီးက မေကာင္းလုိ႔၊စနစ္ၾကီးက ေခတ္နဲ႔ စနစ္ေပၚမွာပဲ ပုံခ်လုိက္သည္။ ဒီ မိန္းကေလးေတြ ဘက္က ဗီဇဆိုုုုုုုုုုုုုုုုုတဲ့ပဋိသေႏၶစိတ္က ေလ်ာ့ရဲမႈေတြကုိ လုံးလုံးမျပဘူး။ ေဖ်ာက္ထား လုိက္တယ္..
ဆက္ရန္
ရပါတယ္၊ အဲဒါေလးေတြက စ, ေျပာရမယ္ဆိုရင္ မမကို ၁၉၄၅ ခုႏွစ္က သာယာ၀တီမွာ ေမြးခဲ့ပါတယ္။ မိဘ ေတြကေတာ့ ဦးတင္ေမာင္၊ ေဒၚပုစိန္။ ကုန္သည္ေတြေပါ့။ ခင္ပြန္းကေတာ့ ကိုထြန္းညြန္႔ဦးပါ။ မ်ိဳးရိုး ထဲမွာလည္း စာေရးတဲ့သူ မရွိခဲ့ဘူး။ ေမာင္ႏွမေတြထဲမွာလည္း မပါပါဘူး။ မမတို႔ ေမာင္ႏွမ ရွစ္ေယာက္ ရွိတယ္။
''မမက..... ''
''နံပါတ္၀မ္း.....အၾကီးဆံုးေလ''
'' မမ စာစာ, ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္က''
''၁၉၅၈ ခုႏွစ္က စ, ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။ တိုင္းရင္းေမဂ်ာနယ္မွာ ကဗ်ာ စေရးခဲ့တယ္''
''ကေလာင္နာမည္က စမ္းစမ္းႏြဲ႕(သာယာ၀တီ) ပဲလား''
''ဒီနာမည္နဲ႔လည္း ေရးခဲ့တယ္၊ ေနာက္ စမ္းစမ္းႏြဲ႕ (သတင္းေထာက္) ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔လည္း ေရးတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္ကုန္းက သာယာ၀တီခရိုင္ အမ်ိဳးသမီး သတင္းေထာက္လုပ္ေန တာကို္း။ ကဗ်ာလည္း ေရးရင္း ၀တၳဳ၊ သတင္းေဆာင္းပါးေတြေရာ စာနယ္ဇင္းေတြမွာ ေရးခဲ့တယ္''
''သတင္းေဆာင္းပါးက ဘယ္သတင္းစာေတြအတြက္ ေရးခဲ့တာလဲ''
''ဗိုလ္တေထာင္ရွိတယ္၊ ျပည္ေတာင္စု၊ ႏိုင္ငံသစ္၊ အိုးေ၀တုိ႔မွာ ေရးခဲ့တယ္''
''အဲဒီကေန တုိင္းရင္းေမ မွာ ပထမဆံုး ၀တၳဳစေရးတယ္ ဆိုပါေတာ့''
''ဟုတ္ပါတယ္၊ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ကေလာင္နာမည္ေတြက အမ်ားၾကီးပါပဲ၊ တုိင္းရင္းေမမွာ စေရးျဖစ္တဲ့ ၀တၳဳက 'ေၾကြေလေသာ ခ်စ္ဖူးတစ္ငံု'၊ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ေလာက္က ျဖစ္္မယ္ထင္တယ္၊ ဘယ္လ လဲ ဆိုတာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး''
''အဲဒီ၀တၳဳ ေရးခဲ့တဲ့ ကေလာင္နာမည္ကေကာ''
''၀တီႏြဲ႕ေလး....တဲ့၊ အဲဒီိက စျပီးေတာ့ ကဗ်ာေတြကို ရႈမ၀၊ ျမ၀တီ၊ ေငြတာရီ၊ အိုးေ၀စတဲ့ မဂၢဇင္းေတြမွာ အစဥ္တစိုက္ ေရးလာတယ္။ ေၾကီးမံုမွာေတာ့ သတင္းေဆာင္းပါးေတြ ေရးတယ္။ လံုးခ်င္း၀တၳဳကိုေတာ့ ၁၉၇၄ခုႏွစ္မွ စေရးျဖစ္တယ္''
''ပထမဆံုး ေရးတဲ့ လံုးခ်င္း၀တၳဳက''
''ျမမရွား၊ စိန္မရွား အလြန္ပင္မ်ားပါရဲ႕''
''ဒုတိယလံုးခ်င္းကေကာ''
''ကမာၻၾကီးနဲ႔ ကိုင္ေပါက္မယ္၊ တတိယလံုးခ်င္းကေတာ့ မဟူရာ အက်ဥ္းေထာင္၊ ေနာက္ 'ႏွစ္ဆယ္ရာစု ျငိမ္းျငိမ္းႏု'၊ ေနာက္'ေခါက္ထီးကေလး မလံု႔တလံု'၊ ေနာက္ 'ကိုကိုကံရာဇာ' တို႔ေရးခဲ့ပါတယ္''
''ခုေလာေလာဆယ္ မမလံုးခ်င္းအစီအစဥ္ မရွိေသးဘူးေပါ့''
''စာေပစိစစ္ေရးကို တင္ထားတာ တခ်ိဳ႕ေတာ့ က်ေနပါျပီ၊ ၀တၳဳလတ္ေခၚမွာေပါ့၊ တျခား စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ တဲြထုတ္တာမ်ိဳးေလ''
''မမ၀တၳဳေတြထဲက ကမာၻၾကီး၊ ႏွစ္ဆယ္ရာစု၊ မဟူရာအက်ဥ္းေထာင္တုိ႔ကို ဖတ္မိတဲ့အခါ မွာ မမအယူအဆတစ္ခုကို ေတြ႕လာတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ မိဘရဲ႕ နာမည္ကို သားသမီးမွာ ထည့္မွည့္ျခင္း အားျဖင့္ သားသမီးအေပၚမွာ မိဘရဲ႕အရိပ္အာ၀ါသာ ထိုးက်တယ္။ ဒါမ်ိဳးကို မမ မၾကိဳက္ဘူးဆိုတဲ့ အေတြး အေခၚ တစ္ခု ေတြ႕ရတယ္''
''ဟုတ္ပါတယ္၊ မမေရးခဲ့တယ္''
''ဒါဆိုရင္ ေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာ မိဘမ်ိဳးရိုး အစဥ္အဆက္ကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ဖို႔ 'ဆားနိမ္း' Sur Name တပ္တဲ့ အေလ့အထကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ဒီေန႔ လက္ခံက်င့္သံုးတာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး မမဘ၀င္မက်ဘူးေပါ့''
''ကို၀င္းျငိမ္း ေမးလာတဲ့ 'ဆားနိမ္း' နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ေျဖရမည္ဆိုရင္ နာမည္ကအဓိက မဟုတ္ပါဘူး။ မိဘေတာ္တိုင္း သားသမီးက မေတာ္ႏိုင္ဘူး။ ေတာ္တဲ့ မိဘရဲ႕နာမည္ကို ဆက္ခံလိုက္ရံုနဲ႔ ဒီသားသမီးဟာ ေတာ္မလာဘူး ဆိုတာ သိေစခ်င္လို႔ပါ။ မိဘကစာေရးစရာ ျဖစ္ေပမယ့္ သားသမီးတိုင္းဟာ စာေရးဆရာ ျဖစ္မလာႏိုင္ပါဘူး။ ေရႊမန္းတင္ေမာင္ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဥပမာကို မမ 'ကမာၻၾကီးနဲ႔ ကိုင္ေပါက္မယ္' မွာ ေရးခဲ့ပါတယ္။
ဥပမာ-ကိုညြန္႔၀င္း ဆိုရင္ ရုပ္ရွင္မွာ သရဖူေဆာင္းတယ္၊ အကယ္ဒမီ ရတယ္။ထူးခၽြန္တယ္ ေပါ့ေလ။ မိဘက ဇာတ္သဘင္မွာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေပမယ့္ ဇာတ္သဘင္ မ်ာ သူေနရာမယူဘူး။ သူဟာ ဒုတိယ ေရႊမန္းတင္ေမာင္ လည္း မဟုတ္ဘူး။ ကိုညႊန္း၀င္းပဲ။ အဲသလိုပဲ ကိုယ္အစြမ္း အစနဲ႔ သီးျခား ေအာင္ျမင္မႈ ရေအာင္ ၾကိဳးစားေစခ်င္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မိဘနာမည္ကို သားသမီးက ယူျပီးေတာ့ ဆက္ခံျပီးေတာ့ ဒီအရွိန္အ၀ါ ကေလး ကိုပဲ ခိုလႈံျပီးေတာ့ ကိုယ္က မိဘလိုပဲ ေအာင္ျမင္လာလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ေစခ်င္ဘူး။ အခ်ိဳ႕ သားသမီးေတြ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ မိဘနာမည္ ေနာက္ကထည့္ျပီး ဘာမွမျဖစ္ၾကတာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ မမက နာမည္အဓိကမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆကို တင္ျပခဲ့တာပါ၊ အဲဒါပါပဲ''
''ကမာၻၾကီးနဲ႔ ကိုင္ေပါက္မယ္ ေရးတုန္းက စတီယုိေလာကကို ေတာ္ေတာ္ကေလး ေလ့လာခဲ့မယ္ ထင္ပါတယ္။ စတိတ္ရႈိးေတြ ဘာေတြလဲ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ထားပံု ေပၚပါတယ္။ ဥပမာ အဲဒီတုန္းက စတီရီယို သီခ်င္းေတြဟာ စာသားထက္ သံစဥ္ကို ဂရုစိုက္ ၾကတဲ့အခ်ိန္ ဆိုေတာ့ စာသားေတြက ဗမာစကား ကို ဗမာလူမ်ိဳးေတြကို နားမလည္ေလာက္ ေအာင္ေရးခဲ့ၾကတာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ 'ကမာၻၾကီးနဲ႔ ကိုင္ေပါက္မယ္' ထဲမွာ ဘာေတြ႔လိုက္သလဲဆိုေတာ့ စတီရီယို သီခ်င္းဆိုတာ ဗမာ ေတြ နားမလည္ႏိုင္တဲ့ စကားလံုးစာသားေတြ ေခြေခါက္ျပီး ေရးထားတာ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိး တြ႕လိုက္ ရပါတယ္။ အဲဒီေခတ္က မမေလ့လာခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြနဲ႔ ဒီေန႔ စတီရီယိုသီခ်င္းေတြ ႏႈိင္းယွဥ္ေလ့လာ လာေတာ့ ဘယ္လိုမ်ား ျမင္မိသလဲ''
ဒီေန႔ စတီရီယိုသီခ်င္းေတြမွာ စာသားေတြ အင္မတန္ အႏွစ္သာရ ပါလာပါတယ္။ ေလးေလးနက္နက္ ဆိုလာ ၾကတယ္။ ေကာ္ပီသီခ်င္းမွာေတာင္မွ စကားလံုး သိပ္ေကာင္း လာတယ္။ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ ဆိုတာ ေတာ့ ေျပာမေနဲ႔ေတာ့။ သံစဥ္ကလည္း ကိုယ္ပိုင္ျဖစ္ျပန္၊ စကားလံုးေတြကလည္း အဓိပၢာယ္ ျပည့္ျပည့္၀၀ နဲ႔ သိပ္ေကာင္းလာတယ္။ အေကာင္းရွိရင္ အည့ံရွိတယ္ ဆိုတာလို အညံ့ေတြလည္း ရွိမွာေပါ့ေလ။
''ႏွစ္ဆယ္ရာစု ျငိမ္းျငိမ္းႏုမွာ ဇာတ္သဘင္ ေဆာင္းပါးရွင္တစ္ဦးက ျငိမ္းျငိမ္းႏိုကို ေလဘာတီ မျမရင္ရဲ႕ အကေတြ ျပန္လည္ဆန္းသစ္ပါလားလို႔ ေျပာလိုက္တဲ့ အခါမွာ ျငိမ္းၿငိမ္းႏု က အေဟာင္းေတြကို ျပန္လည္ဆန္းသစ္တယ္ ဆိုတာ အသစ္ တီထြင္ႏိုင္စြမ္းမရွိတဲ့ သူေတြလုပ္တဲ့ အလုပ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ေနာက္ ကမာၻၾကီးနဲ႔ ကိုင္ေပါက္မယ္မွာလည္း စတီရီယို အဆိုေတာ္ ေအးေအးႏုက ဒီသေဘာမ်ိဳးပဲ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါဆို ဒီဇာတ္ေကာင္ ႏွစ္ေကာင္ကုိ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ မမကုိယ္တုိင္က ျပန္လည္ ဆန္းသစ္္ျခင္း ဆုိတာကုိ လက္မခံတဲ့သေဘာမ်ား ရွိသလား။ ကြ်န္ေတာတုိ႕ စတီရီယိုေလာကမွာ ျပန္လည္ ဆန္းသစ္ေတး ေတြ ေခတ္စားေနတာကုိေကာ ဘယ္လုိမ်ား ျမင္လုိ႔လဲ’
’’ျပန္လည္ဆန္းသစ္ျခင္းကုိ လက္မခံဘူးရယ္လုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ဒါေပမဲ့ကုိယ္ပုိင္သာ အသစ္ တီထြင္ေစခ်င္တယ္။ အရင္ အေဟာင္းကုိ ျပန္လည္ ဆန္းသစ္တာဟာေညာင္းေနတဲ့သူရဲ႕ အလုပ္လုိ႔ မမ ျမင္တယ္။ စိတ္ေညာင္းေနတဲ့ လူေတြ၊ စိတ္မအား လက္မအား ရွိေနတဲ့ သူေတြ လုပ္လုိ႔ပဲ ျမင္တယ္။ ကုိယ္ပုိင္ ဆန္းသစ္မႈ၊ ကုိယ္ပုိင္တီတြင္မႈ မဟုတ္ေတာ့ သိပ္ျပီးေတာ့ ေျပာပေလာက္တဲ့၊ ခ်ီးမြမ္းေလာက္တဲ့ အႏုပညာ ေတာ့ ျဖစ္မလာဘူးေပါ့’’
ဒါဆုိ ဒီေန႔ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္ သီခ်င္းေတြကုိ ျပန္လည္ဆန္းသစ္ေနၾကတာေကာ
’’ျပန္လည္ဆန္းသစ္တာကေတာ့ ကုိယ့္မူ ကုိယ္ဟန္နဲ႔ ျပန္ဆုိၾကတာ ဆုိေတာ့ တခ်ဳိ႕လည္း အရင္ကထက္ ပုိေကာင္း လာတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေတးေရးသူေတြအေနနဲ႔ဆုိရင္ အသစ္ ဖန္တီးတာပဲ ေကာင္း ပါတယ္။ ဆုိတာကေတာ့ ဆုိၾကေပါ့’’
’’ေနာက္တစ္ခု ေမးရရင္ေတာ့ ေခါက္ထီးကေလး မလု႔ံတလုံံ႔ ဇာတ္သိမ္းခါနီးေလာက္မွာ တရားသူၾကီး အဖဲြ႕၀င္ ကုိခင္ေဇာ္ဦးနဲ႔ ဥပေဒအက်ဳိးေဆာင္မေလး အမြန္တုိ႔ ပ်က္စီး ေလလြင့္ခဲ့ရရွာတဲ့ ခေရ လုိ႔ ေခၚတဲ့ ေႀကြရဲ႕ အေၾကာင္းနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဗီဇနဲ႔ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေဆြးေႏြးၾကတာ ေတြ႕ရတယ္။ မမ အယူအဆ ေျပာပါဦး။ ’’
’’အဲဒီကိစၥကေတာ့ သိပ္ျပီး ျပသနာျဖစ္တဲ့ ကိစၥပါပဲ။ ဒီစာအုပ္ ထြက္ျပီးကတည္းက စာေပေလာကမွာ အရမ္းဂယက္ ရုိက္တာပဲ။ ေဆြးေႏြးပဲြေတြ ၊စာတမ္းဖတ္ပဲြေတြမွာလည္း ဒီကိစၥကုိ ေတာ္ေတာ္ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ဟုိတစ္ေလာကလည္း တကၠသိုလ္မွာ ျမန္မာစာဌာနက ၾကီးမွဴးတဲ့ စာတမ္းဖတ္ပဲြမွာ စာတမ္းတစ္ခု ဖတ္သြားတယ္။ မုုိးမုိး (အင္းလ်ား)နဲ႔ စမ္းစမ္းႏြဲ႕ (သာယာ၀တီ) တုိ႔ရဲ႕၀တၳဳမ်ား ႏႈိင္းယွဥ္ ေ၀ဖန္ခ်က္ ဆုိျပီးေတာ့ ဖတ္သြားတယ္။ အဲဒီမွာလည္းပဲ စမ္းစမ္းႏဲြ႕ ၀တၳဳမ်ားဆုိတဲ့ အပုိင္းနဲ႔ ပတ္သက္ ျပီးေတာ့ ေခါက္ထီးကေလး မလုံ႔တလုံ႔၀တၳဳမွာ ပါတဲ့ ဒီဗီဇနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ကိစၥကုိ စာေရးဆရာက တင္ျပထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ မိန္းကေလးေတြ ပ်က္စီးတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔႔ေပါ့ေလ။ အဲဒါ သူတုိ႔အေနနဲ႔ လက္မခံႏုိင္ဘူးေပါ့ေလ။ အဲဒါ သူတို႔အေနနဲ႔ လက္မခံႏုိင္ဘူးေပါ့ေလ။ အဲဒီဥစၥာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေ၀ဖန္တုိက္ခုိက္ၾကပါတယ္။
အမွန္ေတာ့ ကြ်န္မတုိ႔ ဒီအရြယ္ေရာက္စ ငယ္ငယ္ကတည္း ဖတ္လာတဲ့၀တၱဳေတြမွာ သိပ္ ျပီး ေရပန္း စားခဲ့တယ္။ သိပ္ျပီးေတာ့ ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ ၀တၳဳေတြမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ မိန္းကေေလး ေတြ ပ်က္စီးရတာ ကုိ ျပတယ္။ အင္မတန္ သနားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဖဲြႏဲြ႕တယ္။ ပ်က္စီးရတဲ့ မိန္းကေလးေတြကုိ ဂုဏ္ျပဳစရာေကာင္းေလာက္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္္အျဖစ္နဲ႔ သူတုိ႔က ဖြဲ႔တယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ဒီမိန္းကေလးေတြ ဘာေၾကာင့္ ပ်က္စီးရသလဲဆုိတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး တရားခံရွာေတာ့ ေခတ္ၾကီးက မေကာင္းလုိ႔၊စနစ္ၾကီးက ေခတ္နဲ႔ စနစ္ေပၚမွာပဲ ပုံခ်လုိက္သည္။ ဒီ မိန္းကေလးေတြ ဘက္က ဗီဇဆိုုုုုုုုုုုုုုုုုတဲ့ပဋိသေႏၶစိတ္က ေလ်ာ့ရဲမႈေတြကုိ လုံးလုံးမျပဘူး။ ေဖ်ာက္ထား လုိက္တယ္..
ဆက္ရန္
Comments
Post a Comment