Shint Nyo Lay

ဘဝသင္ခန္းစာ(၅၉) ကမ္းေျခမွသူေဌးကအိမ္သုိ့ ဖုန္းဆက္ေနသည္။ "ေဟ့ေကာင္ၾကီး....အိမ္မွာဘယ္လုိ အေျခအေနရွိလဲ..ေအးေဆးပဲလား" "ဟာ....မေအးေဆးဘူးဆရာ....ဆရာေမြးထားတဲ့..ၾကက္တူေရြးၾကီးေသသြားျပီ" "ေဟ...မင္းဂရုစုိက္ျပီးအစာမေကြ်းဘူးလားေဟ့ေကာင္..." "ေကြ်းပါတယ္ဆရာရယ္..."

ဘဝသင္ခန္းစာ(၅၈)            တစ္ေန႔ မဟတၱမဂႏၶီႀကီး ခရီးသြားရန္ရထားေပၚအတက္မွာသူ၏ဖိနပ္တစ္ဖက္ ကၽြတ္ၿပီး ေအာက္ဘက္ သံလမ္းေပၚက်သည္။ ရထားက ထြက္စျပဳေနၿပီျဖစ္ရာသူျပန္ေကာက္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့။

ရသစာေပတိမ္ေကာမသြားဘူး                     စာေရးဆရာမ ႏုႏုရည္အင္း၀ရဲ႕ ျပံဳး၍လည္း ကန္ေတာ့ခံေတာ္မူပါ၊ ရယ္၍လည္း ကန္ေတာ့ ခံေတာ္မူပါ (Smile As They Bow အမည္ႏွင့္ အေမရိကန္လူမ်ဳိးဘာသာျပန္ဆရာ အဲလ္ဖရက္ ဘင္းေဘာင္ဆိုသူက အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္) ၀တၳဳဟာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာမွ စတင္ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ အာရွ စာေပဆု (Man Asian Literary Prize) အတြက္ ေနာက္ဆုံးဆန္ကာတင္ ငါးဦးအဆင့္အထိ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။

ဘဝသင္ခန္းစာ(၅၇)  ပထမတစ္ေန႔ ... အေမာင္ယုန္က ျမစ္ေဘးမွာ ငါးသြားမွ်ားတယ္.. ဘာငါးမွမမိဘူး.. လက္ဗလာနဲ႔ အိမ္ျပန္သြားတယ္. ဒုတိယတစ္ေန႔ ...

ဆင္ရာတိမ္မိုး ႏွင့္ အမ်ားပိုင္ စကားလံုးမ်ား စကားလံုးေတြ နာမည္ႀကီးေသာအခါ အမ်ားပိုင္သြားတတ္ေလသည္။

ဘဝသင္ခန္းစာ(၅၆)                                                                                                                                                                    ...

ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ေပၚက အသံုးေတြ အမွန္ျဖစ္မလာဖို႔                   မနက္ခင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ လက္ဖက္ရည္ပါဆယ္ ဝယ္ေနတုန္း သူငယ္ခ်င္း တေယာက္နဲ႔ ေတြ႔တယ္။ သူငယ္ခ်င္းက ေခးေလး ေနေကာင္းလားလို႔ ေမးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြီး ယာဥ္တုိက္မႈျဖစ္တာ အေျခအေန ဘယ္လိုလဲလို႔ ေမးတယ္။ သူ ေမးသမွ် ေသခ်ာနားေထာင္ၿပီး ျပန္ေျဖေနရတယ္။

ဘဝသင္ခန္းစာ(၅၅) ခဲဖ်က္ ။ ။ မွားရင္ဖ်က္ေပးမယ္ေနာ္။ ခဲတံ ။ ။ ငါ ဘယ္ေတာ့မွ မမွားဘူး ႕႕႕႕႕ ခြ်န္စက္ ။ ။ ခြ်န္ေပးမယ္ေလ ႕႕႕႕႕ ခဲတံ ။ ။ ငါ ငတံုး မဟုတ္ဘူးကြ

ဘာသာျပန္စာေရးနည္းေတြကို ဘယ္လိုေလ့လာခဲ့သလဲ              တကူးတက ကၽြန္မေလ့လာတာမ်ဳိးမ႐ွိခဲ့ဖူးဘူး။ေျပာရရင္ ရယ္စရာေတာ့ေကာင္းတယ္.... အရင္တုန္းက စာအုပ္ေတြစဖတ္ခ်ိန္ ကၽြန္မဘာသာျပန္စာေတြ မဖတ္ဘူး။ အဲဒီတုန္းက မဂၢဇင္းေတြအဖတ္ မ်ားေတာ့ မဂၢဇင္းထဲပါတဲ့ ဘာသာျပန္ေတြဆိုတစ္ပုဒ္မွ မဖတ္ျဖစ္ဘူး။ မႀကိဳက္လို႔ မဟုတ္ဘူး.. ကၽြန္မ နာမည္ေတြ မမွတ္ႏိုင္လို႔။ တခ်ဳိ႕ အဂၤလိပ္နာမည္အ႐ွည္ႀကီးေတြကို ကၽြန္မမမွတ္ႏိုင္ဘူး။

ဘဝသင္ခန္းစာ(၅၄)                            ဆရာ၀န္ဆီ လာေတြ ့ရင္း လူနာအမ်ိဴးသမီး တစ္ေယာက္ ရုတ္တရက္ ခ်ဳံးပဲြခ် ငိုသည္ ။ " ကၽြန္မေလာက္ ကံဆိုးတဲ့ မိန္းမ ဒီေလာကမွာ မရွိေတာ့ပါဘူးရွင္...ကၽြန္မေယာက္်ားကို ကၽြန္မ ကေလး (၁၂) ေယာက္ေမြးေပးခဲ့တယ္..၊ အခု သူ...ကၽြန္မကို မခ်စ္ေတာ့ဘူးလို ့ ေျပာတယ္..၊ ရက္စက္လိုက္တာ ဆရာရယ္...."

၂၀ ရာစု အထူးျခားဆံုး ျမန္မာစာအုပ္မ်ား ၁။ ဂ်ိမ္းစ္လွေက်ာ္ - ေမာင္ရင္ေမာင္ မမယ္မ (၁၉၀၄) ၂။ ဝန္စာေရးဦးႀကီး - ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္သည္ ေမာင္မႈိင္း (၁၉၀၄) ၃။ ဦးတိေလာက - ပ႑ိတေဝဒနိယဒီပနီက်မ္း (၁၉၀၅) ၄။ ဦးလတ္ - ေရႊျပည္စိုး (၁၉၁၄)

သက္တန္႔ေတြလို ခက္တယ္ဗ်ာ ႏိုင္ငံေရးစိတ္မဝင္စားပါဘူးဆိုတာကို အိမ္လာၿပီး ခဏခဏစည္းရံုးေရးဆင္းေနတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ကလည္း ယိုးဒယားဘက္ေက်ာင္းထိုင္တဲ့ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးေသးတယ္။ အဲဒီအပိုင္းေတြ စိတ္မဝင္စားပါဘူးဆိုၿပီး ပိတ္ေျပာထားရတယ္။ ဒါေတာင္ အဲဒီဘုန္းႀကီးက အမွတ္တရေပါ့ဆိုၿပီး ဖုန္းနဲ႔ဓာတ္ပံုရိုက္လို႔ အဖြဲ႕လိုက္ပံုထဲ ပါသြားေသးတယ္။ ခက္ဖူးလား။

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၅၃)                     တစ္ခါက သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ဟာ ျမစ္တစ္ခုမွာ ေရခ်ိဳးေနၾကသည္။ ေရမကူးတတ္သည့္တစ္ေယာက္က ေရဖလားႏွင့္ ခပ္ၿပီးခ်ိဳးသည္။ က်န္တစ္ေယာက္က ေရကူးတတ္သျဖင့္ ျမစ္အလည္သို႕သြားခ်ိဳးသည္။

 သက္တန္႔ေတြလို ခက္တာဗ်ာ ႏိုင္ငံေရးစိတ္မဝင္စားပါဘူးဆိုတာကို အိမ္လာၿပီး ခဏခဏစည္းရံုးေရးဆင္းေနတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ကလည္း ယိုးဒယားဘက္ေက်ာင္းထိုင္တဲ့ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးေသးတယ္။ အဲဒီအပိုင္းေတြ စိတ္မဝင္စားပါဘူးဆိုၿပီး ပိတ္ေျပာထားရတယ္။ ဒါေတာင္ အဲဒီဘုန္းႀကီးက အမွတ္တရေပါ့ဆိုၿပီး ဖုန္းနဲ႔ဓာတ္ပံုရိုက္လို႔ အဖြဲ႕လိုက္ပံုထဲ ပါသြားေသးတယ္။ ခက္ဖူးလား။

ဘဝသင္ခန္းစာ(၅၂)               အေဝးေျပးကားႀကီးက လမ္းဆုံလမ္းခြမွတ္တိုင္မွာ ရပ္လိုက္ေတာ့ ေခါင္းရြက္ေစ်းသည္ေလးေတြဝိုင္းအုံလာၾကတယ္။ ခ်ာတိတ္ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ ဘဲဥျပဳတ္ ၊ၾကက္ဥျပဳတ္ ၊ငုံးဥျပဳတ္ ေတြထည့္ထားတဲ့ ဗန္းေလးေခါင္းေပၚရြက္ၿပီးေလၽွာက္ေရာင္းေနတာကို ဘႀကီးညိဳ ကားေပၚကျမင္ေနရတယ္။ "ၾကက္ဥလား ၊ ဘဲဥလား ၊ ငုံးဥလား . .

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၅၁)                  ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕၏ ဘုရားပြဲတစ္ခုတြင္ ျဖစ္သည္။ ပြဲေစ်းမစမီဆပ္ကပ္ရံုဘက္သို႔လူတစ္ေယာက္ေရာက္ သြားသည္။ ဆင္တစ္ေကာင္ကို ႀကံေကၽြးေနသည့္ဆင္ထိန္းတစ္ေယာက္ ကို ေတြ႕သည္။ ဆင္၏ေရွ႕ေျခေထာက္တြင္

၂၀၁၅ ခုႏွစ္အတြက္ စာေပဗိမာန္စာမူဆု႐ွင္မ်ား ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္ဆု ပထမဆု -ခ်မ္းျမေသာ္၏ မိုးေသာက္ဂီတ ကဗ်ာမ်ား ဒုတိယဆု - ခက္လႈိင္းေက်ာ္၏ ေဝရဲရဲ ေႂကြရဲရဲ ေစတနာပန္းပြင့္မ်ား တတိယဆု - ဆန္းလြင္(ျမန္မာစာ)၏ ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္

ဘဝသင္ခန္းစာ(၅၀)                 တခါတံုးက လယ္သမားမိသားစုလူ႕ေလာကမွာေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ေနထိုင္ေနၾကတာကို မေကာင္းဆိုး၀ါးႀကီး က ေတြ႔သြားသည္။ "ဒီလူေတြကို ေႏွာက္ယွက္ရမယ္။ ငါ့ ကိုေမ့ေနၾကတယ္။ "

ဧည့္ခန္းထဲက လူငယ္ရနံ႔ႏွင့္ လည္ပင္းဖက္အက္ေဆး                ဆရာေျမလတ္ေမာင္ျမင့္သူ၏ "လူငယ္ရနံ႔" အက္ေဆးစာအုပ္ကို ထြက္ရွိၿပီး အေတာ္ၾကာမွ ဝယ္ဖတ္ျဖစ္သည္။ စဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ပံုႏွိပ္မွတ္တမ္းတြင္ မ်က္ႏွာဖံုးသ႐ုပ္ေဖာ္မပါ။ မာတိကာတြင္ စာမ်က္ႏွာနံပါတ္မပါ။ ပါေနသည္က ဆရာ့ေစတနာမ်ား၊ ေဝဒနာမ်ား၊ က႐ုဏာမ်ား။ အခ်ဳိ႕ေနရာ၌ 'ေဒါေသာ'ကေလးပင္ စြက္ေနလိုက္ေသးသည္။

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၄၉)               တစ္ခါကတရားရံုးတစ္ခုတြင္ ဘတ္စ္ စပယ္ယာက သူ႕ရဲ႕ ခရီးသည္ အေဒၚၾကီး တစ္ဦးကို ကားေပၚက ကန္ခ်လို႔ ဆိုေသာ အမႈ တစ္ခုကို စစ္ေဆးေနသည္။ တရားသူၾကီးက ကားစပယ္ယာကို ေမးသည္။ “ မင္း ခရီးသည္ ဒီအေဒၚၾကီးကို ကားေပၚက ကန္ခ်တယ္ ဆိုတာ တကယ္ပဲလား။ ”

ခိုးခ်ျခင္းလား ျပန္လည္သံုးစြဲျခင္းလား                              ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အင္တာနက္သံုးစြဲမႈ ျမင့္တက္လာတာနဲ႕အမွ် အင္တာနက္ထဲက စာေပလက္ရာေတြရဲ႕ ျပန္႔ႏွံ႕မႈကလည္း ျမင့္တက္လာပါတယ္။ စာေပလက္ရာေတြ ျပန္႕ႏွံ႕လာတဲ့အခါ လက္ရာရဲ႕မူပိုင္ခြင့္ (Copyright) အေပၚ ထိပါးမႈေတြကလည္း မ်ားျပားလာပါတယ္။ မူပိုင္ခြင့္ထဲမွာမွ ကိုယ္က်င့္သိကၡာဆိုင္ရာ မူပို္င္ခြင့္ျဖစ္တဲ့ Moral rights ထိပါးမႈ၊ တစ္နည္းဆိုရရင္ ဖန္တီးသူနဲ႕ ဖန္တီးမႈလက္ရာၾကားက အသိအမွတ္ျပဳျခင္းဆိုင္ရာ အခြင့္အေရးကို ထိပါးမႈကို တင္ျပခ်င္ပါတယ္။

ဘဝသင္ခန္းစာ(၄၈)             ဆရာဝန္က သူမအမ်ိဳးသား၏ အေျခအေနကို ေျပာျပၿပီး ေဆးျပားတခ်ိဳ႕ေပးသည္။ " ခင္ဗ်ားအမ်ိဳးသားက စိတ္ေအးလက္ေအးနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း အနားယူဖို႔ လိုတယ္ဗ်၊ အဲဒီေတာ့ အိပ္ေဆးေလးလဲ ေပးလိုက္မယ္..."

ဖားပံုျပင္(သို႔မဟုတ္) ပံုျပင္ထဲက ဖားမ်ား တခ်ိဳ႕ဖားေတြက သြားတယ္ တခ်ိဳ႕ဖားေတြက နားတယ္... တခ်ိဳ႕ဖားေတြက ၾကပ္တယ္ တခ်ိဳ႕ဖားေတြက နပ္တယ္...

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၄၇)                       တစ္ခါတုန္းက ရွင္ဘုရင္တစ္ပါး ေရွ႕ေမွာက္သို႕ လူႏွစ္ေယာက္ေရာက္ၾကသည္။ ရွင္ဘုရင္က `ေမာင္မင္းတို႕ အထဲက ႀကိဳက္တဲ့တစ္ေယာက္က က်ဳပ္ဆီမွာ လိုရာဆုတစ္ခုေတာင္းပါ။ အဲဒီလူကို သူေတာင္းတဲ့အတိုင္းေပးမယ္။ က်န္တဲ့လူကိုေတာ့ ပထမလူထက္ ႏွစ္ဆေပးမယ္´ ဟု ဆိုလုိက္သည္။

ဘဝသင္ခန္းစာ(၄၆)               တစ္ခါတုန္းကေပါ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ သူေတာင္းစား တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေတာင္းစားေနရတာကို မၾကည့္ရက္လို ့ သိၾကားမင္းက လူျပည္ဆင္းလာၿပီး " အသင္ လူသား ငါသင့္ကို ကူညီမယ္ ဒါေပမဲ့ သင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာကိုေတာ့ အမွန္အတိုင္းေျပာပါ " " ေကာင္းပါၿပီ သိၾကားမင္း " " ငါ နင့္ကို ပိုက္ဆံ ငါးသိန္းေပးရင္ သင္ ဘာလုပ္မလဲ "

Blogger ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ နည္းလမ္း(၅)သြယ္ ေရးသူ=jasonrogers             Blogger ဆိုတဲ့ စာလံုးကိုေတာ့ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ၾကီး ရင္းႏွီးျပီးသား ျဖစ္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ အင္တာနက္ ေပၚမွာ ဘေလာ့တစ္ခုတည္ေဆာက္ျပီး မိမိဝါသနာပါရာ၊ မိမိဗဟုသုတေတြကို ဘေလာ့ေရးသားသူကို Blogger လို႔ေခၚပါတယ္။ ျမန္မာနုိင္ငံမွာေတာ့ အရမ္းေခတ္မစားေသးပါဘူး။ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ သူအခ်ိဳ႕ေတာ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နုိင္ငံျခားမွာေတာ့ ဘေလာ့ေရးသားျခင္းျဖင့္ ပိုက္ဆံရွာေဖြတဲ့ သူအေျမာက္အျမားရွိပါတယ္။ ဘေလာ့ တစ္ခုေအာင္ျမင္သြားရင္ ပိုက္ဆံရွာစရာ နည္းလမ္းေတြ အမ်ားၾကီးေပၚလာ တတ္ပါတယ္။ သင္ေရာ စာေရး ရတာ ဝါသနာပါတဲ့ သူတစ္ေယာက္လား၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ သင္ဘေလာ့တစ္ခု ဖန္တီးသင့္ပါတယ္။ ဘေလာ့ ေရးသားျခင္း ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ဆိုရင္ ၾကိဳးစားရပါတယ္။ ဇြဲရွိရပါတယ္။ ေအာက္မွာေတာ့ ေအာင္ျမင္တဲ့ ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔နည္းလမ္းငါးသြယ္ကို ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၄၅)             ပိုက္ဆံအရမ္းခ်မ္းသာတဲ့သူေဌးႀကီးတစ္ေယာက္႐ွိတယ္။သူဘာလိုခ်င္လဲ၊လုိခ်င္တဲ့အရာမွန္သမွ် ဘာမွမစဥ္းစားဘဲ ၀ယ္လိုက္ႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုယ္သူ ဘာလိုအပ္ေနလဲမသိဘူး၊ တစ္ခုခုလိုအပ္ေနသလိုခံစားေနရတယ္၊ ဘယ္လိုေနေန လူ႔ဘ၀ႀကီးက ေပ်ာ္စရာမေကာင္းဘူး၊

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၄၄)                လူငယ္တစ္ေယာက္သည္ ေဘာလုံးအကယ္ဒမီေက်ာင္းကို၀င္ရန္ ေလွ်ာက္လႊာတင္သည္။ အကယ္ဒမီေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက သူ႔ကို ေမးသည္။ “ဆုိၾကပါစုိ႔ မင္းဟာ ေဘာလုံးကြင္းထဲမွာရွိေနမယ္။ ေရွ႕မွာ ၿပိဳင္ဘက္အသင္းက လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔တယ္။ မင္း ဘာလုပ္မလဲ” “ေဘာလုံးကို သူ မကန္ႏိုင္ေအာင္ တအားႀကံဳးကန္ပစ္လိုက္ပါမယ္”

ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈဆိုတာ... ၁။ မဂၤလာပါ ဆရာမ။ အရင္ဆံုး ဆရာမရဲ႕အေၾကာင္းေလးနဲ႔ ပရိသတ္ႀကီးကို မိတ္ဆက္ေပး ပါဦး။ မဂၤလာပါ ညီမေလးေရ။ မထားအေၾကာင္းမိတ္ဆက္ရရင္ေတာ့ မထားရဲ႕နာမည္ရင္းက မထားထားလင္းပါ။ ကေလာင္နာမည္ကေတာ့ လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)ပါ။

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၄၃)                  မ်က္မျမင္တစ္ဦးသည္ လမ္းေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ ၎၏ ေခြးႏွင့္ အတူရပ္ေနစဥ္ ေျခေထာက္ေပၚသုိ႕ ေခြးေသပန္းေသာေၾကာင့္ မ်က္မျမင္၏ ေဘာင္းဘီ ရွည္မွာ ေသးစုိ သြား၏။ ထုိအခါ မ်က္မျမင္သည္ ၎ အက်ီၤအိတ္ထဲမွ ဘီကြတ္တစ္ခ်ပ္ကုိ ထုတ္လုိက္ရာ ထုိျဖစ္ရပ္ကုိ ၾကည့္ေနသူတစ္ဦးက အလ်င္အျမန္ေျပာ၍ ``ခင္ဗ်ားဒီလုိမလုပ္သင့္ပါဘူး။ ေခြးက ဒီလုိေသးနဲ႕ပန္းတာေတာင္ ဘီစကြတ္တစ္ခ်ပ္ထုတ္ ေကၽြးမယ္ဆုိရင္ သူ႕လုပ္ရပ္ကုိ အားေပးရာေ၇ာက္ေနမွာေပါ့`` ``ဘယ္ကလာ… ဆု ခ်ရမွာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္က သူ႕ပါးစပ္ဘယ္နားမွာလဲ သိေအာင္လုပ္တာ ။ ေျခေထာက္ နဲ႔ ေဆာင့္ကန္မလုိ႕`` Credit-လရိပ္ထိုက္တန္ (PS: တစ္ခုခု ေကၽြးတိုင္း၊ ေပးတိုင္း ခ်စ္လို႔ ထင္မေနပါနဲ႔...)

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၄၂)                စိတၱဇ ေဆးရုံ တစ္ခုမွာ ဆရာ၀န္ေတြဟာ ျပန္ေကာင္းလာတဲ့လူနာေတြကို ျပန္လြတ္ေပးဖို႔ စဥ္းစာၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူတို ့ဟာ စမ္းသပ္မွုတစ္ခု လုပ္ၾကပါတယ္။ Videoျပစက္ေရ့ွမွာ ရွိတဲ့ ထိုင္ခံုေတြကိုေဆးသုတ္ ျပီးေတာ့သူတိုကို Video ျပပါတယ္။ ဘယ္သူကမ်ား ေဆးသုတ္တာကို သိမလဲ လို စမ္းသပ္ပါတယ္။ ဘယ္သူမွမသိၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လူတစ္ေယာက္ကေတာ့ ထိုင္ခံုေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သတင္းစာတစ္ေစာင္ကို ထိုင္ခံုမွာျဖန္ ့ခင္း ျပီးမွထိုင္တယ္။

ျပန္ကိုက္စားႏိုင္တဲ့စာ လြန္ခဲ့ေသာ ၃၇ ႏွစ္ကေရးသားခဲ့သည့္ ေဆာင္း ပါး တစ္ပုဒ္အတြက္ တရားခြင္တြင္ သက္ေသအျဖစ္ ထြက္ဆုိရမည့္သတင္းစာဆရာ မ်ားမ်ားစားစားရွိႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ။ ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံမွာ လူ ႏွစ္သန္းေက်ာ္ကို မ်ဳိးတုံးသတ္ ျဖတ္မႈျဖင့္ တရားစြဲဆုိခံရသည့္ ကြန္ျမဴနစ္ ခမာနီေခါင္းေဆာင္မ်ား၏တရားခြင္ကေတာ့လြန္ခဲ့သည့္၃၇ႏွစ္က ေရးသားခဲ့သည့္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္စီအတြက္

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၄၁)                လင္မယားႏွစ္ေယာက္ စကားမ်ားေနၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ မိန္းမျဖစ္သူက ႏွစ္ခုထဲက တစ္ခုေရြးရန္ ရာဇသံပစ္လိုက္သည္။ " ရွင္ အရက္ျဖတ္မွာလား၊ က်ဳပ္ကိုျဖတ္မွာလား..." ေယာက္်ားျဖစ္သူ အမူးသမားက ခ်က္ျခင္းပင္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ " ဟ ... မင္းဘာလို႔ျဖတ္မွာလဲ၊ အရက္ေသာက္မွာေပါ့ ... " (PS: တခ်ိဳ႕ေတြက အခြင့္အေရးအားလံုးကုိ ဆုပ္ကိုင္ထားခ်င္သူမ်ားျဖစ္သည္။) https://shintnyolay.weebly.com

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၄၀)                   သားဦးေလးရကာစ ေကာင္းေဇယ်ာလင္း ငယ္စဥ္ကျဖစ္သည္ ။ ကေလငိုေနသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မတိတ္ႏိုင္သျဖင့္ ဇနီးသည္က ... " နာမည္ရွည္သေလာက္ ငိုေၾကာရွည္တယ္ေနာ္..."

အႏုပညာရဲ႕သေဘာ                   အႏုပညာရဲ႕သေဘာမွာ Incantationဆိုတာရွိတယ္။ ဒါရဲ႕ မူရင္းအဓိပၸါယ္ ကေတာ့ ဂါထာ၊ မႏၲန္ကို ေခၚတာပါ။ အႏုပညာမွာက်ေတာ့ စိတ္အေျခခံအလိုက္ ယူလိုရာယူ အံဝင္ခြင္က်ရွိေနတဲ့ သေဘာပါ။

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၃၉)             အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ အရြယ္ေရာက္၊ လူလားေျမာက္ ေစဖို႔   ႏွစ္(၂၀)အခ်ိန္ယူခဲ့ရတယ္။ ေနာက္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႔ကို မိနစ္(၂၀)ထဲနဲ႔ပဲ ရူးသြပ္သြားေစခဲ့တယ္။ ကဲ ခင္ဗ်ားက ပ်ိဳးေထာင္သူလား၊ ရူးသြပ္ေစမယ့္ သူလား... Credit: မူလေရးသားသူ (PS:သင္သည္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ၿပီး အပ်ိဳႀကီးမဟုတ္ခဲ့ဘူးဆိုလွ်င္ အေျဖသည္ အခ်ိန္ႏွင့္သာ ဆိုင္ေၾကာင္း သတိျပဳမိေပလိမ့္မည္။)

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၃၈)              သင္ေဆးျပင္းလိပ္ ေန႔တိုင္းေသာက္ပါ။ (၁၀)ႏွစ္ေစာေသဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ အာမခံပါတယ္။ သင္ရမ္(အရက္)ကို ေန႔စဥ္ေသာက္ပါ။ ႏွစ္(၃၀)ေစာေသဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ အာမခံရဲတယ္။ သင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို အရူးအမူး ခ်စ္မိၿပီ ဆိုပါစို႔။ ေန႔တိုင္းေသလိမ့္မယ္လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္... (PS: သင္ခန္းစာေတြ၊ ပံုျပင္ေတြဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရြးခ်ယ္ျဖစ္တာက ဘာျဖစ္မယ္ထင္လဲ...)

ဒုကၡကို ေဆးဆိုးဖူးတယ္               ဘဝဟာ ဒုကၡေတြနဲ႔ ေလးလံၿပီးသားပါ။ နဂိုဒုကၡဆိုတာကေတာ့ သာမန္လူသားတစ္ေယာက္ အတြက္ ေရွာင္လႊဲလို႔ မရႏိုင္တဲ့ အရာပါ။ ခုျဖစ္ေနတာက အပိုဒုကၡအတြက္ ပိုၿပီးေလးလံတဲ့ဝန္ကုိ မသိမသာေရာ သိသိသာသာပါ ထမ္းေနၾကတာမ်ိဳးေပါ့။ ဆိုရရင္ တတ္ႏိုင္သမွ်ေတာ့ အပိုဒုကၡဆိုတာ ကို ေလွ်ာ့ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ ႀကိဳးစားၿပီး ေလွ်ာ့ေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အပိုဒုကၡေတြက ရွိေနတုန္းပဲ။ သူေတာ္စင္ေတြမွပဲ အပိုဒုကၡကို ခြာခ်ႏိုင္တာမ်ိဳး မဟုတ္လား။ အသက္ႀကီးလို႔ ဆံပင္ျဖဴတာ သဘာဝပါ။ အဲဒါကို နက္ေအာင္ ေဆးဆိုးလိုက္မယ ္ဆိုရင္ေတာ့ အပိုဒုကၡကို စနစ္တက် ခံယူလိုက္တာ ပဲေလ။ ေနာက္ေတာ့ လစဥ္ဆိုးေနရတဲ့ ဒုကၡတိုးလာေတာ့တာေပါ့။

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၃၇)               ပုဂၢလိကေဆးရံုႀကီးရွိ ေဆးခန္းငယ္ထဲတြင္ ခပ္ငယ္ငယ္ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ ငိုက္ျမည္းေနသည္။ ထိုစဥ္ ငယ္ရြယ္လွပသည့္ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ဦး ၀င္လာသည္။ " ဆရာ၀န္ျပခ်င္လို႔ပါ..." " ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့ ...ဘာျဖစ္တာလဲဗ်...အ၀တ္အစားေတြ ခၽြတ္လိုက္ပါလား" " ရွင္..."

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၃၆)                  တစ္ခါက ဆရာတစ္ေယာက္သည္ စာရြက္လြတ္တစ္ရြက္ေပၚတြင္ စက္၀ုိုင္းပံုအနက္၀ိုင္းေလးကို အလည္တည့္တည့္တြင္ ေကာ္ႏွင့္ကပ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သင္ပုန္းေပၚတြင္ ထိုစာရြက္ကို ကပ္လိုက္ သည္။ေရွ႕ဆံုးခံုတြင္ ထိုင္ေနသည့္ ေက်ာင္းသူတစ္ဦးအား ေမးလိုက္သည္။ " ကဲ တပည့္ေရ ညည္းျမင္တာေလး ဆရာ့ကို ေျပာျပပါ "

ဘ၀သင္ခန္းစာ(၃၅)               ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္ တစ္ခုကို ေခတၱအလုပ္သြားလုပ္ရင္း၊ အဲဒီက ဌာေန ႏိုင္ငံသား တစ္ဦးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိေရႊျမန္မာ တို႔ တိရစၧာန္ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေတြ႕ဆံု ခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ စကားေျပာဆို ေနၾကပံုက ဒီလုိပါ- ေရႊျမန္မာ။ ။ ေဟ့လူ၊ ဒါက ဘာေကာင္လဲဗ်။ ႏိုင္ငံျခားသား။ ။ ဒါက ကမာၻအႀကီးဆံုး လိပ္မ်ဳိးဗ်။ အင္မတန္ ရွားပါးတယ္။

ဘဝသင္ခန္းစာ(၃၄)           တစ္ခါက ေမ်ာက္အုပ္တစ္အုပ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ေမ်ာက္ဟာ သူ႕ငယ္သားေမ်ာက္ေတြကို စုေ၀းေစၿပီး တရားဓမၼ ေဟာျပပါသတဲ့။ သူက "ငါ မေန႕က လူေတြေနတဲ့ ရြာက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေဘးက မန္က်ည္းပင္ေပၚေရာက္ခဲ့တယ္။ ငါမန္က်ည္းသီးစားေနတုန္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲက ဘုန္းႀကီးရဲ႕တရားဟာ ငါ့ကို သတိသံေ၀ဂ ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီတရားကို မင္းတို႕ကိုလည္းငါျပန္ေဟာျပမယ္"

ဘဝသင္ခန္းစာ(၃၃)                ေဆးခန္းတစ္ခုတြင္ ျဖစ္သည္။ ဆရာဝန္ျပရန္ ကိုယ့္အလွည့္မေရာက္မီ လူနာအခ်င္းခ်င္း စကားေျပာေနၾကသည္။ " ခင္ဗ်ားက ဘာျဖစ္တာလဲ..." " မ်က္လံုးေအာင့္ၿပီး မ်က္ရိုးကိုက္တာဗ်..."

ဘဝသင္ခန္းစာ(၃၂)              လူပ်ိဳႀကီး ကိုၿဖိဳးေမာင္တစ္ေယာက္ ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္တြင္ တံခါးေခါက္သံၾကားသျဖင့္ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ တစ္အိမ္ေက်ာ္မွ တစ္ခုလပ္မိန္းမေခ်ာေလး ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ လူပ်ိဳႀကီးတို႔ထံုးစံအတိုင္း တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲဟုေတြးကာ ရင္ခုန္သြားသည္။ " ဘာအကူအညီ ေပးရမလဲငင္..." " ကၽြန္မ အရမ္းမြန္းၾကပ္တယ္။ သီးမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ဒါ့ေၾကာင့္ အျပင္ထြက္ၿပီး တစ္ခုခု လုပ္ပစ္ခ်င္တယ္။ အရက္ကို အမူးေသာက္မယ္။ ေနာက္ၿပီး Club တက္မယ္ရွင္...။ ဒါနဲ႔ ရွင္က အားေရာ အားရဲ႕လား..."

စာေရးျခင္း၏ ပီတိ                 ဝတၳဳတို တပုဒ္တည္ေဆာက္ေရးဖဲြ႔ေနစဥ္မွာ စိတ္ကို ႏွစ္ထားရတာေၾကာင့္ ထင္တယ္ တကယ္ စိတ္ပင္ပမ္းတယ္။                       ေရးၿပီး ျပန္ဖတ္ အေခ်ာသတ္ၿပီးၿပီလည္းဆိုေရာ စိတ္ကိုၾကည္လင္ လန္းဆတ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ တေယာက္တည္း ေပ်ာ္ေနတတ္တယ္။ ဒါ စာေရးသူေတြရဲ႕ ရသလို႔ပဲ ထင္ပါတယ္။ လင္းသူရိယႏြယ္ ၁၇ ၊ ၁၀ ၊ ၂၀၁၆

ဒီေန႔ေခတ္စာေပေတြထဲကရသကိုးပါး ျဖဴျဖဴဝင္း(ျမန္မာစာ)                “ရသ” ဆိုတဲ႔ စကားလံုးေလးရဲ့ မူရင္းက သကၠတဘာသာစကားပါ။ အဲဒါကိုပဲ ျမန္မာေတြက စာေပေလာကမွာ ေျပာဆိုယူငင္သံုးစြဲၾကရာက ျမန္မာစကားလံုး ျဖစ္လာရတာပါ။ ျမန္မာတို႔ နားလည္ ၾကတာကေတာ့ “အလြမ္း၊ အေဆြး၊ အေသာ” ျဖစ္တယ္လို႔ ဆရာေဇာ္ဂ်ီက လြယ္လြယ္ေလးနဲ႔ဖြင့္ဆိုထားပါတယ္။

  အတိုဆံုးဝတၳဳဆိုတာ                 စာေရးျဖစ္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြဆီက "အတုိဆုံးဝတၳဳ " ဆုိတဲ့ နာမည္ နဲ႔ တက္လာတတ္တဲ့ Post ေတြ, ေတြ႔မိပါတယ္။အရင္က ၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဆရာေသာ္တာေဆြ ေရးဖူးတဲ့ အတုိဆုံး ဝတၳဳေလးလည္း တုိက္ဆုိင္တုိင္း လုိလုိ သတိရမိပါတယ္။ "ေအးဘုံေရ..." "ေဟ..." "ေကာက္႐ုိးပုံလား..." "ေအး..." (အတိအက် မမွတ္မိပါ။ မွတ္မိသူ အတည္ျပဳက သာဓုခင္ဗ်။)

Sweet Memories ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆို ျပင္ဦးလြင္၊ အနီးစခန္းၿခံမွာေနျဖစ္တာ မ်ားတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေမၿမိဳ႕လို႔ပဲေခၚတယ္။ ေမၿမိဳ႕လို႔ပဲ ႏႈတ္က်ိဳးေနတယ္။ ၿမိဳ႕ဝင္ဂိတ္ဝမွာေရးထားတာ က ျပင္ဦးလြင္မွ ခင္မင္လွစြာႀကိဳဆိုပါ၏တဲ့။ ဒါေပမယ့္ ေျပာျဖစ္တဲ့စကားေတြမွာ ျပင္ဦးလြင္ဆိုတဲ့စကားလံုး တစ္လံုးမွ မပါဘူး။ ေမၿမိဳ႕သြားမယ္။ ေမၿမိဳ႕မွာ အမ်ိဳးေတြရွိတယ္။ ေမၿမိဳ႕မွာ သၾကၤန္က်မယ္… စသျဖင့္ေပါ့။

စာေရးဆရာတစ္ေယာက္အေၾကာင္း           မိန္းမ မရွိတဲ႔သူ တစ္ေယာက္ အတြက္ ဘယ္ျမိဳ႕ ဘယ္ေနရာမွာ ေနထိုင္ပါေစ အေရးေတာ႔ မၾကီးပါ ။ သူဟာ အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ေယာက္ မဟုတ္ေပမယ္႔ ျမိဳ႕ျပင္က ေျမကြက္မွာ အိမ္ေဆာက္ဖို႔ ဒီဇိုင္းပံုကို သူကိုယ္တိုင္ ေရးဆြဲခဲ႔သည္ ။ သူ၏ အိမ္ ႏွင္႔ ျခံသည္ မိသားစု တစ္စု အတြက္ သင္႔ေတာ္သလို သူလို စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္အတြက္လည္း သင္႔ေတာ္ေပ၏ ။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သူ လိုအပ္တယ္ေလ ။ သူ႔အိမ္မွာ ဖုန္း မရွိဘူး ။ သူ႔အိမ္မွာ TV မရွိဘူး ။ သူ႔အိမ္မွာ အေပါဆံုးက စာအုပ္ ၊ အခ်မ္းသာဆံုးက စာအုပ္ ၊ သူထုတ္လုပ္ေနတာ စကားလံုးေတြ ဆိုပါေတာ႔ ။

ဝတၳဳေရးနည္းလမ္းညႊန္              ကမၻာေက်ာ္ စာေရးဆရာၾကီးမ်ား ေရးေသာ ဝတၳဳမ်ားကို ျမန္မာစာေရးဆရာတခ်ိဳ႕သည္ မွီး၍ေသာ္၎ ၊ ဘာသာျပန္၍ေသာ္၎ ဝတၳဳရွည္မ်ားအျဖစ္ ေရးၾကေလ႔ရွိသည္ ။ ထိုကဲ႔သို႔ နာမည္ၾကီး ဝတၳဳမ်ားမွ ဇတ္ကြက္ဇတ္လမ္းကို အတုယူ ေရးသားႏိုင္ေသာ္လည္း ေရးသားခ်င္သည္႔ အေၾကာင္းအရာကို စဥ္းစားမရ ျဖစ္ေနသည္ ။ သူေရးခဲ႔ျပီးေသာ ဝတၳဳတိုမ်ားဟာ စာမေရးခင္က မည္ကဲ႔သို႔ေရးမည္ ၊ ဇတ္လမ္းမည္သို႔ အဆံုးသတ္မည္ ၾကိဳမသိဘဲနဲ႔ ေရးခဲ႔သည္ ။ သို႔ေသာ္