ဘဝသင္ခန္းစာ(၇၈)



ဘဝသင္ခန္းစာ(၇၈)

              တစ္ေန႔က မနက္ခင္းဂ်ဴတီမို႔ ေန႔လည္(၂)နာရီေက်ာ္ေလာက္ အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ စားေသာက္ၿပီး စာအုပ္ေလးကိုင္လိုက္တာ တစ္ေရးရသြားတယ္။ ႏိုးလာေတာ့ (၄)နာရီေက်ာ္သြားေရာ။ ေရေလးဘာေလးေသာက္ၿပီး မဒီခ်က္ျပဳတ္ေနတဲ့ မီးဖိုေဆာင္ထဲ လိုက္သြားၿပီး ဗိုက္ဆာတာနဲ႔ ဟိုလွန္ၾကည့္၊ ဒီလွန္ၾကည့္ေပါ့။ အုပ္ေဆာင္းေအာက္ လက္ဖက္သုပ္ပန္းကန္ အသင့္ေတြ႕တာနဲ႔ အက်ထိုင္ၿပီး ခပ္စားလိုက္တယ္။
" ဂ်ိ..."
ပထမ...။ အသံနဲ႔အတူ မ်က္ႏွာႀကီး ရႈံ႕မဲ့သြားတယ္။
ဒုတိယ...။ တံခါးေပါက္ေဘး ေရေျမာင္းဘက္ကို ဖီးကနဲ ေထြးထုတ္လိုက္တယ္။
ခဲမိၿပီး မ်က္ႏွာပ်က္ေနကတည္းက မဒီက လုပ္လက္စ အလုပ္ရပ္ၿပီး ၾကည့္ေနတာ။ ဖီးကနဲလည္း ထေထြးေရာ...
" ဘာျဖစ္တာလဲ..."
" ခဲပါလာလို႔၊ ခဲဝါးမိသြားတာ ..."
" ဟင္..."
တကယ္ဆို သူ႔အသုပ္က လက္ဖက္ရယ္၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးရယ္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ ငရုတ္သီးစိမ္းေလးေတြ ကိုက္ထည့္ထားတာဆိုေတာ့ ခဲပါေလာက္စရာ မရွိဘူးဆိုတဲ့ အံ့အားသင့္ဟန္နဲ႔ေလ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိတာကို ေျပာရတယ္။
" လက္ဖက္ထဲကေနမွာ..."
" အယ္...ေသခ်ာေရေဆးထားတာကို..."
ကိုယ္က အိပ္ယာႏိုး ေျပရာေျပေၾကာင္း ေျပာေနတာကို သင္းက ဟင္း...။ ဒါနဲ႔...
" မသိဘူးကြာ..."
" ဒီက ဂရုတစိုက္နဲ႔ေရေဆးသုပ္ထားတာ၊ ၿပီးေတာ့ အုပ္ေဆာင္းနဲ႔ ေသခ်ာအုပ္ထားတာကို..."
" ေအးေဟ့...ဟုတ္တယ္ဟ၊ လက္ဖက္ပန္းကန္ထဲက မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ကိုယ့္ပါးစပ္ထဲက ပါလာတာပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ..."
အဲဒီလိုေျပာလိုက္မွ မယ္မင္းႀကီးမ တဟီးဟီးနဲ႔ ဘာကြယ္၊ ညာရယ္ ျဖစ္သြားတာ။

(PS: အိမ္တြင္းေရး အဆင္ေျပခ်င္ရင္ေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံကုိယ့္ပါးစပ္ထဲ မရွိတဲ့ ခဲေတြေကာက္ထည့္ျပရေတာ့တာေပါ့။ ဒါ ကၽြန္ေတာ္ေသာက္တဲ့ ေဆးပါ။ ခင္ဗ်ားေသာက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ နည္းနည္းေလးေတာ့ လႈပ္ေသာက္ေပါ့...)

ခ်စ္ျခင္းမ်ားျဖင့္
သင့္ရဲ႕
ရွဥ့္ညိဳေလး
(၁၂.၄.၂၀၁၇ ညေန ၃း၅၇ မိနစ္)

Comments

Popular posts from this blog

ျမန္မာစာ ဆင္းရဲၾကပံုမ်ား

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ OG Ward

အက္ေဆး (သို႔) ရသစာတမ္းအေၾကာင္း